Het lichaam van Clara

Geschreven bij Het Lichaam Van Clara

Een prachtig verhaal, zo beklemmend geschreven. Je voelt de hoofdpersoon wegglijden in haar 'waanzin' en je zou haar zo graag willen helpen, maar je bent machteloos. Na het lezen blijft Clara in mijn hoofd rondspoken, en flarden van het boek komen gedurende de dag aan de oppervlakte, dat vind ik leuk. Het lichaam van Clara heeft grote indruk op mij gemaakt, het is letterlijk en figuurlijk waanzinnig mooi!

Geschreven bij Het Lichaam Van Clara

Zo knap geschreven.............zo boeiend neergezet wat er in de troosteloze eenzame geest van Clara rondspookt.

De destructie van een kinderziel door twee volkomen incapabele ouders die alleen oog hadden voor zichzelf en nooit met elkaar hadden moeten trouwen.

Niets meer zeggen, gewoon lezen!!

Geschreven bij Het Lichaam Van Clara

Het lichaam van Clara, de proloog begint met..."Toch zat er vrolijkheid in de lucht die vroege ochtend. De zon!" Verderop in de proloog..."Het eerste licht van de dag hield de mannen met hun last een ondeelbaar moment gevangen voor deze de auto werd ingeschoven." ..."De mortulance gleed geruisloos de hoek om,..."

Zonder nog maar iets van de hoofdpersoon van dit boek te weten word in de proloog al zo'n sfeer gezet...voelbare tragiek en eenzaamheid!!

In de drie delen die het boek telt komt Clara tot leven en vertellen flashbacks uit haar leven wat meer over waarom Clara dwangmatige handelingen heeft en waarom zij zichzelf snijdt. Het vraagt wat aandacht van de lezer om de werkelijkheid te onderscheiden van de dingen die zich slechts in het hoofd van Clara afspelen, maar dat komt wat mij betreft het verhaal alleen maar ten goede. Het helpt daarbij zeker dat de hoofdstukken zelf niet al te lang zijn.

Het lichaam van Clara, misschien een niet al te vrolijk boek, maar zeker een boek wat de moeite waard is gelezen te hebben!

Geschreven bij Het Lichaam Van Clara

Niet spannend, saai en langdradig.

Geschreven bij Het Lichaam Van Clara

Een prachtig boek, waarin je meegesleept wordt in het verhaal.
Dochter Clara zit als enig kind tussen twee vuren in, ze wil het haar vader en haar moeder naar de zin maken!

Geschreven bij Het Lichaam Van Clara

Wat een fantastisch boek. Het is af en toe pittig om te lezen maar o zo mooi.

Geschreven bij Het Lichaam Van Clara

Het boek heeft me zeer aangegrepen vanwege de beklemming die ervan uitgaat, maar ook vanwege de sublieme beschrijving van de stad Den Haag, waar het zilveren licht, afkomstig van de zee, tussen de huizen doorschijnt.
Voor mijn persoonlijk veel herkenning in Clara en ik ben bijzonder onder de indruk dat een man ( Jan Siebelink) zich zó kan verplaatsen in de gevoelswereld van een vrouw.
Siebelink op zijn best!
Ik kan het een ieder aanraden.....maar probeer wel afstand te houden tot de hoofdpersoon.
Ze neemt je mee tot op het laatst.....en daar moet de lezer stilstaan....

Geschreven bij Het Lichaam Van Clara

Lezen is de moeite waard, zeer goed boek, elk hoofdstuk heeft zijn eigen onthullingen. Duidelijk geschreven, spannend tot het laatste moment. Een echte aanraader voor de komende feestdagen.

Geschreven bij Het Lichaam Van Clara

Met de hem eigen verfijnde, hoffelijke schrijfstijl verhaalt Jan Siebelink in dit boek over het eenzame leven van Clara. In het begin ontmoet de 62-jarige Clara in haar woonplaats Den Haag een schrijver. Hij heeft een boek geschreven dat als titel haar naam draagt en waarin de beschaafde Clara haar eigen leven beschreven meent te zien staan. Clara en de schrijver zullen elkaar ontmoeten in een restaurant om verder te spreken, maar Clara wacht tevergeefs op hem. De lezer moet zich dan realiseren dat deze afspraak slechts in Clara's hoofd bestaat. In het volgende gedeelte van het boek volgen we de gedachten en overwegingen en herinneringen van Clara, gezeten in het restaurant, wachtend op de schrijver die niet komt. Clara overdenkt haar jeugd met een wat labiele, manipulerende moeder en een onverschilligheid voorwendende vader, die het gezin zo veel mogelijk negeert. Al jong voelt Clara zich twee personen en herkent ze zichzelf soms niet in één van hen. Ze ontwikkelt obsessieve handelingen, raakt het contact met haar gevoelswereld en later met de werkelijkheid kwijt, automutileert in een poging toch ièts te voelen en daarmee de leegte in zichzelf wat op te vullen. Behalve haar jeugd, komen ook Clara's eenzame huwelijk en het verlies van haar kind aan de orde. In het laatste deel van het boek verliest Clara zich meer en meer in dagdromen en fantasiën totdat zij tenslotte in alle eenzaamheid sterft. Een interessant boek, op een charmante manier geschreven met mooi taalgebruik.

Geschreven bij Het Lichaam Van Clara

Ik had veel van dit boek verwacht, gezien de goede commentaren. Het zal dan wel zeer persoonlijk zijn, maar dit boek vond ik helemaal niet goed. De obsessieve, ziekelijke aspecten stonden me zo tegen dat ik me iedere keer moest forceren om weer verder te lezen. 20 pagina's vòòr het einde heb ik het opgegeven. Ik kon het niet meer opbrengen om het verhaal over die vrouw te lezen. Bovendien vond ik het helemaal niet meeslepend en niet coherent in de opbouw.