Het zevende kind

Gemengde reviews zoals verwacht. Dit boek is inderdaad dik en de opbouw is langzaam. Ik neem best aan dat er velen het lezen niet kunnen opbrengen.MAAR het is een o zo mooi boek dat je niet los laat. Je moet in de juiste stemming zijn om dergelijk boek te lezen. Geduldig pelt Valeur het karakter van alle personages in verschillende tijdsgeesten ...dit maakt het zo interessant en spannend.
Dit is een prachtig literaire roman . 5 STERREN !

Geschreven bij Het zevende kind

'Het zevende kind' is een prachtig meeslepend boek van ca. 750 pagina's dat ik met veel plezier gelezen heb. Geen moment had ik het gevoel dat het ook korter had gekund/gemoeten. Alles draait rond zeven kinderen die samen een tijdje in een kindertehuis in Kopenhagen doorgebracht hebben. De auteur vertelt in een mooie taal alles over hun verleden en hun huidige levens. Het verhaal komt wat traag op gang met een aantal anonieme brieven, en het duurt even voor je met alle personnages hebt kennisgemaakt, maar daarna grijpt het boek je bij de lurven. De gebeurtenissen beslaan een tijdsspanne van meer dan 60 jaar, waarbij niet alles chronologisch verteld wordt. Het boek is moeilijk in een bepaald genre onder te brengen, het is soms beschrijvend, dan weer spannend. Een grote rol is weggelegd voor een aantal politici en de media, en dan vooral de invloed die ze kunnen uitoefenen. Dit debuut van Erik Valeur werd in Denemarken en bij uitbreiding Scandinavië overladen met prijzen, en ik kan me daar in vinden. Dit boek is een absolute aanrader wat mij betreft, maar wie op zoek is naar een 'makkelijk' boek (zo eentje waar je doorheen vliegt), die laat 'Het zevende kind' beter aan zich voorbijgaan.

De recensies lopen erg uiteen, maar één ding is duidelijk: het boek is vooral geschikt voor mensen die er de tijd voor willen nemen om de stijl en de inhoud te waarderen. Ik behoor daar niet toe. Mijn doel was om een lekkere dikke spannende thriller te lezen, en zo moet je dit boek dus niet benaderen. De zinnen zijn ingewikkeld, en komt veel politiek en machtsgekonkel aan te pas, er worden vele filosofische uitstapjes gemaakt, de Deense namen zijn lastig te onthouden: ik was regelmatig de draad kwijt welke adoptie-ouders bij welk kind hoorden, welk verhaal bij welk kind, etc. Vrij snel heb ik toen maar een spiekbriefje aangelegd. Echt ontspannen lezen na een drukke werkdag is dat voor mij niet.

Wil je een spannende thriller lezen in de trant van Nicci French, dan zit je met dit boek dus niet goed. Wil je de tijd en aandacht besteden die dit boek nodig heeft, dan zal het waarschijnlijk op zijn waarde geschat worden. Jammer dus van die achterflap, die er een 'gewone spannende thriller' van maakt. Dat doet dit boek geen recht.

Mogelijk zal ik dit boek meer waarderen als ik er de rust en tijd voor kan vinden, bijvoorbeeld tijdens een lange vakantie. Nu was het doorbijten en kon ik er niet echt in komen.

Kortom: dit boek heeft zijn eigen publiek nodig, rustige, aandachtige lezers die genieten van mooie zinsbouw en filosofische verhandelingen.

Jammer van de enkele negatieve reacties. In mijn opinie zeker niet verdiend, maar wel enigszins begrijpelijk, omdat 'Het zevende kind' een spannende debuutroman met een literair-filosofische basis is en daardoor rust, concentratie en aandacht verdient. Wie dit boek dus even snel wil lezen, zal bedrogen uitkomen en mogelijk teleurgesteld zijn. Het is geen snelle weglezer, maar wel een briljant geschreven spannende roman voorzien van prachtige parallellen en symboliek. Het verhaal is voor een deel autobiografisch en daardoor deels op waarheid gebaseerd. In mijn recensie op Crimezone en het interview met de auteur wordt dit verder duidelijk. Hopelijk zullen een aantal lezers dan anders naar dit fenomenale debuut kijken en het een kans geven.

Geschreven bij Het zevende kind

Aan wie een makkelijk boek zoekt, is 'Het zevende kind' niet besteed. Makkelijk hoeft ook niet altijd. 'Het zevende kind' is een spannende debuutroman met een literair-filosofische basis is en verdient alle rust, concentratie en aandacht. Wie dit boek dus even snel wil lezen, zal bedrogen uitkomen en mogelijk teleurgesteld zijn. 'Het zevende kind' is namelijk een briljant geschreven spannende roman voorzien van prachtige parallellen en symboliek. Het verhaal is voor een deel autobiografisch en daardoor deels op waarheid gebaseerd. In mijn recensie op Crimezone.nl (A. Gieling) en mijn interview met de auteur aldaar, wordt dit verder duidelijk. Ook vond ik de vertaalster juist bijzonder knap werk hebben verricht, zij kreeg hier ook terecht een prijs voor. Hopelijk zullen sommige lezers nu anders naar dit fenomenale debuut kijken en het een kans geven.

Ondanks dat ik pas halverwege het boek ben moet het er uit. Ik moet delen wat ik voel nu ik dit prachtige boek lees. Voor mij, en dat zeg ik nu, mag het boek 3 keer zo dik zijn. Elk hoofdstuk is een literair kunststukje op zichzelf. In die zin leest het zo gemakkelijk weg. Ieder hoofdstuk is voor mij weer een verassing en een stukje van een puzzel tegelijkertijd. Ik kan niet begrijpen dat er vóór mij beoordelingen geschreven zijn die een heel andere indruk wekken. Onbegrijpelijk dat boekenliefhebbers zo verschillend op een boek kunnen reageren. Ik zit helemaal niet op het einde van het boek te wachten. Ik wil nog helemaal niet weten hoe het afloopt. Ik ben geïnteresseerd in het verhaal, de schrijver, de stijl van schrijven enzovoort. Dit boek voegt zoveel toe aan mijn leven, mijn inzichten. Ook emotioneel raakt het verhaal me diep van binnen, dat is iets wat me niet zo vaak gebeurt. Ik wil niet op de inhoud ingaan want daarvoor is er een korte "flaptekst" beschikbaar. Helaas zijn er slechts 5 sterren beschikbaar. Die enkele keer dat een boek met kop en schouders uitsteekt boven alle andere boeken, daarvoor zou je een extra ster moeten kunnen inzetten. Petje af voor Erik Valeur. Een magistraal boek.

Wat een klein stukje meesterwerk dit boek!
De manier waarop deze man schrijft, complotten tot het laatst toe bedekt houdt.
Eigenlijk zou ik dit boek twee keer lezen omdat het een zeer dik boek is met heel veel verhaallijnen naast elkaar die langzaam samenvloeien. Aan het einde snapte ik bepaalde dingen aan het begin van het boek pas. De meeste boeken heb ik na 1 keer lezen wel gezien maar dít boek vraagt er naar om vaker gelezen te worden. Dit boek neemt je mee naar de gedrochten van iemand zijn ziel, de overdenkingen en de leugens waartoe een mens in staat is. Nogmaals, prachtig en zeer aan te raden.

niet weg te leggen!

Na het lezen van een kranten recensie was mijn nieuwsgierigheid geprikkeld. Al lezend hield het verhaal mij in zijn greep. Er is wel even tijd voor nodig om het boek te lezen want het is een dikke pil maar boeiend vanaf de eerste bladzijde. Als een web ontvouwt zich het verhaal en neemt je mee van de ene persoon naar de andere. Ik merkte dat ik af en toe even moest nadenken over wat ik had gelezen om het in het grote geheel te plaatsen. Net een grote puzzel, daar houd ik van! Voor wie van dit soort "meedenk boeken" houdt is dit een enorme aanrader. Je kunt jezelf erin verliezen!

Een fantastisch boek, een boek waar je voor gaat zitten en zin voor zin op je laat inwerken. Misschien moet je er het type lezer voor zijn, het past mij als gegoten! Het verhaal is diepzinnig, de personages boeiend, ik heb er met volle teugen van genoten.