Het Pauluslabyrint thriller

‘Het Pauluslabyrint’ van Jeroen Windmeijer wordt door de uitgever ‘De Da Vinci Code van de lage landen’ genoemd. Of ik die mening deel? Nee. Ik snap waar die quote vandaan komt, maar nee, sorry Dan Brown is echt veel beter.

Zullen we beginnen met wat ik wel tof vond aan het boek? Het feit dat het verhaal goed is opgezet, spannend is vanaf het begin én het speelt zich in Leiden af. Niet dat ik heel bekend ben in Leiden, maar een boek dat in de buurt afspeelt is altijd al tof. Dat het boek aan het eind een plattegrond heeft waar het verhaal zich heeft afgespeeld, vind ik een fijne aanvulling en ik zou best eens een rondje Leiden willen doen met deze plattegrond.

Wat ik minder leuk vond, was het feit dat er heel veel Bijbelse teksten in het boek voorkomen. Aangevuld met de mythische verhalen was dat een overgroot deel van het boek. Dit was op sommige punten voor mij echt te droog en voelde alsof ik een soort geschiedenisboek aan het lezen was. Ik vind geschiedenis heel leuk, maar dan moet het wel boeiend verteld worden en dat was hier helaas niet het geval.

Als die stukken een stuk minder waren geweest, had ik dit boek een stuk beter gevonden. En dat vind ik zo jammer. Misschien had ik hoge verwachtingen en viel het verhaal daardoor tegen. Toch vond ik dat ‘Het Pauluslabyrint’ een goed opgezet verhaal was, als ik niet naar die droge stukken kijk.

‘Het Pauluslabyrint’ van Jeroen Windmeijer speelt zich af in Leiden en is vanaf het begin af aan spannend en intrigerend. Zeker origineel, maar de droge stukken over mythologie en Bijbelse teksten waren voor mij een teleurstelling.

Jeroen Windmeijer neemt je mee door Leiden en door de bijbelse geschiedenis.

Mensen die Leiden kennen zullen vele straten en plekken herkennen.

In het begin pakt het boek je meteen, een fijne schrijfstijl neemt je mee in het leven van hoofdpersoon Peter, ik had moeite met het wegleggen van het boek.

Verder in het boek word het mij persoonlijk te ingewikkeld door de uitgebreide stukken over de bijbelse geschiedenis. Deze duren mij te lang en gaan te diep door, waarbij mijn aandacht verslapt en ik niet goed begrijp wat ik lees.

De personages zou ik juist weer wat meer over hebben willen lezen, waardoor zij meer karakter zouden hebben gekregen en ik mij beter zou kunnen verplaatsen in deze personen en wat zij mee maken.

Je blijft gefurende het boek wel nieuwsgierig wat nou de reden achter alles is en dit maakt dat je toch wilt doorlezen.

Het boek heeft een prachtige cover die bij het verhaal past. Door het boek kijk ik wel anders naar Leiden, mysterieuzer, onder hoeveel steden in Nederland zou zo een labyrinth van gangen liggen... onder hoeveel steden in de wereld... en met welk doel....

Geschreven bij Het Pauluslabyrint

Het boek begint veelbelovend; krijgen we echt een dan brown boek in eigen land? Maar dan begint de stortvloed aan bijbelteksten en verwijzingen, soms paginaslang. Ik heb hele grote stukken simpelweg overgeslagen omdat het totaal niet te volgen is zonder grote kennis van en interesse in al deze verwijzingen en de bijbel zelf. Het is meer een bijbelstudie met een thriller ondertoontje dan een thriller met een religieuze ondertoon. Zonde, ik zou het niet aanraden.

In het 2e boek van Jeroen Windmeijer zijn we 20 jaar verder in de tijd dan in zijn debuut "de bekentenissen van Petrus" en ontmoeten we weer de hoofdpersonen Peter de Haan en Judith Cherev.
Het startsein voor een nieuw mysterie lijkt direct gegeven als Peter anoniem Latijnse teksten ontvangt waarvan hij de betekenis niet snapt; als hij daarna aanwezig is bij een feestje met onverwachte wendingen leidt dit tot een ontdekkingstocht in een onbekend gangenstelsel onder de stad. Dit geeft een extra sausje aan de aanvang van dit verhaal. Tel hierbij op de verdwijning van hoogleraar Arnold van Tiegem in dit gangenstelsel en de voor Peter onvindbare, want ontvoerde, Judith -tenzij hij erin slaagt vreemde aanwijzingen van dezelfde bron als eerdere teksten juist weet te interpreteren- en er zijn volop ingrediënten aanwezig voor een spannend boek vol verwijzingen naar de mysteriecultus Mithras, het Nieuwe Testament en, logisch in dit verhaal, de verbondenheid met historisch Leiden.

Als Peter, die als laatste met de verdwenen hoogleraar in het gangenstelsel was, verdachte is en van de radar van de politie wil blijven om Judith te vinden, manoeuvreert hij zich in een lastige positie. Maar hij moet op zoek naar de verdwenen Judith en heeft daar zijn vrijheid voor nodig.
De zoektocht die aan de hand van berichten en achtergelaten raadselachtige verwijzingen volgt, is niet alleen een tocht door de stad Leiden, maar, met snelheid en onverwachte wendingen van een achtbaan, ook een race tegen de klok die letterlijk aftelt. Een zoektocht waarvan bedoeling en uitkomst zeer lang ondoorgrondelijk blijft. Peter is hier als een geblinddoekte zoekende. En ditmaal zonder hulp van Judith of Mark. Alles staat in het teken van het ontstaan van een nieuwe tijd die, door hem onbekenden, wordt voorbereid en waar Peter een rol in moet gaan spelen.
Zo ontstaat er een veelvoud aan labyrinten; het fysieke onder de stad, het doolhof van zijn zoektocht naar Judith en een in de historie rond Paulus - wat was zijn werkelijke geschiedenis en plan voor de wereld?

Het is soms wroeten in en doorgronden van oude teksten en Bijbelse geschiedenis met centrale thema’s over dood en wederopstanding, licht en duisternis en het wordingsproces van een gelovige volgens de leer van Mithras. Hiervoor krijgt lezer het parallelle verhaal over pater Tiny Straus voorgeschoteld.
Deze gedeelten geven her en der verklaringen voor onze gebruiken en duidt - als je er in thuis bent- Bijbelse verhalen. Het maakt het verhaal tot een complex geheel zoals in dit genre gebruikelijk is en is voer voor overdenking als je als lezer diep wilt graven.
Het verhaal biedt uiteindelijk de wenselijke ontknoping. En ook nu gebruikt Windmeijer de stad Leiden weer als decor en beeldt dat soms filmisch uit. De combinatie van dit verhaal en de gekozen omgeving zou zeker als film niet verkeerd zijn.

Men neme de mooie oude stad Leiden, een geheim genootschap, een geleerde van de universiteit, de verdwijning van twee mensen en een ondergronds gangenstelsel. En daar bouw je een thriller op die je vervolgens niet meer weglegt. Behalve spannend is het ook interessant en je zoekt steeds dingen op op internet: wat is echt, wat niet? Ik ben al vaak in Leiden geweest en zag dankzij de levendige beschrijvingen alle straatjes en bezienswaardigheden voor me. Niet meer weg te leggen.

Geschreven bij Het Pauluslabyrint

Het is voor de liefhebbers van zogenoemde reli-thrillers gewoon een leuk boek dat zich afspeelt in sleutelstad Leiden. Het avontuur dat de hoofdpersonen beleven, is hier en daar wel wat ongeloofwaardig maar daar lees je vlot doorheen. Sommige opgevoerde gebeurtenissen zijn storend, alsof de schrijver in zijn hoofd te veel verhaallijnen had bedacht, daar niet uit kon kiezen en die dus toch maar in de tekst had laten staan om het verhaal rond te maken. De karaktertekening van de hoofdfiguren is niet bijster diepgravend maar in het kader van het verhaal is dat niet erg storend. Een psychologische roman schrijven zal ten slotte ook niet de bedoeling zijn geweest. De religieuze wetenswaardigheden rond de figuur van Paulus zijn even onbewezen als interessant om kennis van te nemen. Dat nodigt weer uit tot verdere studie, nu bij erkende wetenschappers. De christelijke religie zit ten slotte vol met losse historische eindjes en lijkt inderdaad geleend te hebben van oudere religies. De schrijver geeft daar een eigen visie op die je tot de laatste bladzijde wilt volgen.

'Het Pauluslabyrint' is de tweede thriller van Nederlander Jeroen Windmeijer. De uitgeverij maakt de vergelijking met Dan Brown, het vermoeden is dan ook dat er de nodige codes en mysteries aan te pas zullen komen.

De stad Leiden wil ondergrondse vuilcontainers installeren en doet voor de inhuldiging van het project een beroep op zijn burgemeester. Die belandt met graafmachine en al in de put, waardoor een dieper liggende tunnel te voorschijn komt. Hoofdpersonage uit ons boek, Peter de Haan van de faculteit archeologie, gaat samen met een paar anderen een kijkje nemen en kort daarna is professor van Tiegem verdwenen. Een beetje later verdwijnt ook docente Judith Cherev van het toneel. Wanneer Peter raadselachtige boodschappen op zijn telefoon ontvangt, begint voor hem een zoektocht die 24 uur zal duren.

We maken kennis met pater Tiny. Wat zijn rol is, wordt langzaam duidelijk. Elk van de zeven delen van 'Het Pauluslabyrint' eindigt met een visioen. Een stem vertelt het verhaal over de verborgen geschiedenis van Paulus, de apostel die een nogal dubieuze rol gespeeld zou hebben.

Jeroen Windmeijer maakt het de lezer niet gemakkelijk, te veel bijbelgeschiedenis haalt compleet de vaart uit wat een origineel opgezette thriller is. Welke doorsnee lezer is er vertrouwd met begrippen als Mithraïsme en Ebionieten, om maar iets te noemen?

De manier waarop Windmeijer zijn woorden aan het papier toevertrouwt is dan weer wel bijzonder fraai. Hij heeft een bijzonder originele plot verzonnen. Jammer alleen dat die door een teveel aan feiten en details ondergesneeuwd geraakt is. De vele verbanden die er allicht doorheen het verhaal te vinden zijn, zullen velen met mij niet zien, waardoor een en ander verloren gaat.

Leesplezier 3, Spanning 3, Originaliteit 4, Schrijfstijl 4, Plot 3

Geschreven bij Het Pauluslabyrint

Goede koppelingen naar de bijbel en zijn oorsprong

Dit boek gelezen voor onze leesclub, mooi boek we waren geboeid door de verhaal lijn. Soms wel afgeleid door de veelheid aan informatie en sprongen terug in de tijd.
Om te bespreken een superboek, we hebben er ons eigen Labyrinth van gemaakt met als plot een videoboodschap van de Jeroen Windmeijer. Geweldig!

Zoals de titel omschrijft, een heel goed boek. Binnen een week uitgelezen, zeker een aanrader!