Het Rosie effect

Geschreven bij Het Rosie effect

Nog grappiger dan het eerste boek Het Rosie Project.
De verhalen van Don & Rosie gaan verder en waar alles volgens plan verloopt, komt er natuurlijk iets onverwachts... een baby. In zijn streven naar perfectie begaat Don de ene flater na de andere, die hij op zijn eigen unieke manier oplost. Hier en daar met een voor hem geoorloofde leugen, maar hoe verder het Baby Under Development-project ontwikkelt, hoe moeilijker het wordt alles in stand te houden. Daar bovenop krijgt Rosie de 'normale' zwangere-vrouwen-symptomen waarbij geen enkele man iets goed kan doen, en gaat de relatie van kwaad naar erger.
Don, bijgestaan door zijn onmiddellijke vrienden, blijft voor zijn relatie gaan tot het bittere einde. En wat niemand kon voorzien van Don, was dat hij wel degelijk over emoties beschikt.
Fantastisch boek, grappig, ontroerend, herkenbaar. Een boek dat iedereen zal aanspreken en waar ik heimelijk op hoop dat er een cineast is die het idee krijgt om het te verfilmen.

Het Rosie Project was een luchtig, hilarisch boek dat me regelmatig hard op deed lachen. Zo ook het tweede deel: we kennen allemaal een soort gelijk verhaal uit een ander boek of film. Maar door de invalshoek vanuit Don (hoofdpersoon met een stoornis in het autistische spectrum) voelt het als geheel anders aan: het is origineel. Ik moet de schrijver het fantastische compliment geven dat de gedachtegang geweldig goed 'on point' is geschreven. Ik herken de denkwijze heel erg vanuit mijn werkveld.

Maar; het is weliswaar minder origineel dan het eerste deel. De schrijfwijze blijft goed en zal je doen blijven lachen. Maar het boek is dikker dan deel 1 en dat was absoluut niet nodig geweest. Het verhaal had iets vlotter kunnen verlopen. Het einde is wat mij betreft, zelfs voor dit boek over de top 'zoetsappig'.

Wanneer je deel 1 matig vond, moet je dit boek niet lezen. Wanneer je hebt genoten van het eerste deel, dan kun je dit prima lezen. Het is werkelijk een heel leuk boek, maar overtreft niet zijn voorganger.

Geschreven bij Het Rosie effect

Na het lezen van Het Rosie Project heb ik even getwijfeld of ik het vervolg moest gaan lezen, omdat dat lang niet altijd een succes is. Ik heb het toch gedaan, maar vond Het Rosie Effect echt stukken minder dan Het Rosie Project. Er gebeuren te rare dingen in het verhaal en wat in het eerste deel nog leuk en onhandig was, is hier gewoon vervelend. Ik zou het bij het eerste deel houden! Dat is wel een aanrader.

Geschreven bij Het Rosie effect

Een mooi aansluitend verhaal op het Rosie project, geschreven in eenzelfde schrijfstijl, zeker vermakelijk, maar persoonlijk vind ik hem net iets minder geslaagd dan het Rosie project: dit boek is soms wel wat traag/ langdradig waardoor de aandacht er dan wat lastig bij te houden is.

Geschreven bij Het Rosie effect

Ik hou ontzettend veel van het feit dat de schrijfstijl van Graeme Simsion zo mooi aansluit bij het hoofdpersonage uit zijn boeken. ‘Het Rosie Effect’ bevat immers veel typische Don-lijstjes. Opsommingen, verklaringen, prioriteiten, argumenten, afwegingen, schema’s, … je kan het zo gek niet bedenken of Don Tillman heeft er een lijstje van gemaakt. Rosie bezorgt hem dan wel meer inzicht in bepaalde zaken én stelt hem soms op de proef – een vos verliest zijn streken niet en Don speelt zijn iets wat uitzonderlijke gewoonten niet kwijt.

Het is vrijwel onmogelijk om niet van dit personage te houden. Zijn rationele blik op het leven, zijn niet te ontkomen eerlijkheid, zijn volhardende consequente gedrag zijn allemaal uiterst positieve karakter-eigenschappen. Samenwonen met Don lijkt me net door die eigenaardigheden vrijwel onmogelijk. Wat eigenlijk erg jammer is, want hij doet zo zijn best om goed te presteren. Ondanks zijn vele goede bedoelingen, die vrijwel altijd fout worden geïnterpreteerd, lijkt hij steeds recht op een mislukking af te stevenen.

Het grote pluspunt van zowel dit boek als zijn voorganger is voor mij de komische blik op een maar al te realistische aandoening. De absurde situaties in combinatie met zowel hilarische als ontroerende scènes. Ondanks de vele grappige scènes zit ook dit boek me weer aan het denken. Het lijkt me ontzettend moeilijk om met iemand als Don samen te leven, maar ik ben ervan overtuigd dat voor mensen als Don elke dag een gevecht is om te ontdekken wat er van hen verwacht wordt en hoe ze zich moeten gedragen.

Geschreven bij Het Rosie effect

‘Het Rosie Effect’ is het vervolg op het populaire boek ‘Het Rosie Project’, waar Graeme Simsion internationaal zeer goed mee gescoord heeft. In dit tweede boek over Don en Rosie vertelt de auteur op wederom een vermakelijke en leuke wijze hoe het het tweetal afgaat nu ze getrouwd zijn en in Amerika wonen. Simsion heeft een prettige schrijfstijl en gebruikt veel humor. Je leeft mee met Rosie als je merkt hoe Don omgaat met zijn toekomstige vaderschap. Tegelijkertijd waardeer je Dons zorgvuldigheid in zijn onderzoek naar hoe het is om vader te worden.

Toch vond ik ‘Het Rosie Project’ net wat leuker en boeiender dan ‘Het Rosie Effect’. Dit boek kent wat langdradige stukken, waardoor het tempo van het verhaal vertraagd wordt. Wat in het eerste deel allemaal nieuw en onvoorspelbaar was, was in dit deel soms iets teveel van hetzelfde. Dat neemt overigens niet weg dat ik niet genoten heb van het boek. ‘Het Rosie Effect’ is een leuk boek en laat je zien hoe het verder is gegaan met Don en Rosie. Het is zeker de moeite waard om gelezen te hebben na het eerste deel. Alleen over dat deel was ik enthousiaster.

Geschreven bij Het Rosie effect

Na enorm genoten te hebben van het Rosie Project wilde ik dit boek ook lezen. Ik kende inmiddels de personages en ik wilde het vervolg weten. Het boek begint goed en realistisch maar al snel gaat het fout. Teveel opsommingen, traag en saai. Ik had me op dit boek verheugd, maar ik heb me er doorheen geworsteld. Dat uitgebreid schrijven over de zwangerschap van Rosie vond ik nog het meest storende en zeer ongeloofwaardig. En dat terwijl ik zo blij ben met de drie zwangerschappen in mijn familie en vriendenkring. Als je een net zo’n vermakelijk boek als deel I verwacht word je geheid teleurgesteld. Misschien omdat het verrassingseffect er niet meer is. Het appartement met zijn bierkelder en de badkamers als kantoor vond ik ook erg onaannemelijk en niet leuk verzonnen. Helaas deel II over Don en Rosie viel mij tegen. Voor mij dan ook geen deel III meer. Hoewel er erg leuke stukken in dit boek zitten vond ik het een tegenvaller.

Geschreven bij Het Rosie effect

Dit tweede deel is niet gewoon 'meer van hetzelfde'. Ten opzichte van deel één is dit verhaal wat complexer, o.a. doordat er meerdere personages in voorkomen die zo hun eigen problemen hebben (en waar Don zich natuurlijk mee moet bemoeien), het verhaal zit beter in elkaar en is het nog hilarischer. Ik heb werkelijk achter elkaar hardop moeten lachen! Daarnaast compenseren de onverwachte wendingen goed voor enige voorspelbaarheid.

Enig minpuntje is het ietwat langdradige, serieuze gedeelte vlak voor het einde, wat wel wat bondiger had gemogen, maar dat doet weinig af het verder voortreffelijk geschreven verhaal!

Kortom: een overtreffend vervolg!

Geschreven bij Het Rosie effect

Samenvatting:

Professor in de genetica, Don Tillman woont samen met zijn vrouw Rosie Jarman, student geneeskunde in New York nadat ze uit Australië zijn verhuisd. En ze lijken hun leven redelijk op orde te hebben in vergelijking met sommige van hun vrienden. Don staat op het punt zijn vriend Gene onderdak te bieden na het stranden van diens huwelijk. Maar dan komt Rosie met de mededeling dat ze zwanger is en dit komt voor Don zo onverwacht dat hij een lichte zenuwinzinking krijgt.

Ondanks dat Rosie tegen de komst van Gene is zet Don toch door om zijn vriend te helpen. Ze verhuizen zelfs binnen New York omdat het appartement al te klein zou zijn voor Don, Rosie en de aanstaande baby. Laat staan dat er nog een volwassen persoon bij moet. Door toeval kunnen ze in een appartement trekken dat aan al hun oorspronkelijke eisen voldoet, dus Rosie gedoogd de komst van Gene uiteindelijk.

Het Baby Under Development project kan van start gaan.

“Ik kon me beter richten op de zaken waar ik nog wel invloed op kon uitoefenen en accepteren dat bepaalde zaken niet meer konden veranderd.”

Don verwerft in no time alle kennis over het vaderschap en doet dit op geheel eigen wijze waardoor hij zichzelf in een aantal precaire situaties begeeft. En hij verliest hierbij zijn emoties uit het oog omdat hij zo opgaat in het perfectioneren van alle praktische details. Rosie twijfelt geregeld aan de geschiktheid van Don voor het vaderschap en langzaam aan dreigt hun relatie op de klippen te lopen. Don dreigt Rosie kwijt te raken op het moment dat ze hem het hardste nodig heeft.

“Liefde was een duratieve gesteldheid. Er had sinds ons huwelijk geen significante verandering plaatsgevonden, behalve wellicht dat de gevoelens van verliefdheid wat minder hevig waren, maar het leek me nutteloos om Rosie daarvan op de hoogte te houden.”

Zal het huwelijk van Don en Rosie stand houden? Wat voor precaire situaties ondergaat Don in zijn zoektocht naar kennisvergaring? Je leest het allemaal in Het Rosie Effect.

Mijn mening:

Het Rosie Effect bestaat uit 39 hoofdstukken, die meestal niet meer dan 10 bladzijden beslaan. Het ene hoofdstuk iets meer het andere hoofdstuk iets minder. Met een klein dankwoord op het eind sluit de schrijver het boek af. De schrijftaal is goed toegankelijk, humoristisch en bevat geen moeilijke woorden.

Het Rosie Effect is geschreven vanuit het oogpunt van de autistische Don waardoor we inzicht krijgen in het leven van iemand met autisme. Wat zeg kenmerkt door de volgende zaken: rationele beoordelingen, weinig emotie en het ontbreken van sociale normen en waarden.

Het Rosie Effect is het vervolg op het in 2013 bejubelde Het Rosie Project, en gaat verder waar het daar gestopt was. Ik heb met heel veel plezier Het Rosie Project gelezen en was daar heel enthousiast over. Het Rosie Effect is op dezelfde wijze geschreven vol humor maar toch heb ik van dit boek minder genoten. Het was veel van hetzelfde zonder veel diepgang. De situaties stapelen zich op maar lijken ook over de top te gaan. Ik heb het graag gelezen maar kan niet verzwijgen dat ik niet zo enthousiast ben als de vorige keer. Begrijp me niet verkeerd, het is zeker geen slecht boek maar het bracht mij toch niet datgene wat ik gehoopt had, jammer maar helaas.

Geschreven bij Het Rosie effect

Een mooi vervolg op het Rosie Project!
Een mooie verhaallijn waar impliciet veel duidelijk wordt over wat het betekent om autistisch te zijn en hoe dat uitwerkt in een relatie met partner en vrienden.
Niet alleen de problematische kant wordt belicht, maar ook de genialiteit en humorisme van de hoofdpersoon.
Zeker lezen als je iemand kent die een stoornis in het autistisch spectrum. Je zult hem/haar beter begrijpen.
Alle lof voor de auteur, knap en mooi verhaal. Niet altijd even gemakkelijk, maar het lezen van dit boek gaf me veel voldoening in alle opzichten!