Het eerlijkheidsexperiment

Met dit debuut heeft Clare Pooley een erg leuk boek geschreven. Het boek valt onder de feelgood-romans maar heeft een duidelijke boodschap, namelijk dat eerlijkheid het langst duurt en de meeste voldoening in het leven geeft. Tevens is het vaak wel de moeilijkste manier. Iedereen loopt wel eens met de vraag 'wat als ik nu gewoon de waarheid vertel' en menig keer blijkt ook maar eens dat die niet eens zo hard overkomt als dat je in eerste instantie dacht.
Door middel van het schrijven in het schriftje leer je alle personages, met al hun goede en slechte kanten, erg goed kennen. Sterker nog; in veel gevallen heb je voorkennis in het verhaal en dat levert een bijzondere leeservaring op. Net als de ontdekking bij het nawoord, waarin de schrijfster vertelt dat er een duidelijke persoonlijke reden was om dit verhaal te vertellen, (ik zal geen spoiler weggeven). Dit geeft het boek na het uitlezen een extra dimensie mee en maakt het zoveel meer dan een feelgood-roman. Het laat je inzien dat niemand, ook jijzelf niet, perfect is. Dat het beeld wat je van iemand hebt soms compleet botst met de werkelijkheid maar door eerlijk naar elkaar te zijn, dingen te delen -vooral je angsten- kom je dichter bij elkaar dan ooit.
Dit is een (h)eerlijk verhaal over hoop, liefde en vriendschap.

De achterflaptekst van dit boek sprak mij aan. Vooral door de eerste twee zinnen. Dat iedereen liegt over zijn leven en het groene schrift om precies te zijn. Bovendien sprak uit de verder flaptekst al een soort van originaliteit en voelde het als een vernieuwend verhaal.
“Bestrijd kracht met zachtheid. Recept voor leven. Nu jij begrijpt. En vreemd genoeg begreep hij het.”
Ik had het boek geloof ik binnen twee dagen uit dus het las als een trein. Fijne, vlot lezende schrijfstijl en geen moeilijke hoogdrempelige bewoording waar je op bleef hangen. Wat betreft mijn gedachte vooraf over de originaliteit en vernieuwing kan ik zeker bevestigen dat het klopt. Inhoudelijk is het een leuk, verrassend anders, verhaal met een zekere mate van diepgang. Kleine subtiele levenslessen die je laten nadenken over je eigen situatie en grappige verwijzingen naar collega verhalenschrijvers, het komt allemaal aanbod.
“Monica ging zijn koffie maken met het gevoel dat ze zojuist was beloond met tien punten voor Griffoendor.”
De karakters voelen aan als je medemensen. Personen die je zelf tegen zou kunnen komen in je lokale kroeg of lunchroom en met wie je een vriendschappelijke band op zou kunnen bouwen. Zij worstelen allemaal met hun eigen innerlijke problemen die zij niet zo gauw delen met de buitenwereld. Juist dat is iets wat iedereen lijkt te doen. Terwijl openheid in sommige gevallen zoveel meer kan brengen en het beruchte groene schrift biedt daar de uitstekende gelegenheid voor. De karakters leren toegankelijker en eerlijker te zijn op een niet altijd even liefdevolle manier maar zij ontwikkelen zich gedurende het verhaal absoluut naar een positiever zelfbeeld en een minder veroordelend beeld van hun eerst onbekende medemens.
“Die was als de TARDIS van Doctor Who – vanbinnen veel groter dan je vanbuiten zou denken.”
Het verhaal bevat zowel veel grappige momenten als droevige momenten. De balans is naar mijn idee goed en niets voelt teveel of te weinig. Doordat het boek vlot las merkte ik ook dat het verhaal mij bleef boeien. De gebeurtenissen zijn niet allemaal typisch iets wat hier zou kunnen gebeuren maar voelen wel realistisch genoeg aan om het geheel interessant te houden.
“Hij lag languit over de drie stoelen achter in de bus en zag de dementors al komen.”
Dit is een lekker knus verhaal wat ik met heel veel plezier gelezen heb. Het voelt wel enigszins als een romantische, grappige komedie film maar ja af en toe wil je dat gewoon in je leven. Het is in ieder geval ook een boek wat perfect werkt als je even een opvrolijkertje nodig hebt en wat je gewoon kan lezen zonder dat je enorm je hersenen hoeft te laten kraken. Heerlijk ontspannen, hoopgevend warm verhaal.
Lieve leesgroet, Elsa.

Het boek vertelt het verhaal van Julian een eenzame 79-jarige die beseft dat hij fouten heeft gemaakt in zijn leven. Dus besluit hij zijn waarheid op te schrijven in een notitieboek met groene composities met de woorden “Het eerlijkheidsexperiment” op de cover. Monica is de eigenaar van een café. Wanneer ze het notitieboek vindt, besluit ze haar waarheid te vertellen over haar verlangen om vrouw en moeder te zijn en hoe ze bang is dat ze nooit echte liefde zal vinden. Ze wordt ook geraakt door het Julian-verhaal en besluit dat ze een beetje vreugde en doel in zijn leven gaat brengen. Monica laat ook het notitieboekje achter in een bar zodat iemand anders kan vinden en verder kan gaan met wat Julian is begonnen. Naarmate het notitieboek van het ene personage naar het andere wordt overgedragen en authentieke gedachten worden gedeeld, beginnen de levens van deze personages met elkaar te verweven.

Elk personage heeft zijn eigen onvolkomenheden en ze zijn elk op hun eigen manier herkenbaar, ongeacht het leeftijdsverschil. Het lijkt misschien een feelgood boek, maar het verhaal bevat duidelijke boodschappen. Fictie verpakt in empathie en humor, dit is een verhaal over hoop, dromen, verslavingen, ouderschap, sociale media, en vriendschap.

Een verhaal om van te houden! Met verbazingwekkende helderheid en transparantie heeft Clare Pooley haar eigen waarheid geschreven via een fictief verhaal dat de harten van de lezers zeker zal raken. Absoluut een aanrader!

“Wat zou er gebeuren als je een wildvreemde de waarheid over jezelf vertelt?”

Het eerlijkheidsexperiment is de debuutroman van Clare Pooley, en dit boek heeft een uniek gegeven, namelijk eerlijkheid. Iedereen vertelt wel eens een leugentje, maar de oude Julien laat op een dag een schriftje achter in een café waarin hij de vraag stelt jouw geheimen erin te vermelden en dit dan aan wildvreemden te laten lezen. Eigenaresse Monica gaat de uitdaging aan en zo schrijven verschillende mensen in het schrift. Ongewild (of juist door het schrift) komen ze met elkaar in aanraking met allerlei gevolgen en verwikkelingen van dien.

De cover van het boek ziet er vrolijk uit, en samen met de titel maakt dit nieuwsgierig.

Het is een fijne schrijfstijl: je ziet het verhaal en de gebeurtenissen door verschillende ogen en dat vind ik persoonlijk een goed iets. Door deze verteltrant krijg je als lezer meerdere indrukken.
Doordat mensen in het schriftje schrijven leer je de karakters ook goed kennen. Monica vind ik het leukste personage: een aardig, gewoon iemand die behulpzaam is, maar ook op zoek is naar de liefde.

Alle emoties komen voor in het verhaal: drama, humor, romantiek, en geheimen die aan het licht komen. Het is geen spannend boek, het kabbelt voort, maar door het lezen word je wel nieuwsgierig naar het eind, wat een goed afgerond geheel is.

Al met al een leuk boek om te lezen, met een verrassend inslag en de vraag die je jezelf aan het eind zou kunnen stellen is: hoe goed kennen mensen jou en hoe goed ken jij hen?

Geschreven bij Het eerlijkheidsexperiment

Dit is nou zo’n boek dat je intrigeert, je meesleept van begin tot eind en waar je na het lezen van de laatste zin nog even over moet nadenken. Het is een origineel en verrassend verhaal vol boeiende personages, ieder met hun eigen verhaal, die bij elkaar worden gebracht door een schrift van een oude bijzondere man. De groep leert elkaar kennen en voor ieder geeft dit een vorm van verrijking. Bijzonder verhaal met boeiende wendingen dat tot leven komt door de karakteristieke stem van Leonoor Koster.

Feelgood boek zonder dommigheden

Het is even een inkomer, maar zeker een goed boek als je er eenmaal in zit.

Wat zou jij doen als je zo'n schriftje vind, lezen wat andere over zichzelf schrijven, zelf er in schrijven?
Ik heb in ieder geval genoten van het vlot geschreven verhaal, af en toe wat langdradig. Maar het eind is toch heel anders dan je denkt.

Wat een fijn verhaal. De personages zie je stuk voor stuk voor je, zo goed zijn ze beschreven.

Het door mij bestelde tweedehands boek was zo goed als nieuw terwijl de status t.t.v. de bestelling “gebruikt” was. Boven verwachting dus. Snelle levering en goede communicatie. Top, dank je wel Verkemp!