Het scherventapijt

ik ben een echte thriller lezer. Alle andere boeken van Loes den Hollander heb ik dan ook gelezen en vond ik super. Ik heb daarom wel even getwijfeld over de aanschaf van dit boek, maar uiteindelijk wel gekocht.

Nu dus een roman. En wat heb ik ervan genoten !

Het verhaal pakt je meteen. Het verhaal bevat nergens hiaten en leest gemakkelijk weg.
Alle karakters zijn subliem uitgewerkt en raken je echt.

Hulde voor deze nederlandse schrijfster. Opnieuw weer een geweldig verhaal afgeleverd.

Wat kan die vrouw schrijven. Na dat ze 8 gewelig spannende thrillers heeft geschreven, komt ze met deze verrassende roman.
Ze heeft niet nagelaten om hieraan ook een spannende draai te geven. Het is zoals de titel omschrijft, stukken van mensen levens die bij elkaar komen en weer een geheel vormen. Het is een aangrijpend boek, en er zijn op het eind toch wel wat traantjes weg gepinkt. Een topper van hoog niveau.Ik heb ervan genoten. Bedankt Loes!

Een meeslepend verhaal over drie vrouwen die elkaar niet kennen en van dezelfde man houden, ieder op hun eigen manier. Annelies en Dennis zijn getrouwd en hebben een weekend huwelijk. Dennis wilde ook nog een "privéleven" en woonde daarom door de weeks op zichzelf. Het vreemde aan het verhaal is dat Annelies daar stilzwijgend mee akkoord ging, althans zo laat ze het overkomen, niet wetende dat Dennis een dubbelleven leidde. Annelies is in mijn ogen een naïeve vrouw, die veel voor haar kiezen krijgt en dingen uit haar verleden leert te accepteren. Een goed boek wat gemakkelijk leest, maar naar mijn smaak geen hoogvlieger. Ik ben toch meer gecharmeerd van haar thrillers.

Geschreven bij Het Scherventapijt

Een verhaal over zinloos geweld, weekendhuwelijk, dementie, kinderloosheid en nog veel meer. Geschreven vanuit 3 verschillende vrouwen die allemaal een andere relatie hadden met het slachtoffer van het zinloos geweld: Dennis. Zijn band met deze vrouwen wordt op een bijzondere manier uit de doeken gedaan. Een boeiende roman.

Loes den Hollander heeft zichzelf wat mij betreft overtroffen met haar nieuwste roman; Scherventapijt. Ik was al in toenemende mate onder de indruk van haar boeken, maar met Scherventapijt heeft zij mij echt geraakt. De verschillende verhaallijnen die in eerste instantie niet veel met elkaar te maken lijken te hebben, lopen mooi, natuurlijk in elkaar over en vullen elkaar prachtig aan. En passant wordt het pijnlijke proces van dementie en afscheid nemen van onze ouders en daarmee de laatste mogelijkheid vragen te stellen over je afkomst beschreven. Hoewel dit niet de dominante verhaallijn is, is dit bij mij blijven hangen omdat het me persoonlijk raakt. Gelijkertijd laat ze zien hoe mensen, intens gekwetst, over hun jaloezie heen kunnen stappen en met respect op zoek kunnen gaan naar dat wat hen bindt. Niets menselijks is ons vreemd. Accepteer de verschillen en veroordeel niet! En dat in zo’n dun boek. Wat een schrijfster!

Alle boeken van Loes den Hollander heb ik verslonden... Toen ik las waar Het Scherventapijt over ging, dacht ik: dat wordt weer een juweeltje.. Maar och...ik moet zeggen, ik vond het niet het beste boek van Loes. Ik kon er niet inkomen en het verhaal kon me niet vasthouden. Langdradig bij vlagen. Het slot was ontroerend, dat dan weer wel. Zeker niet slecht, maar ik vond hem persoonlijk iets minder dan normaal.

Wat weer een heerlijk boek van Loes den Hollander.
Leest heerlijk en je zit gelijk in het verhaal.
Had het boek erg snel uit gelezen tot mijn spijt!
Zeker een aanrader

Ik ben een groot dan van Loes den Hollander, want altijd op zichzelf staande boeken met altijd weer nieuwe karakters. Maar ik houd van spanning. Daar heeft dit boek echt niks van. Het is gewoon een verhaal. Als het uit is, voel ik me niet zo voldaan als bij spannende boeken. Het brengt me niks en ik vraag me af wat ik nou eigenlijk heb gelezen. Door het lezen van de achterkant weet je alles eigenlijk al.

Een verhaal over relatie's, moed, spijt, vergeving, aanvaarding, afscheid..... Niets menselijks is ons vreemd en veel daarvan wordt in dit eigentijdse boek beschreven. Het verhaal wordt chronologisch verteld door drie vrouwen, die op een duidelijke manier met elkaar in contact komen en ontdekken op welke manier zij met elkaar verbonden zijn. Toen Marieke in beeld kwam, herkende ik even de thriller-schrijfster in Loes. Het boek leest vlot weg, mede door de korte hoofdstukken, die ik soms wel iets tè kort vond. Ik heb dit verhaal met plezier gelezen, maar nòg meer plezier beleef ik aan de thrillers van Loes.

Ben sowieso een fan van de boeken van Loes en had ook weer veel zin in haar nieuwe boek.
Zag hem toevallig bij de bieb bij de sprintservice, dan moet je hem binnen een week uit hebben, hoopte dat het zou lukken,maar eenmaal begonnen, bijna niet meer gestopt.
Wat een boeiend en mooi boek met herkenbare dingen erin.
Ik heb ervan genoten!