Ik Ben Ik de ontdekking van het zelf

'Ik ben ik. De ontdekking van het zelf' is een wonderlijk boek. Het gaat over een verschijnsel dat essentieel is en tegelijkertijd zo individueel en intiem dat je er haast niet over kunt praten: plotselinge inzichten in de kindertijd, heldere gewaarwordingen van 'ik ben ik, en niet iemand anders':
'Ik was acht jaar en was op weg naar de kleedhokjes in het zwembad. Ik stond op het punt om diploma B te halen. Opeens kreeg ik een heel sterk besef van mijn aanwezigheid, juist daar, op dat moment, en van het feit dat ik 'ik' was, en dat ik acht jaar was.'
Er is opvallend hoe weinig aandacht er in psychologie en filosofie aan dit verschijnsel besteed is. De auteur bespreekt de enkele in de literatuur neergelegde ervaringen (Jung, Spiegelberg, what's in a name).
Nog sprekender zijn de herinneringen van onbekende mensen die de auteur verzamelde via een oproep in de media. Er kwamen veel reacties waaruit de auteur de mooiste exemplaren geselecteerd heeft. De meeste herinneringen werden voor het eerst aan een ander toevertrouwd. Dat is eigen aan het verschijnsel, want terwijl er veel gemeenschappelijk is in al die ervaringen, blijft het gevoel zelf iets individueels, het is juist de inhoud van de ervaring: 'ik ben ik, en niet iemand anders'.
De herinneringen zijn zintuiglijk geschreven, diep en concreet, en ook de auteur zelf schrijft mooi: zorgvuldig, betrokken en toegewijd.
Het boek roept veel vragen op. Hoe verloopt de ontwikkeling van het zelfbesef? Heeft ieder kind zulke plotselinge inzichten? Nee, denkt Kohnstamm. Hij vermoedt dat een kind een zekere eenzaamheid nodig heeft, of in ieder geval een eigen wereldje, los van de volwassenen. Misschien staan de moderne ouders die een voortdurende dialoog met hun kind voeren, zulke bijzondere ervaringen in de weg.
Je zou veel meer van deze materie willen weten: wat gaat er in jonge kinderen om? In hoeverre zit het kind dat je was nog in jou als volwassene? Gelukkig wordt niet op alles antwoord gegeven, zodat je zelf verder wilt zoeken naar deze en verwante verschijnselen.
Je ziet iets wonderlijks in een heldere flits en voordat je het helemaal vast kunt pakken om het te analyseren, ontsnapt het. Wat dat betreft lijkt het boek op de ervaringen waar het over gaat. Schitterend. Een aanrader voor iedereen die geïnteresseerd is in het ik en in de ander.

Geschreven bij Ik ben ik

'Ik ben ik. De ontdekking van het zelf' is een wonderlijk boek. Het gaat over een verschijnsel dat essentieel is en tegelijkertijd zo individueel en intiem dat je er haast niet over kunt praten: plotselinge inzichten in de kindertijd, heldere gewaarwordingen van 'ik ben ik, en niet iemand anders':
'Ik was acht jaar en was op weg naar de kleedhokjes in het zwembad. Ik stond op het punt om diploma B te halen. Opeens kreeg ik een heel sterk besef van mijn aanwezigheid, juist daar, op dat moment, en van het feit dat ik 'ik' was, en dat ik acht jaar was.'
Er is opvallend hoe weinig aandacht er in psychologie en filosofie aan dit verschijnsel besteed is. De auteur bespreekt de enkele in de literatuur neergelegde ervaringen (Jung, Spiegelberg, what's in a name).
Nog sprekender zijn de herinneringen van onbekende mensen die de auteur verzamelde via een oproep in de media. Er kwamen veel reacties waaruit de auteur de mooiste exemplaren geselecteerd heeft. De meeste herinneringen werden voor het eerst aan een ander toevertrouwd. Dat is eigen aan het verschijnsel, want terwijl er veel gemeenschappelijk is in al die ervaringen, blijft het gevoel zelf iets individueels, het is juist de inhoud van de ervaring: 'ik ben ik, en niet iemand anders'.
De herinneringen zijn zintuiglijk geschreven, diep en concreet, en ook de auteur zelf schrijft mooi: zorgvuldig, betrokken en toegewijd.
Het boek roept veel vragen op. Hoe verloopt de ontwikkeling van het zelfbesef? Heeft ieder kind zulke plotselinge inzichten? Nee, denkt Kohnstamm. Hij vermoedt dat een kind een zekere eenzaamheid nodig heeft, of in ieder geval een eigen wereldje, los van de volwassenen. Misschien staan de moderne ouders die een voortdurende dialoog met hun kind voeren, zulke bijzondere ervaringen in de weg.
Je zou veel meer van deze materie willen weten: wat gaat er in jonge kinderen om? In hoeverre zit het kind dat je was nog in jou als volwassene? Gelukkig wordt niet op alles antwoord gegeven, zodat je zelf verder wilt zoeken naar deze en verwante verschijnselen.
Je ziet iets wonderlijks in een heldere flits en voordat je het helemaal vast kunt pakken om het te analyseren, ontsnapt het. Wat dat betreft lijkt het boek op de ervaringen waar het over gaat. Schitterend. Een aanrader voor iedereen die geïnteresseerd is in het ik en in de ander.

Geschreven bij Ik ben ik

Het boek is eigenlijk niet veel meer dan een opsomming van verhalen over momenten van zelfinzicht, maar tot inzichten OVER die inzichten kom je nergens...

het boek gaf me een goed inzicht in de vraag die ik al mijn leven lang heb: ik ben ik?