Het weeskind van Haamstede

Het Weeskind van Haamstede begint met een proloog die je gelijk het verhaal intrekt, de toon is direct gezet. Het verhaal begint in 1985 en wordt beschreven vanuit Hannah, haar verhaal is schuin gedrukt. Elk hoofdstuk wisselt af tussen heden en verleden. In het heden is Isa degene van waaruit het verhaal vertelt wordt. Isa’s leven wordt ruw verstoord door de moord op haar moeder, de moeder dochter relatie verliep uiterst moeizaam, vooral het gedrag van haar moeder was hier debet aan.
Je weet als lezer direct dat er verbanden zijn tussen heden en verleden maar hoe de vork precies in de steel zit wordt pas bij het dichtslaan van het boek duidelijk.
Angelique heeft er bij het schrijven van haar tweede thriller voor gekozen het verhaal te laten afspelen in Zeeland, dit geeft een grote mate van herkenning, het is voor mij dan ook bijna naast de deur.
Het Weeskind van Haamstede draait om macht, machtsmisbruik, jaloezie, familie intriges en moorden.
De schrijfstijl van Angelique is vooral gericht op het realistisch neerzetten van de personages, ze voelen als bekend, je leeft met ze mee, dit gecombineerd met een familiair spannend verhaal maakt het lezen zeer aangenaam, en dan druk ik me wat mij betreft nog zachtjes uit. De familie Zuyderhout wordt neer gezet als een familie met macht, maar het is de vraag of dit ook zo is, is het eerlijk om iedereen over één kam te scheren? ik denk het namelijk niet. Isa is na een zware tijd vanuit Zeeland naar Rotterdam vertrokken, zich niet helemaal realiserend dat je je verleden altijd met je meedraagt, wanneer zij een relatie aangaat met Willem Zuyderhout stapelen de problemen zich razendsnel verder op. Niemand lijkt de relatie tussen Isa en Willem toe te juichen, vanuit beide families komt er veel weerstand, waarom?

Problemen komen steeds weer boven en blijven aan de oppervlakte drijven, net zolang tot we ze verwerkt hebben.

Continu voel je de psychologische spanning waardoor je als lezer verplicht tot nadenken wordt gezet. Wie spreekt de waarheid en wat heeft zich nou daadwerkelijk in Westenschouwen afgespeeld? Zakenlui zijn er goed in om zaken in de doofpot te stoppen, volgens mij is hier zeker sprake van een deel realiteit.
Mensen gaan over lijken om hun bedrijf winstgevend te maken en te houden, hierin vergetend dat gevoelens toch de overhand gaan nemen.
De verhaallijnen tussen heden en verleden maken je als lezer dermate nieuwsgierig dat je het boek amper weg kunt leggen, steeds wordt er een tipje van de sluier opgelicht waardoor stoppen geen optie is. De plot wordt langzaam aan ontrafeld en verrast je dan met een onverwacht einde, een ontknoping die ik niet zag aankomen.
Angelique van der Bijl heeft met Het Weeskind van Haamstede wederom een originele thriller geschreven waarbij ze oog heeft voor detail, zowel de personages als de locatie hebben mij van het begin tot het eind weten te boeien, een thriller zoals ik ze heel graag lees en ik daarom beoordeel met de maximale score.

Originaliteit: 5
Leesplezier: 5
Schrijfstijl: 5
Spanning: 5
Plot: 5
Psychologie: 5

Het Weeskind van Haamstede krijgt van mij dik verdiend 5 sterren!
Bianca

Het Weeskind van Haamstede start met een proloog, welke zich afspeelt op Eerste Kerstdag, 1985, in Westenschouwen. Hannah loopt langs de woonboerderij van haar zwager Rien en zijn gezin. Eigenlijk wil ze gewoon doorlopen maar als ze ziet dat de voordeur wagenwijd openstaat, terwijl de winterse kou zich doet gelden, vertrouwt ze het niet en gaat naar binnen. In de woonkamer treft ze een afschuwelijk tafereel aan, hier is iets verschrikkelijks gebeurd. Een gezinsdrama waar drie van de vier leden van een gezin de dood hebben gevonden. Hiermee begint het verhaal, een verhaal dat afwisselend vanuit het heden en verleden wordt verteld. Isa die, met goede redenen, een slecht contact heeft met haar moeder staat voor het jaarlijkse bezoek aan haar moeder. Ze ziet er erg tegenop, vooral omdat ze onlangs nog een gigantische ruzie heeft gehad met haar moeder. Haar moeder ging helemaal over de rooie toen ze hoorde dat Isa een relatie had met een Zuyderhout. Maar als Isa haar moeder toch gaat bezoeken treft ze deze dood aan, vermoord. De vraag waarom haar moeder is vermoord en door wie gaat als een rode draad door het verhaal heen. Wat ook als een rode draad door het verhaal heen loopt, is de geschiedenis rondom de Deltawerken waarbij de watersnoodramp ’53 dikwijls aangetipt wordt. Van der Bijl heeft deze historie op een intrigerende wijze door het verhaal heen verweven.

‘Mijn moeder had zich volledig opgesloten in haar eigen cocon en hoe vaak ik het ook probeerde, er was daar geen plaats voor mij.’

De verhaallijnen die zich in het verleden afspelen zijn cursief gedrukt en verhalen vanuit het perspectief van Hannah, in de derde persoon. Het heden verhaalt vanuit het perspectief van Isa, in de eerste persoon. Er is zo een goed onderscheid te maken tussen de schakelingen van de verhaallijnen maar dat is ook wel nodig om de hoeveelheid informatie goed tot je te nemen. Beetje bij beetje wordt er een familiegeschiedenis uit de doeken gedaan, een verleden met veel tragedie. Van der Bijl neemt er uitgebreid de tijd voor om de personages uit te werken en pas later in het verhaal is er het gevoel ze te leren kennen. Hoewel er met Isa wel bijna gelijk een band is, want als lezer ben je net zo nieuwsgierig als Isa. De proloog lijkt eerst al veel weg te geven maar niets is minder waar. Na de best heftige proloog zijn er nog zoveel ontwikkelingen en nog zoveel geheimen te ontrafelen en te onthullen dat het antwoord op de grote vraag nog lang uitblijft.

Ook met dit boek, Het Weeskind van Haamstede weet de auteur de lezer regelmatig op het verkeerde been te zetten en de lezer op fijne wijze nieuwsgierig te houden. De uitwerking van het verhaal is netjes gedaan, er is duidelijkheid in de verhaallijnen en de personages krijgen genoeg diepgang mee. De lijnen zijn mooi compact opgezet en worden steeds meer aan elkaar verbonden. Ook de plot weet de auteur goed verborgen te houden, helemaal voorspelbaar is het zeker niet. Alleen de spanning die in de lijn van de verwachting ligt blijft iets uit. Er is wel een goede spanning aanwezig, maar deze komt meer voort uit de familiegeschiedenis en al de bijbehorende geheimen. Door de hoeveelheid aan informatie wordt de spanning een beetje naar beneden gedrukt waardoor er geen nagelbijtende hoogte wordt bereikt. Het is een prachtig verhaal, een schitterende en indrukwekkende setting, en alles zo beschreven dat het moeilijk is los te laten, maar het voelt toch meer een spannende roman dan een echte thriller. Wel een spannende roman die gelezen moet worden en als er eenmaal begonnen is met lezen is stoppen onmogelijk. Het Weeskind van Haamstede laat je in een andere wereld stappen en meeleven met het tragische verleden van de personages. Van de Bijl laat met dit boek zien geen eendagsvlieg te zijn en weet definitief te overtuigen van haar schrijf- en verteltalent. 4,5****

Vorige week boek besteld en nu al helemaal gelezen.

Een indrukwekkend verhaal aan de Zeeuwse kust met een verrassend en sterk uitgewerkt plot.
Mooie beschrijving van meerdere plaatsen in Zeeland.

Ik vond Nachtschade (eerste boek) al heel goed. Deze is nog beter!

Ik vind de opzet van deze thriller erg fijn. De spanning wordt, na een heftige proloog, rustig opgebouwd. Uiteindelijk wordt hij echter behoorlijk groot. Op een gegeven moment is de dreiging bijna tastbaar. Heden en verleden wisselen elkaar op een natuurlijke manier af.

Het verhaal wordt beurtelings verteld vanuit Isa’s gezichtspunt in het heden en dat van haar schoonmoeder Hannah in het verleden. Ik vond dat beide verhaallijnen goed in balans waren. Vermoedens van Isa worden door de flashbacks van Hannah bevestigd, aangevuld of ontkracht. Steeds spelen de hoofdstukken uit beide verhaallijnen op elkaar in.

De spanning is met name psychologisch. Isa komt achter geheimen die ze nooit voor mogelijk had gehouden en durft op een gegeven moment vrijwel niemand meer te vertrouwen. Steeds als het verhaal in rustiger vaarwater lijkt te komen, duikt er weer een geheim op dat zorgt dat je als lezer verder wilt lezen. Ik werd ook steeds nieuwsgieriger naar hoe het echt zat.

Het einde vond ik vrij sterk. Ik kon goed begrijpen hoe het mogelijk was, maar had niet verwacht dat alles op die manier in elkaar zat. De verschillende verhaallijnen komen erg mooi bij elkaar.

Ik vond dit een goed verhaal, waarbij ook een stukje geschiedenis van de Deltawerken naar voren kwam. Zijdelings heeft de watersnoodramp er ook mee te maken. Dit boek is zeker net zo goed als Nachtschade, het eerste boek van deze schrijfster.

De families De Nooijer en Zuyderhout zijn buiten Willem en Isa aan elkaar gelinkt, maar hoe zit dat precies en wat heeft die scheepswerf er mee van doen? Angelique van der Bijl werkt afwisselend met flashbacks en het heden waardoor het verhaal zich beetje bij beetje ontrafelt. Ze bouwt op die manier de spanning subtiel maar met vaste hand uit. Middels gedetailleerde sfeerschetsen en levensechte beschrijvingen waan je je in de prachtige omgeving van Zeeland. Plaatsen als Westenschouwen, Vlissingen, Domburg, Neeltje Jans en onze prachtige kustlijn komen zowel in de tragiek als de euforie van dit verhaal voor. Die balans heeft Van der Bijl goed verdeeld.

De trauma’s van de families, de honger naar macht, wraak en gerechtigheid zorgen dat je continu gefascineerd blijft. Want die elementen zijn gedoemd te botsen. Ook al spelen de flashbacks zich dertig jaar geleden af, ze zijn essentieel voor het drama dat zich in het heden afspeelt. Ze vertellen vanuit het perspectief van Hannah (Isa’s schoonmoeder) in de jaren tachtig en vanuit Isa in het nu het volledige verhaal. Complimenten aan Van der Bijl hoe ze dit heeft gedaan. Haar schrijfstijl is erg toegankelijk, ze bouwt de spanning en suggestie van verdachtmakingen goed uit en haar (hoofd)personages zijn bijzonder overtuigend. De drang naar het achterhouden van de geheimen enerzijds en van het willen achterhalen van de geheimen anderzijds, zorgen voor een subtiele maar continue spanningsboog. En dat begint al meteen goed met de proloog, die liegt er niet om.

Het weeskind van Haamstede is een spannende thriller geworden die er echt mag wezen. Het enige minpunt is het aantal foutjes die in het boek zijn geslopen, vooral in de opmaak is er diverse malen iets fout gegaan waardoor zinnen spaties missen, jammer. Niet dat dit iets aan de inhoud afdoet, maar het is wel opvallend. Het verhaal weerspiegelt overtuigende emoties en sluit af met een sterk plot dat iets minder spannend is dan het verhaal doet verwachten. Ondanks dat komen de verhaallijnen wel mooi bij elkaar. Dat Van der Bijl historische feiten betreffende de watersnoodramp en de Deltawerken heeft verwerkt, maakt dat het verhaal authentiek aanvoelt.

Ondanks dat ik even moest wennen aan de hoeveelheid personages, onderlinge relaties en gebeurtenissen was het een genot om Het weeskind van Haamstede te lezen. Net zoals haar debuut Nachtschade is ook deze thriller een absolute aanrader. Oud geld, oud zeer, wraak én oude liefde in een verhaal. Lukt het beide families om rust te vinden?

4 mooie sterren voor dit knap geschreven verhaal.

Vol spanning heb ik dit boek gelezen, wat een goed en spannend verhaal. Vanaf het eerste moment greep het boek me. Zo mooi hoe de personages en de omgeving wordt beschreven. Een echte aanrader.

De thriller “Het weeskind van Haamstede” van Angelique van der Bijl is na het in 2017 goed ontvangen boek “Nachtschade” de tweede thriller van haar hand. Het verhaal speelt zich voor het overgrote deel in Zeeland af, afwisselend in de jaren 1985 en 2015.

In de proloog doet Hannah Zuyderhout op Eerste Kerstdag 1985 een gruwelijke ontdekking als ze de woning in Westenschouwen van haar zwager Rien, de broer van haar man Frans, binnengaat. De vondst van drie doden en een overlevend kind van één jaar zal haar leven voor altijd tekenen en bepalen.

De hoofdstukken over het jaar 2015 zijn voornamelijk geschreven vanuit het oogpunt van Isa de Nooijer, een jonge architecte. Ook zij heeft een beladen verleden door het verdachte overlijden door verdrinking van een zeer nabij familielid. Isa krijgt een relatie met Willem wiens leven wordt gedomineerd door zijn werk op de scheepswerf van zijn pleegvader. De twee zijn aanvankelijk heel gelukkig met elkaar.

Isa krijgt een nieuw trauma te verwerken als haar moeder Mathilde wordt vermoord. De rechercheurs Verhage en Schipper onderzoeken deze zaak maar dat gaat uitermate moeizaam.
In de steeds cursief gedrukte hoofdstukken over de gebeurtenissen in 1985 wordt langzamerhand meer bekend over de omvangrijke dramatiek in de familie Zuyderhout; ook bij de watersnood van 1953 is zij zwaar getroffen. Er blijkt ook van oudsher een verrassend dwarsverband te zijn tussen de families Zuyderhout en De Nooijer.

Als de lezer denkt te weten hoe de vork in de steel zit, zorgt een subtiele wending ervoor dat de plot anders blijkt te zijn dan lange tijd gedacht. Weliswaar is deze wending niet volledig onverwacht maar zij is ook niet echt voorzienbaar.

Angelique van der Bijl heeft een goede penvoering. Met helder en beeldend taalgebruik weet zij alras de lezer een verhaal voor te schotelen dat blijft boeien. De spanningsboog is niet strak gespannen maar de bijzondere verhoudingen tussen de goed uitgewerkte personages blijven interessant en intrigerend. Weliswaar vallen er in de periode 1953 tot en met 2015 in relatief kleine kring nogal veel doden door onnatuurlijke oorzaken, maar in de thema’s van het verhaal is dat gegeven, al klinkt het lichtelijk morbide, functioneel.

“Het weeskind van Haamstede” gaat onder meer over schuldgevoel, onmogelijke liefde, machtswellust, gewetenloosheid, familietrots, omkoping en nietsontziende megalomanie. Het is een zeer lezenswaardig boek met een goed ontwikkelde plot.
De eindredactie heeft wel een paar steekjes laten vallen. Dat is jammer, een schrijftalent als Angelique van der Bijl verdient beter. De achterflap van het boek is helaas slecht ontworpen. Er staat veel te veel tekst op die bovendien door de kleurstelling grotendeels slechts met de grootste moeite leesbaar is.

Vermelding verdient nog dat Michel, broer van Angelique, een prachtige soundtrack schreef bij het boek. Het nummer “The orphan” van “Music by a stranger” is op Spotify en YouTube te vinden.

“Het weeskind van Haamstede” is inhoudelijk een zeer geslaagde thriller en verdient daarom vier fraaie sterren.

De lezer wordt heen en weer geslingerd tussen 1982 en 2015, geslingerd omdat er een mysterieuze sfeer hangt in het nieuwste boek van Angelique van der Bijl.

Isa vindt het levenloze lichaam van haar moeder op de geboortedag van haar vader. Haar overbezorgde moeder is gestorven door een “handgemeen” Wie heeft het op haar moeder voorzien, en waarom was haar moeder zo faliekant tegen haar relatie met Willem Zuyderhout? Isa duikt in het verleden van haar moeder en ze komt er al snel achter dat er veel geheimen schuilgaan langs de Zeeuwse kust.
“Nooit eerder heb ik zoveel voor iemand gevoeld en dat maakt dat de woorden van mijn moeder me zo van streek maken. Ik moet weten waarom zijn familie het vuur in haar aanwakkerde.”
Angelique van der Bijl debuteerde met haar thriller Nachtschade, een debuut waar zij trots op mag zijn, ligt hierdoor de lat hoog? Ik weet het niet, één ding weet ik wel de proloog van ‘Het weeskind van Haamstede’ zuigt de lezer het verhaal in, de korte vlot geschreven hoofdstukken laten je niet los en er blijkt maar een optie en dat is door lezen.

Geheimen, geheimen, ‘Het weeskind van Haamstede’ gaat er gebukt onder. Angelique van der Bijl weet heel geleidelijk de geheimen te ontleden, zij doet dit in zo`n secuur tempo dat je door blijft lezen. Telkens weer word je als lezer geprikkeld, er hangt iets dreigends in de lucht maar het is lang ongrijpbaar. Van der Bijl speelt een psychologisch spelletje, de karakters in ‘Het weeskind van Haamstede’ zijn stuk voor stuk verdacht ieder op hun eigen manier. Mede hierdoor raak je in een leesflow, nieuwsgierig en getriggerd door de karakters word je meer en meer verweven in het verhaal.
Met ‘Het weeskind van Haamstede’ zet Angelique van der Bijl een zeer geduchte opvolger van ‘Nachtschade’ neer, haar tweede boek is wellicht psychologisch nog sterker, en de wendingen die zij aan het verhaal weet te geven maken ook dit boek tot een Mustread. Je raakt gevangen in de pengreep van, van der Bijl eenmaal begonnen betekend dat het boek uit moet ook, je wilt de geheimen van de Zeeuwse kust ontrafelen.

Ik had het boek bewaard voor vakantie, maar toch te nieuwsgierig. Ik ben niet van de trillers.. ik hou er wel van, maar ben ook typje die er te lang in doorgaat en over droomt.... , maar ik wilde toch gaan beginnen....Zo... ik vond het fantastisch en kon niet stoppen! Angelique heb ik qua foto van haar als hoofdpersoon ook heel de tijd in beeld gehad. Zij van de foto was Isa! En alle hoofdpersonen had ik haarscherp in beeld hoe ze eruit zagen (en zie al voor me wie het kunnen worden op beeld als er film van gemaakt kan worden, want... dit vraagt om verfilming!). Het verhaal is heel duidelijk en goed te volgen en nee... niet over gedroomd!! De plaatsen in Zeeland is gewoon prachtig omdat je het zo bekend voorkomt en het dan ook echt allemaal voor je ziet. Ik ben trots op Angelique en ga haar zeker volgen nu! Ik raad iedereen het boek aan. Ik ben een shopaholic typje qua boeken... (losjes/relax) maar ben overstag nu! Nu hup.... laat de filmmakers maar van start gaan. Mooie locaties daar om te filmen en vooral... goed en mooi en spannend aangrijpend verhaal!

'Het weeskind van Haamstede' is een spannende psychologische thriller.
Wow wat een verhaal en erg spannend, je wil maar verder lezen en weten hoe alles in mekaar zit/hoe het eindigt.
Vlot geschreven, de verhaallijn van heden en verleden is makkelijk te volgen. Kortom erg goed in mekaar gezet deze thriller en nog beter dan 'Nachtschade'.