Het jaar na jou Een vader. Zijn kinderen. En het jaar dat alles veranderde.

Hoe nauwkeurig we ook plannen, niemand van ons weet wat de toekomst in petto heeft… Soms moet je er gewoon voor kiezen de mooie dingen te onthouden en de rest te vergeten!
In het begin is het eventjes wennen doordat het verhaal verteld wordt vanuit het oogpunt van de twee hoofdpersonages. Maar eenmaal je de schrijfstijl gewoon bent is deze manier van schrijven toch een meerwaarde.
Na het overlijden van zijn vrouw Laura, vlucht Tom weg in zijn werk. Linda, zijn schoonmoeder zorgt voor zijn 2 dochters. Tot ze besluit om naar Australië te vertrekken in de hoop dat Tom dan wel weer verplicht wordt om zelf te leven en een vader te zijn voor zijn dochters.
Als Linda vertrekt, lijken de 6 maanden een eeuwigheid voor Tom en de meisjes. Maar dan verschijnen er beetje bij beetje lichtpuntjes in hun leven: onvoorziene gebeurtenissen, ontmoetingen met boeiende mensen die net op het juiste moment hun pad kruisen en die woorden uitspreken die Tom aan het denken zetten en hem vooruithelpen op zijn levenswandel.
Mooi geschreven vanuit de gevoelens, bedenkingen van een vader die er plots alleen voor staat om zijn 2 dochters op te voeden en zich niet meer kan verstoppen achter het excuus werk. Telkens weer opnieuw zoekt hij naar mogelijkheden om de band met zijn dochters sterker te maken. Met vallen en opstaan probeert hij de typische tienerproblemen, die soms zorgen voor de nodige portie creativiteit en humor, op te lossen. Maar ook moeten ze het verdriet om hun mama en ook zijn eigen verdriet een plaatsje geven. En dan is er nog het gepieker: “Wat zou Laura gedaan hebben? Hoe kan ik het even goed doen?”
Tom wordt ook geconfronteerd met het feit dat zijn kinderen hun mama willen. Al doet hij er alles voor om hen te geven wat ook een moeder zou geven, toch is het anders, ook al ben je een geweldige vader…
Ook Linda, die weggaat zodat Tom zijn leven weer zou oppakken, wordt geconfronteerd met allerlei vragen die haar doen stilstaan bij het leven: zal Tom het alleen redden, zal ze de meisjes zolang kunnen missen, wat als het niet lukt, en wat met haar eigen verleden, heden en toekomst…
Maar soms moet je elkaar gewoon loslaten om elkaar te laten groeien en dat duwtje te geven dat de ander net nodig heeft om verder te gaan met zijn leven.
De schrijver laat ons ervaren dat we degene waarvan we houden wel mogen missen, maar dat we toch moeten proberen verder te gaan met ons leven en dat dat mogelijk is door ons te focussen op de mooie momenten die je samen mocht beleven.

Het jaar na jou start gelijk bij een van de meest ontroerende momenten van het boek. Tijdens het lezen van de eerste hoofdstukken ontstond er een brok in mijn keel en die is er eigenlijk het hele verhaal blijven zitten. Het is heftig, ontroerend maar ook ongelofelijk herkenbaar! Mike Gayle heeft een prachtig verhaal neergepend, dat ondanks het zware onderwerp, alsnog heel veel humor bevat. De brok in je keel verdwijnt niet, maar desondanks heb ik ook regelmatig hardop gelachen.

Ik had ook helemaal niet het idee dat ik een fictieve roman aan het lezen was. Het verhaal van Tom was zo geloofwaardig en echt, dat het leek alsof een goede vriend tegenover mij zijn levensverhaal aan het vertellen was. Daarbij kon je ook echt goed merken dat het geschreven is door een man. Bepaalde zinnen en manier van praten zou je niet zo snel bij een vrouwelijke auteur herkennen, denk ik. Daarentegen waren de delen vanuit schoonmoeder Linda’s perspectief wat minder geloofwaardig. Haar gedrag zou je niet zo snel bij een oudere vrouw zien, denk ik.

Het enige minpuntje aan het boek vond ik dat de man in het algemeen een beetje negatief werd afgestempeld, vooral omdat het door een man is geschreven. Na een jaar zich te hebben verstopt in zijn werk moet Tom opeens stoppen met werken om voor zijn twee dochters te zorgen. Alsof een man niet (parttime) kan werken en tegelijkertijd zijn kinderen kan opvoeden. Tom was alsnog een fantastische vader en man, wat zou ik hem vaak een knuffel willen geven. Hij verdiende dat sowieso!

Het jaar na jou is een ontroerende roman met levensechte personages en gebeurtenissen. De tranen zullen misschien niet rijkelijk vloeien, die brok in je keel verdwijnt pas als je het boek met een grote glimlach hebt dichtgeslagen. Aanrader!

Het jaar na jou is een aanrader voor wie houdt van ontroerende, aangrijpende verhalen die zo uit het leven gegrepen kunnen zijn. Het verhaal wordt verteld vanuit het standpunt van Tom en Linda, wat het makkelijk maakt om zich in te leven in hun verhaal. Wie zelf een verlies heeft meegemaakt, zal zich zeker kunnen terugvinden in kleine details die in het boek verwerkt zijn. Ook de manier hoe de dochtertjes van Tom reageren op de situatie wordt realistisch en ontroerend weergegeven. Kortom: een topboek voor wie zich compleet wil verliezen in de pijn en vreugde van een ontroerend verhaal!