Het geluk

Briljant: geen andere woorden heb ik voor dit boek van Baulenas. Het Geluk is lekker dik, raar, grappig, spannend en mooi tegelijk. Het speelt zich af in het eerste decennium van 1900. Het verhaal laat je de peilloze armoede proeven die blijkbaar bestond in het Barcelona van die tijd. De tijdgeest ontvouwt zich voor je ogen. De immense stadsvernieuwing die veel sociale onrust bracht en een rol speelt in de duistere zaakjes uit het boek, bommen die elke dag wel ontploffen, betogingen van anarchisten en communisten, demonstraties tegen de koloniale oorlog in Marokko. Tegen die achtergrond speelt het verhaal van Nonnita, het bijzondere meisje uit het theater dat een betere toekomst voor haar kind wil. Het verhaal zelf is intrigerend en verrassend, op een gegeven moment heeft iedereen wel wat op z’n kerfstok. Ik heb ervan genoten en kan niet kan wachten tot het nieuwe boek van Baulenas in oktober uitkomt. Ik heb ‘m alvast gereserveerd!

Een boek dat je de geuren en kleuren van het Barcelona van rond 1900 laat beleven. Er spelen zich verschillende levens van allerlei mensen in verschillende milieus af die elkaar allemaal raken en die met elkaar gemeen hebben dat ze proberen te overleven, vooral door zich financieel zeker te stellen. Dat proberen ze door van anderen gebruik te maken zonder dat daar een oordeel over wordt geveld in het boek, het wordt heel vanzelfsprekend en levendig beschreven. De film van het boek speelt zich al voor je ogen af terwijl je leest.

Geschreven bij Het geluk

Barcelona wordt in 1909 bevolkt door veel arme sloebers en weinig rijke stinkers die allemaal proberen het beste uit het leven te halen, desnoods met illegale of zelfs criminele middelen.
Nonnita, jong, straatarm, alleenstaand en gezegend met de kunst om met de doden te praten, is slachtoffer geweest van een groepsverkrachting door een groep rijkeluiszoontjes. Hierbij heeft haar vriend en beschermer zwaar hersenletsel opgelopen. Ze werkt in een circus en raakt zwanger; de vader vertrekt met de Noorderzon. Ze kan de zorgen niet meer aan, komt haar verkrachter tegen en besluit hem te gaan afpersen. Niet wetende dat hij de enige zoon is van een geslepen criminele godmother met zeer veel geld en weinig scrupules, voor wie een mensenleven niet telt. Dat kan niet goed aflopen of toch wel?
Een luchtig geschreven boek over zware onderwerpen, dat je met een glimlach leest. Niets menselijks is ons vreemd, of je nu bisschop, politieagent, vuilnisman, dienstmeisje, douairière of naaister bent. Al deze mensen, dood of levend, in die grote stad met hun grote en kleine zorgen, slechte en goede eigenschappen worden op een milde toon beschreven.
De eerste hoofdstukken vond ik wat moeilijk lezen, mede ook door die gecompliceerde Spaanse namen. Maar als je eenmaal weet wie wie is, dan is het een zeer onderhoudend boek. Aanbevolen!

Vond dit geen fijn boek. Inderdaad erg langdradig, gepraat met de doden die verder geen enkele rol hebben voor de ontwikkeling van het verhaal. Verder nog meer open eindjes zonder dat dat interessant is. Ben dol op dikke boeken, maar deze was het niet waard.

Een prachtig Magisch boek Moest hem zelfs wel af en toe even naast me neerleggen , om het oude Barcelona in me te laten bezinken. Eerst Zafon ( De schaduw van de wind )en nu dit....wordt tijd dat ik eens een keer naar Barcelona ga .

Nee, dit boek is niet te vergelijken met Carlos Ruiz Zafón, ook al speelt het af in Barcelona en ook nog eens in dezelfde periode. Je ziet juist een unieke kant van Barcelona: de donkere Moulin Rouge-achtige kant. Misschien verwacht je iets anders, als je het lieflijke omslag ziet. Maar laat je verrassen! Sta open voor de maffe karakters. Baulenas omschrijft ze alsof alles mogelijk is! Ik vond het een heel bijzonder boek.

Ik vind het moeilijk om hier een recensie over te schrijven. Vanaf de eerste bladzijde zit je meteen in het verhaal. In het oude Barcelona met zijn armoede en zijn verdekte criminaliteit. Een boek wat je niet weg wilt leggen en een verrassend einde heeft.

Ondanks de lovende kritieken een ware teleursteling. Langdradig tot in den treure toe. Het verhaal laat eindeloos op zich wachten, pagina 250 ongeveer begint het iets voorruit te gaan maar als het een boek betreft van 411 blz is dit een heel triest gegeven. Had ik graag alle straten van Barcelona gekend was ik wel een stratenplan gaan kopen. Het gepraat van nonnita met de doden was ook een regelrechte ramp, eerder een klucht eigenlijk. Ook effe verkeerde info, Thomas heeft geen hersenletsel opgelopen door de klap met de viool...was een ander beest dat daar voor gezorgd heeft. Met alle respect maar de vergelijking met Zafon gaat hier helemaal niet op, integendeel.

Heel raar verhaal, vrij langdradig en komt maar niet op gang. In de laatste 20 pagina's alles opeens wordt opgelost - slechterik krijgt zijn straf en goede karakter wordt beloond. Niet echt boeiend boek.

Snelle reactie, en snel geleverd. uitstekende verkopster.