Het meten van de wereld

Ik heb het boek echt gekocht op de kaft, Vond die zo mooi! Ook de titel en ondertitel evenals de beschrijving achterop deden met het boek meteen kopen. Het was prettig om te lezen en erg interessant. Je krijgt een inkijkje in het leven in de achtiende eeuw, het leven van wetenschappers en ontdekkingsreizigers. Wat een leven hadden die vroegere ontdekkingsreizigers!!! Wat een moed moeten die gehad hebben.
Jammer vond ik dat het boek een beetje als een nachtkaars uitgaat (of ik mis de clou....). En wat ik ook jammer vond is dat voorop het boekje staat daat het een filosofische roman is, maar de filosofie heb ik ook gemist. Het waren toch vooral twee wetenschappers die zich met feitenmateriaal bezighielden in plaats van de vraagstukken van het leven.
Maar al met al heb ik het toch vlot en met erg veel plezier gelezen.

Geschreven bij Meten Van De Wereld

Het is niet altijd eenvoudig, vooral waar het de technische uiteenzettingen van Gaus betreft.
Het is raadzaam om eerst The Invention of Nature van Andrea Wulf te lezen.

Geschreven bij Het meten van de wereld

Aardig verhaal

Geschreven bij Het meten van de wereld

Om meteen maar met de deur in te huis vallen: dit is geen eenduidig boek, wel een zeer onderhoudende roman over twee wetenschappers die elk op hun manier de wereld opmeten. Het onderhoudende zit in de humor die Daniël Kehlmann gebruikt en de lezer regelmatig een glimlach ontlokt, het meerduidige wordt veroorzaakt door fictie en non-fictie die door elkaar heenlopen en de hoeveelheid onderwerpen die de auteur behandelt.
De twee geleerden die de basis vormen van het verhaal zijn Alexander von Humboldt en Carl Friedrich Gauß. Beide heren zijn qua karakter totaal verschillend en dit geeft de auteur meteen de mogelijkheid hiermee te spelen, waardoor hun avonturen zich op meerdere niveaus onderscheiden. Wanneer we de twee vergelijken is Gauß de sombere en Humboldt de optimist. De twee citaten hieronder geven de toon aan, zodat het duidelijk is hoe meesterlijk Kehlmann het geniale duo een plaats geeft in z'n roman:
'Humboldt werd altijd van verheven gevoelens vervuld wanneer iets gemeten werd; dit keer was hij dronken van enthousiasme. Door de opwinding kon hij een paar nachten niet slapen.'
'Men had hem de wereld in gestuurd met een verstand dat bijna al het menselijke onmogelijk maakte, in een tijd dat elke onderneming nog moeilijk, inspannend en smerig was. Men had zich over hem vrolijk willen maken.' (Gauß)
Eerder dit jaar las ik 'Tijl' van dezelfde auteur. Ook in dat boek lopen fictie en non-fictie door elkaar, komen er wetenschappers aan het woord, spelen historie en filosofie een belangrijke rol en is de toon regelmatig licht humoristisch. Dat maakt dit boek herkenbaar en zorgt ervoor dat de boodschap die de auteur wil uitdragen niet direct af te leiden is uit de tekst. Ik denk dat hij wil aantonen dat het lot een belangrijke rol speelt in het leven. Humboldt heeft zo'n beetje negen levens, wanneer je ziet wat hij allemaal overleefd heeft en dan ook nog gevoeligheden als slavernij aankaart met gevaar voor eigen leven, kun je je inderdaad afvragen waarom de één wel en ander niet ongeschonden uit de strijd komt. Bij Gauß loopt alles even problematisch, in de liefde, met zijn kinderen en ook met zijn werk, steeds die mistroostigheid. Kortom, ik heb genoten van deze roman en denk dat niet iedereen dit 'volle' boek kan waarderen. Maar het kan geen kwaad om de proef op de som te nemen: meten is weten en Kehlmann heeft een bevlogen pen en tenslotte is er nog een mogelijke link met Thomas Mann:
'Toen ze weer wakker was had zij het portret van een grappige dwerg met getuite mond, in wie zij natuurlijk niet Frederik de Grote herkende, niet onverdienstelijk bont beschilderd. Nu Humboldt er eindelijk was, wilde zij het snel achter de rug hebben.'
De auteur is bewonderaar van Thomas Mann en deze zou zich (bron: Wikipedia)
Frederik de Grote voorstellen als een boosaardige dwerg.

Geschreven bij Het meten van de wereld

Boeiend verhaal over de wetenschappers met een totaal verschillend temperament

Geschreven bij Het meten van de wereld

Leuk boek over 2 wetenschappers die een probleem op compleet verschillende manieren aanpakken om tot hetzelfde resultaat te komen. Zit meer achter dan je denkt, ook 2 filosofische denkpisten.

Gewoon een bijzonder leuk boekje dat voor een korte tijd verpozing geeft. Leuke "bedachte" historische context. Goede opbouw. Kortom een prima weggevertje.