Iets ouds en iets blauws drie jonge vrouwen. twee trouwerijen. eén liefdesgeschiedenis.

Altijd fijn om weer een boek van Katie te lezen. Ik heb hem in het engels gelezen. En de volgende is ook al onderweg. Ik ben in het engels begonnen, omdat ik niet meer kon wachten.

Dit is het slechtste boek dat ik gelezen heb van Katie Fforde. Haar andere boeken heb ik met plezier gelezen, maar dit boek viel me echt tegen. Er zit totaal geen diepgang in het verhaal, en het is erg voorspelbaar. Ook ontbrak het aan spanning en romantiek. Ik zou dit boek aan niemand aanraden.

Past nog niet eens in een Boeketreeks en boeit totaal niet. Het verhaal kabbelt maar voort met oppervlakkige menselijke relaties zonder enige spanning of verdieping. Heb het met moeite uitgelezen.

Geschreven bij Iets ouds en iets blauws

Ik lees dat mensen het een saai boek vinden, en wellicht hebben ze gelijk, maar ik vind het ook een gezellig boek.
Voor mij hoeft er niet altijd heel veel te gebeuren.
Het leest prettig weg en dat vind ik ook fijn.
Geen topboek maar zeker niet slecht!

Alle boeken van deze schrijfster gelezen en altijd met veel plezier. Dit boek is saai, zit weinig verhaal in.

prachtartikel

Geschreven bij Iets ouds en iets blauws

Op zich een leuk verhaal en leest makkelijk. Ik mis alleen wat romatische spanning....
Het boek kabbelt een beetje door over de bruiloft die de 3 hoofdrolspelers organiseren. Vind ik jammer.
Ik heb leukere boeken gelezen van deze schrijfster

Slecht geschreven flutromannetje. En heeeeel voorspelbaar.

A Vintage Wedding is de Engelse titel voor dit reuze gezellige typisch Engelse onderonsje. Het best te savoureren met a nice cup of tea (Darjeeling? Lapsang? Or.. rather old fashioned Earl Grey) en natuurlijk een cooky erbij van country side deeg. De sfeer is als in die van Enid Blyton’s ‘Pitty op kostschool’-reeks, maar dan voor volwassen meisjes.

Katie Fforde voert drie vrouwen op. Ze ontmoeten elkaar voor het eerst in het charmante Cotswolds dorpje Chipingsford en ontdekken een gat in de ‘markt’ tijdens een loterij ten bate van het vervallen dorpshuis. Ze gaan deze op eigen wijze invullen als weddingplanners voor low budget huwelijken. Katie neemt je mee op hun avontuur en schuwt niet te schrijven over de romantiek versus de nuchtere werkelijkheid van hun diverse liefdes. Dat doet ze op een fijne gedetailleerde, typisch Engels humoristische wijze en het boeit vooral omdat de karakters en situaties levensecht en voorstelbaar zijn.
Tot aan de grand finale toe, die bleef uit, heb ik van dit verhaal genoten. Ik vond het echt jammer dat Katie vlak voor de finish uit de bocht schoot en crashte. Ik miste de all-over satisfaction.

Wat een verschrikkelijk saai boek. Het kabbelt maar door over ditjes en datjes. Je kunt rustig 10 bladzijden overslaan zonder uit het verhaal te raken. Een verhaal overigens, dat er nauwelijks is.