Het Europese hert een 'leerboek'

Een te geestig boek over naiviteit en onderzoek.
Geschreven als ware het een afstudeerscripti, die op verzoek van de hoogleraar gelardeerd is met persoonlijke belevenissen zodat hij beter leesbaar wordt voor leken en de tijdsgeest mooi vangt.
In het kader van de Europese eenwording onderzoekt de hoofdpersoon de verschillen in de herten als afgebeeld op het bord dat waarschuwt voor overstekend wild. Ze gaat opzoek naar de ontwerpers en makers in de verschillende landen en deeld met ons ook de recepten van de gerechten die ze krijgt voorgeschoteld.
Nogmaals echt te grappig!

Vind dit nauwelijks een roman, maar de inhoud is mooi vormgegeven en strak opgebouwd. Wat is het dan wel? Alleen hoger opgeleiden zullen dit boek uitlezen.
De vormgeving van het boek is die van een afstudeerscriptie in de Europese Communicatie-wetenschap door Laura Zwaan uit Gorinchem. Ze heeft een briljant idee: Vrij grens verkeer, één munt, maar toch, zodra grenzen worden overschreden zien tal van dingen er toch anders uit als thuis. Zoals verkeersborden. Laura hangt haar scriptie op aan een studie van het bord van het springend hert dat waarschuwt voor “overstekend wild”. Als daar eenheid in komt, wordt Europa een beetje meer één.
Ze doet onderzoek in de 6 starterlanden van de EU met als controleland GB, dat pas in 1973 mocht meedoen. Haar werk begint met e-mails naar de beleidspersoon in elk land die over verkeersborden gaat en ze vraagt ook steeds wie de “overstekend wild”-borden produceren. Ter plekke volgt een gesprek met rondleiding met beiden.
LZ wordt gesponsord door een gedroomde hotelketen, waar in elke kamer een ingelijst gedicht hangt en waarin de gast die een lezing geeft, gratis overnacht. Soms volgen recepten van regionale gerechten en namen van regionale sporten. Elk levend personage heeft als achternaam die van een vogel. Zo zijn er meer melige grappen en clichés.
Denk dat de auteur, een diplomate in ruste bij wie EU-eenwording haaks staat op behoud van regionale uniekheid (NL ambassadeur bij UNESCO was haar laatste post) haar netwerk heeft gebruikt om (milde) kritiek te leveren op dingen die spelen in NL in de laatste 10 jaar. Aan LZ’s scriptie zal het niet liggen. Het is en blijft een lor, maar in EU-verband wordt het tot beleid verheven, Laura krijgt een vaste baan op haar eigen instituut, Slovenië wil een Europees politie uniform ontwerpen en Letland uniforme nummerborden voor auto’s.
Vier sterren vanwege alle plaatjes en innovaties.

Humoristisch en heerlijk op het verkeerde been zettend