Het Geheim Van Montague

Ik had het boek gekocht omdat ik Santa Montefiore graag lees, maar dit werk is echt niet haar beste. In het begin wordt je geconfronteerd met een hele resem personages in één keer, maar je kan je niet met hen veréénzelvigen. Je vergeet hen, en als ze dan terug opduiken, moet je effe terugbladeren om te weten te komen wie ze nu ook alweer waren. Misschien is dit omdat ze mijn aandacht in haar verhaal niet kan vasthouden. Het boek is langdradig en saai. Hier en daar lees je een passage en herken ik de Santa Montefiore die ik bewonder voor haar schrijfstijl. Is dit één van haar eerste boeken? Wel een aanrader van Montefiore zijn: "de Franse Tuinman" en "de Affaire". Het allermooiste is "In de schaduw van het palazzo."

Geschreven bij De franse tuinman

wat een heerlijk bijzonder verhaal. De beschrijvingen van de tuinen maken dat je zin hebt om je eigen tuin eens onder handen te nemen;) een standaard liefdesverhaal op een dusdanig zachte, sprankelende en toch verrassende manier geschreven dat ik na dit eerste boek wat ik van Santa Montefiore lees benieuwd ben naar de andere boeken. eerste boek sinds jaren waarbij ik n (klein) traantje heb gelaten...Tip: lees na laatste blz vh boek, nog 1 x de proloog.

Geschreven bij De franse tuinman

Ook dit boek is een vlot geschreven verhaal ,waarin je wordt meegezogen in het wel en wee van de familie waarover het gaat. Een verrassende afloop, die stukjes bij beetjes wordt prijsgegeven. De moeite van het lezen waard.

Geschreven bij De franse tuinman

De Franse tuinman is het derde boek dat ik van Santa Montefiore lees en ik vind het zeker niet de beste van de drie. Het boek vertelt het verhaal van Londense Miranda die met haar gezin op het platteland gaat wonen. Haar zoon is onhandelbaar, haar huwelijk staat op instorten en ze mist Londen. Op het moment dat tuinman Jean-Paul zijn intrede doet, gaat het allemaal weer de goede kant op en Miranda verdwijnt in het romantische dagboek dat de vorige bewoonster in een cottage in de tuin heeft achtergelaten. Ze zwijmelt bij de verboden liefde van Ava en haar tuinman en langzaamaan komen het verhaal uit het dagboek en het verleden samen...

Het boek komt erg langzaam op gang en heeft in het begin een nogal negatieve sfeer door alle ellende uit het leven van Miranda. Pas op het moment dat Jean-Paul in dienst komt en de tuin (en het gezin van Miranda) tot bloei brengt, begint er verhaal in te komen. Het is alleen erg jammer dat je als lezer de meeste wendingen van ver al ziet aankomen en ook zijn de personages niet bijzonder diepgaand. Het is maar goed dat Santa Montefiore zo goed is in het scheppen van een decor voor haar verhalen. In dit boek is de prachtige tuin eigenlijk het mooiste personage. In plaats van verliefd te worden op het verhaal en de charmante tuinman werd ik dat op de tuin waar door alle personages met zoveel liefde aan wordt gewerkt.

De Franse tuinman biedt een hartverscheurend liefdesverhaal waarbij vele lezers zullen wegzwijmelen. Het blijft echter allemaal aan de oppervlakte en alleen de fijne schrijfstijl en de idyllische tuin weten het boek boven een chicklitniveau te brengen. Voor mij was het boek een tegenvaller, maar ik weet zeker dat dit boek veel lezers zal kunnen boeien. Een echte aanrader voor liefhebbers van liefdesverhalen.

Geschreven bij De franse tuinman

meeslepend boek, mooie verhaallijnen die door elkaar heen lopen maar niet verwarrend. Je wil er meer van!

Geschreven bij De franse tuinman

Ik ga positief beginnen en zeggen dat het boek zich vanzelf lijkt uit te lezen, de sfeer zit helemaal goed, je wordt onmiddellijk in de verhaallijn getrokken, de personages zijn boeiend en de droomwereld is er één waar je met momenten zelf ook wel in terecht zou willen komen.

Echter halverwege het boek blijkt er niet zoveel veranderd en verliest het verhaal wat aan spanning omdat de zoektocht van het geheim net iets te lang duurt en de verhaallijnen in het nu net iets te weinig diepgang en spanning blijken te hebben om boeiend te zijn.. je kijkt op zulke momenten uit naar het volgende hoofdstuk waar dan wel iets in gebeurd; vergelijkbaar met een hedendaagse telenovelle waarbij een bepaald idee uitgerokken wordt om de kijkers zo lang mogelijk geïnteresseerd te houden.

Ik heb het boek graag gelezen, maar het is geen boek dat een blijvende indruk op mij heeft gemaakt.

Geschreven bij De Franse Tuinman

Ik vond dat het boek wat traag op gang kwam, maar eens je in het verhaal zit, blijf je lezen. De parallellen uit verleden en heden zijn mooi uitgewerkt, zonder te storen. Romantisch boek, maar toch ook heel menselijk: liefde (al dan niet beantwoord), ontrouw, vriendschap,... Een feel-good-boek, dat het niveau van chick-lit overstijgt.

Geschreven bij De Franse tuinman

heel levendig geschreven, ik rook de lavendel... Na het lezen van dit mooie boek, dit was mijn eerste santa montefiore, heb ik nu inmiddels al haar boeken op de plank staan!!!

Geschreven bij De franse tuinman

Een heerlijk boek, zoals ook de andere boeken van haar. Als je begint, wil je doorlezen.

Geschreven bij De Franse tuinman

De Franse tuinman vertelt ons het verhaal van Mirande Claybourne en Ava Lightly. Wanneer de familie Claybourne naar het platteland verhuist omdat zoontje Gus van school was gestuurd, veranderde Miranda’s hele leven. Ze moest weg uit de stad, had geen kindermeisje meer om op de kinderen te letten en kon niet meer binnenspringen bij de duurste winkels in Londen. En dit allemaal terwijl de bewoners van Dorset enkel maar spraken over hoe mooi de tuinen van Miranda’s landhuis wel niet waren ten tijde van de vorige bewoonster, Ava Lightly. Deze woonde in Hartington huis samen met haar man en 3 kinderen, ze was een fervent tuinierster. Miranda beslist al snel de tuin in zijn oude glorie te herstellen en zoekt hiervoor naar een tuinier, niet veel later meldt ene Jean-Paul zich aan. In ruil wil hij in de cottage op het uitgestrekte terrein wonen. Wanneer mevrouw Claybourne de cottage weer leefbaar wil maken vindt ze een oud dagboek van Ava Lightly. Het dagboek slokt haar helemaal op en ze houdt het voor iedereen geheim. Ze geraakt helemaal in de ban van Ava’s verhaal en van de raadselachtige tuinman. Ze kan zijn geheim maar niet ontrafelen, totdat het dagboek haar antwoorden begint te geven.

Net zoals de andere boeken van Santa Montefiore, is ook dit boek prachtig geschreven. Er is zeer veel aandacht besteed aan details, maar toch wordt het verhaal niet langdradig. De manier waarop Montefiore schrijft doet je helemaal wegdromen en voor je het weet zit je zelf in Hartington House. De tuinen voor ogen halen is helemaal geen probleem met de vele beschrijvingen van kleuren, geuren, verschillende bloemen en planten. Net zoals het dagboek van Ava Lightly Miranda opslokt, geraak je helemaal in de ban van dit boek.

De opbouw van het boek is erg afwisselend wat er soms voor zorgt dat je niet kan stoppen met lezen omdat je het vervolg gewoon moet weten. Er komen heel veel flashbacks voor in het verhaal, waardoor je meer leven krijgt en de spanning groter wordt. Dan droom je net zoveel weg als Miranda Claybourne zelf

Het verhaal gaat over twee totaal verschillende mensen, maar toch kan je je in beiden inleven door de slimme schrijfstijl van Montefiore. Aan de hand van dagboekfragmenten geraak je volledig in de gedachtegang van mevrouw Lightly. Dit in samenspel met de flashbacks geeft je het gevoel dat je tegen het einde van het boek het personage door en door kent. Door aandacht te schenken aan de kleinere zaken, zoals het spelen met de kinderen of welke kleur regenlaarsjes ze aanhebben maakt het boek enkel nog mooier en ontroerender.

Aan de andere kant leren we dan Miranda Claybourne kennen, zij is het tegenovergestelde van Ava Lightly en heeft geen echte passie zoals Ava dat wel had. Ook hier worden details met veel aandacht besproken, de inrichting van de cottage en het huis voor ogen halen is geen moeite. Doordat Miranda hier als stereotype wordt afgebeeld kan iedereen zich wel een beeld maken van haar. Het is mooi om, naarmate het verhaal vordert, te zien hoe Miranda veel respect krijgt voor Ava en daardoor een betere band met haar echtgenoot en kinderen krijgt.

Het boek is een echte aanrader die je tijdens het lezen even doet vergeten waar je bent. Er wordt een prachtig verhaal verteld en de vele details zijn in dit boek geen minpunt maar een grote meerwaarde. Montefiore’s manier van schrijven is heel zacht, maar slokt je tegelijk ook op. Een perfect boek voor op vakantie. Iedereen die van romantische, meeslepende verhalen houdt kan zeker niets misdoen met het lezen van “De Franse Tuinman”.