How About I Be Me (CD)

Ze wordt wel eens de Ierse Heintje Davids genoemd, omdat ze na elk afscheid weer terugkomt.
Nou, ze mag hoor! Graag zelfs; dat kan alleen maar de conclusie zijn na het horen van deze nieuwe cd.
Na "Goodnight, thank you, you've been a lovely audience" leek het het echt voorbij te zijn. Maar gelukkig heeft ze zich weer bedacht en komt met haar volstrekt unieke stem en begeleidingsband heerlijk vertrouwd terug met deze "How about me be me and you be you ".
Na de eerste twee nogal rustige nummers denk je "zou ze het nog kunnen, die krachtige vocalen?" Nou en of ! En ze is toch ook geen 20 meer. Hoewel het allemaal sterk doet denken aan haar eerdere werk, doet dit toch niets af aan het luistergenot.
Jammer wel dat de teksten niet in het boekje zijn opgenomen, maar ze is gelukkig goed verstaanbaar. En zo leer je eigenlijk nog geconcentreerder te luisteren.
Ook wel jammer dat er maar 10 nummers op staan, die bovendien niet zo lang zijn allemaal, waardoor de totale speelduur wat tegenvalt. Maar als je de automatic replay inschakelt is dat ook weer opgelost. Want automatic replay verdient de cd dubbel en dwars. En als het meezit kunnen we er op 17 april a.s. ook nog eens live van genieten in Paradiso!
En dan maar hopen dat ze hierna niet opnieuw afscheid neemt.
Nou ja, ok, als het echt moet, dan desnoods alleen maar voor heel eventjes dan.
Want we willen je nog lang niet "kwijt".

Als je van Sinead O'Connor haar muziek houdt uit de jaren '80 en '90, dan waren haar voorlaatste albums een stuk minder prettig om naar te luisteren. Haar leven was iet wat rocky en rommelig en dat was te horen via haar muziek. Wij zaten in ieder geval niet meer op één lijn. Het ging in de berichten steeds meer om haar persoonlijkheid (en haar stoornis) en minder om haar muziek. Jammer. Maar ik hield haar in de gaten en altijd de hoop op toch nog een fatsoenlijk album. En dat wachten en hopen wordt nu beloond door een ouderwets goed klinkende Sinead O'Connor plaat. Haar negende album. De titel "How About I Be Me (and You Be You)" beloofd een stabiele basis voor 10 nieuwe liedjes. Laat Sinead lekker in haar waarde. Neem een moment om naar haar te luisteren. O'Conner haar geluid is gelukkig - net als u & ik - volwassener geworden, maar nog altijd zo herkenbaar! Ze zingt alles misschien wat genuanceerder, maar is tóch nog altijd even timulteus en het vulkaantje dat elk moment kan uitbarsten. Mevrouw O'Connor gaat hard richting de 50, kent het klappen van de zweep, maar schuwt namelijk nog alijd niet de contraversiele onderwerpen aan te pakken. Muziek is emotie. En laat Sinead O'Connor daar nou heel veel van hebben. Boosheid, blijdschap, verdriet, onbegrip... Na vier huwelijken,even zoveel kids, een paar crisisjes hier en daar, wat zangles en therapie brengt ze toch maar mooi nog altijd onderwerpen als sex, politiek, kindermisbruik en de liefde genuanceerd doch keihard je huiskamer binnen. Het is O'Connor (wederom) gelukt haar mening, die ruwe kwetsbare gevoelsmomenten, vast te leggen op een mooie plaat. Prachtige melodieën, maar niet altijd even melodieus in haar taalgebruik. Een beetje zuchten, beetje janken, beetje bleren, beetje humor. Een mooie mix van lieve luisterliedjes tot pareltjes waar je keihard kippenvel van krijgt. Is dit het geluid van Sinead O'Connor die eindelijk thuiskomt na een lange lange reis? Sinead als haarzelf, terug naar de basis? Het geluid op How About I Be Me (and You Be You) is hoe dan ook herkenbaar voor de oude rockers en een mooi moment voor de nieuwe generatie oude rockers om kennis met Sinead O'Conner aka The Crazy baldhead en haar muziek te maken.

een mooie cd, met erg mooie nummers. Iets anders dan wat je gewent bent van sinead.
maar een echte aanrader

Geschreven bij How About I Be Me (LP)

10 nummers heeft Sinead nodig gehad om al haar frustraties, van haar kortstondige huwelijk, van zich af te schrijven. Heerlijke teksten zijn het geworden. Van 'I pleed the blood of Jesus over you' ( Take off your shoes) tot 'I pissed in your coffee' (Queen of Denmark). 1 en al een aanklacht tegen haar ex. Het album begint met een redelijk vrolijk ritme (4th and vine) maar de rest van de nummers zijn rustig en zelfs hier en daar een beetje 'poppie'. Uitschieters vind ik o.a 'Back where you belong', 'Queen of Denmark' en het , bijna, A capella gezongen 'V.I.P.' Dat eindigt met een (cynisch) lachje. Het verbreken van een relatie blijkt toch altijd weer een goede inspiratiebron te zijn voor het maken van een heel mooi album. Blindelings aanschaffen deze plaat. En bij dit album zit ook nog een kaartje met een code waardoor je 'How about I be me' gratis kan downloaden voor je computer of als mp3.

SINEAD IS BACK!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!