Het zwart en het zilver

Prachtige zinnen, echt een boek om rustig te lezen. Tegelijk boeit het verhaal direct. Mooi hoe de schrijver liefdevol vertelt wat het geruststellende effect is van de aanwezigheid van een derde volwassene in het huishouden/gezin.

Briljante, kleurrijke korte roman in 12 hoofdstukken over belangrijke levensfasen en over wat mensen houvast biedt in goede en minder goede tijden. De hoofdpersoon is kinderjuf, kok, alleskunner en alles doende weduwe Signora A., die al voor Emanuele’s geboorte de chaotische huishouding van Nora (binnenhuisarchitect) en de naamloze verteller (een wat onzekere wiskundige) overneemt. Heel vroeg in het boek, wanneer Emanuele al zeven of acht is, neemt zij tot groot verdriet van alle drie plotseling ontslag: ze is ziek,
In wat volgt schetst PG in talloze terugblikken hun leven als kwartet en in voortgangsberichten het verloop van de ziekte. Signora A. had altijd vertrouwen in kennis en in mensen, te beginnen met haar horoscoop op de radio, iedere ochtend om zeven uur. Ook omarmde ze vormen van volks- en bijgeloof naast de RK rituelen als biecht en eucharistie. Naarmate haar ziekte voortschrijdt vraagt ze zich af, “waarom ik?” en breekt met dit alles. Blijft over geloof in de medische wetenschap en (heel even) acupunctuur. Dan niets meer. De kleine Emanuele geeft de roman een ontroerend slotakkoord. .
Prachtboek waarbij ik voortdurend snakte naar de volgende pagina. En ook nog eens prima vertaald. Lees ook zijn twee eerdere boeken. Denk dat dit ook een prima boek is voor leesclubs.

Na zijn eerste boek was ik heel blij-nieuwsgierig. Dit boek gaat in feite ook over eenzaamheid en het verschil wat een persoon kan maken in het dagelijkse leven van een gezinnetje. Met diepgang geschreven, minstens even mooi als zijn eerdere boek 'De eenzaamheid van de priemgetallen'. Ik kan zo enorm genieten door langzaam te lezen en tij te nemen om die prachtige zinnen in me op te nemen! Zoals deze: "Uiteindelijk zijn we bijna nooit gelukkig of ongelukkig door wat ons overkomt, we zijn het een of het ander afhankelijk van het levenssap dat in ons stroomt, en het hare is vloeibaar zilver, het witste van alle metalen, de beste van alle geleiders, het metaal dat het felst weerkaatst ".Dit boek is voor jongeren minder aansprekend dan zijn eerdere boek over de eenzaamheid van de priemgetallen, althans bij mij thuis. Heeft denk ik met levensfase te maken. Dus dat komt over 10 jaar ook nog wel.

Prachtig boek

Geschreven bij Het zwart en het zilver

goede schrijver....mooie onderwerpen

Mooi boek, mooi verhaal

Het was heel anders zan dat eerste boek, en eigenlijk vond ik het minder

Het is heel makkelijk geschreven vanuit het oogpunt van de vader van het gezin.

Het is een boek in een prettige schrijfstijl. Het nodigt uit om door te lezen. Een mooi verhaal

Een mooi verhaal over een familie. Leest makkelijk en vlot. Heel leuk boekje om cadeau om te geven.