Het plakbandpensioen een praktische handleiding om 15 jaar eerder te stoppen met werken

Het boek is zeker inspirerend voor iedereen die de balans wil herstellen in een leven dat teveel in het teken staat van werken en te weinig in dat van genieten. Hormann weet in elk hoofdstuk weer een nieuwe metafoor uit zijn pen te toveren om duidelijk te maken dat stoppen met werken voor wie de juiste keuzes durft te maken, heel goed mogelijk is. Maar zo halverwege het boekje ben je van die boodschap wel overtuigd en ben je helemaal klaar voor de praktische tips die je gaan helpen om nu je droom eindelijk maar eens in daden om te zetten. En in dat opzicht stelt Hormann teleur. Veel verder dan de aanbeveling om je hypotheek eerder af te lossen, je dure auto te verkopen en voortaan wat minder ver op vakantie te gaan komt hij niet. Daarmee maakt het boekje de belofte in de ondertitel dat het een "praktische handleiding" zou zijn om 15 jaar eerder te stoppen met werken, in geen enkel opzicht waar.

Perfecte eye opener voor een ieder die genoeg heeft van zijn/haar hypotheekbank,onze consumptiemaatschappij en de dagelijkse terreur van de reclame.
Het boek is met opzet populair geschreven om een grote groep loonslaven te bereiken,wie dat wil kan natuurlijk per deelgebied op zoek gaan naar verdere informatie.
Het boek sprak mij bijzonder aan omdat ook ik na tientallen jaren trouwe dienst als overkompleet werd ontslagen en mijzelf terugvond bij het UWV om daar een verplichte sollicitatietraining te volgen,kan het nog gekker?
Het boek doorbreekt het gangbare denkpatroon waarbij vijftigers en zestigers worden geacht te blijven solliciteren,zelfs als men meer dan 40 jaar gewerkt heeft.
Mij heeft het zeker geholpen om een andere kijk op de toekomst van mij en mijn vrouw te krijgen,een toekomst met minder financiele verplichtingen.
Zo leveren wij onze aflossingsvrije hypotheek in voor een huurhuis,kan natuurlijk ook.
Het centrale thema is dat je met een Fiat Panda net zo gemakkelijk van A naar B rijdt als in een Aston Martin,alleen is de eerste optie veel goedkoper,zodat je geld overhoudt voor een aangename vroege pensioenering.

Net als in zijn vorige boeken wordt dezelfde band afgedraaid: los je hypotheek af, ga niet 3 keer per jaar op vakantie, etc...
Als je van zijn levensvisie houdt, dan zal ook dit boek als muziek in de oren klinken. Maar verwacht geen praktische financiele tips.

In de beschrijving van het boek staat de volgende zin: "In Het plakbandpensioen vertelt Gerhard Hormann hoe hij na een ontslagronde een pensioengat van meer dan 16 jaar weet te overbruggen", en dit is ook meteen het belangrijkste punt waar je terdege rekening mee moet houden als je dit boek gaat bestellen of lezen. Want, op het eerste gezicht wordt daar namelijk gesuggereerd dat de schrijver de 65 al gepasseerd is, en zodoende vertelt hoe hij het pensioengat hééft overbrugd, de schrijver is echter begin 50, en gaat vertellen hoe hij denkt dit pensioengat te gáán vullen. Dit is nogal een aanmerkelijk verschil, en iets wat je bij het lezen van het hele boek goed in je achterhoofd moet houden.
Verder heeft het boek op mij dezelfde indruk achtergelaten als die van een goede songtekst, dat wil zeggen, in je hoofd zetten zich allerlei "gelezen feiten" vast die, bij nog eens nalezen, helemaal niet als zodanig in het boek staan, ook hier weer oppassen dus. Ik bedoel daarmee te zeggen dat je al lezend het idee krijgt dat je wel gek zou zijn als je na je 50ste verjaardag niet per direct ontslag zou nemen om vervolgens eens écht van het leven te gaan genieten, maar de realiteit zal waarschijnlijk toch iets gecompliceerder zijn. Als je het boek koopt met bovenstaande dingetjes in gedachten dan is het toch een nuttig verhaal; het zorgt ervoor dat je deze periode in een mensenleven eens vanuit een ander punt gaat bekijken. Want, hoewel we toe zullen geven dat we uiteindelijk bijna allemaal voor geld werken, en we ons er terdege van bewust zijn dat ons eigen stukje van de wereld ophoudt met draaien zodra er géén geld meer beschikbaar is, wil dit uiteraard niet zeggen dat simpelweg doorwerken totdat veruit het beste deel van je leven verbruikt is de enig mogelijke optie is. Maar, nogmaals, de visie op, en praktische uitwerking van de manier waarop het tijdvak van je 50ste jaar tot aan de pensioendatum ingericht zou kunnen worden is volledig afhankelijk van de aanwezigheid van voldoende geld gedurende die hele periode. En volgens mij geeft de schrijver in dit boek daar geen pasklare oplossing voor, wel een frisse "andere" kijk. Op die manier bezien vind ik het een nuttig boek.

Het boekje leest lekker weg. Je kunt wegdromen bij mogelijkheden om (vroeg) tijdig uit de hedendaagse tredmolen te springen van werk, geld en (vrije) tijd, waarbij een (mee)werkende partner wel handig is .....
Tegelijkertijd heeft dit boekje het niveau van een kasteelroman. De schrijver likt voortdurend aan de eigen staart met pseudo-filosofietjes, een overdaad aan flauwe metaforen en gebrek aan echte info.

Positief beginnen. Het gezichtspunt van de schrijver is interesant. Het uitleggen van dit gezichtspunt kan in 1000 woorden. Al die andere pagina,s vol woorden waren overbodig en zelfs storend.

De schrijver zou in 3 bladzijden zijn punt kunnen maken, maar blijft 240 pagina's lang maar doorgaan. Wordt nergens concreet over hoe hij zijn "plakbandpensioen" nou precies heeft georganiseerd. Heel vaag, beschouwend, filosoferend. Maar aan het eind van het boek weet je nog niets meer.

Een mooi boek wat je inzichten geeft om leven iets anders in te richten en andere keuzes te maken om eerder met pensioen te kunnen gaan

Een must als je denkt over eerder stoppen met werken.

Helder geschreven boek dat snel en speels duidelijk maakt wat de factoren zijn die bepalen of een pensioen voldoende is en hoe je dat kunt bereiken.