Ik denk dat dit het einde is

Ik denk dat dit het einde is is een super leuk en spannend boek! Het is het eerste boek van Maren Stoffels in de Young Adult categorie (13+) en dat is ook wel te merken (op een positieve manier)! Erg genoten van dit boek! Het is spannend en grappig. Grote aanrader! Vooral voor mensen die net Young Adult beginnen te lezen.

Het is een heel mooi boek waarin je helemaal wordt meegesleept !
Ik zou het niet aanraden voor heel jonge kinderen. ( redelijk moeilijk)
Overal een prachtig boek !

Geschreven bij Ik denk dat dit het einde is

Mijn dochter vond dit een erg leuk boek om te lezen.

"De eerste keer dat ik Maas zag, regende het. Ik had toen nog geen idee wie hij was en dat hij mijn leven voorgoed zou veranderen." Maren Stoffels begint haar nieuwe boek Ik denk dat dit het einde is met de woorden van Lotte. Mirjam Mous schreef dat het boek spannend was, tot het einde. En dat is het zeker! Maren Stoffels bewijst met Ik denk dat dit het einde is haar lezers een dienst: ze brengt een zeer mooi, spannend en origineel boek uit! Een boek dat verslonden zal worden!

Min of meer toevallig maakt Lotte kennis met Maas, een zwerver. Vanaf dat moment verandert haar leven. Maas krijgt haar medaillon en zij is vastbesloten het medaillon, waar een geheim in zit, terug te krijgen. Ze krijgt steeds meer contact met Maas en ontdekt meer over het leven als zwerver. Daarbij is ze verliefd op Thomas, de hunk van de school. Maar... Is Thomas wel zo lief en leuk? Maas probeert ondertussen te overleven. Hij komt in aanraking met Bodil, een hoer, en hij wordt verliefd op haar. Hoe zorgt hij ervoor dat hij Bodil kan blijven zien? Waarom is hij een zwerver?

Maren Stoffels weet het boek super spannend te maken! Ik denk dat dit het einde is zit vol met raadsels. Van een ongeopend medaillon, tot het geheim van Maas, van de plannen van Thomas tot de verdwijning van Tinka, een vriendin van Maas: alles blijft onzeker tot het einde van het boek. De lezer is continu op zoek naar antwoorden. Krijgt Lotte het medaillon terug? Wat zijn de plannen van Thomas? Waarom is Maas een zwerver geworden? Van de eerste letter tot de laatste blijft de lezer geboeid, wordt hij meegesleurd in de gebeurtenissen rondom Lotte en Maas.

Door Ik denk dat dit het einde is vanuit twee personages te beschrijven, maakt Stoffels het verhaal net even anders dan andere verhalen. Zowel Lotte als Maas komt aan het woord in het boek en de lezer krijgt van beide personages informatie. Daarmee krijgt de lezer een voorsprong en dat wekt spanning op. De lezer weet al wat de plannen van Thomas zijn en hij gruwelt dan ook wanneer Lotte meegaat. De lezer weet ook dat Thomas en Maas elkaar al kennen en houdt zijn hart vast wanneer Lotte met Thomas, Maas en Bodil op dubbeldate gaat. Zulke elementen maken het verhaal extra spannend en boeiend. Maren Stoffels heeft hier een juiste opbouw gebruikt.

Naast een spannend verhaal is Ik denk dat dit het einde is een mooi verhaal, waar veel in zit. Alle lijntjes komen samen en dat op een heel natuurlijke manier, Stoffels kunstelt niets in elkaar. De gedachten en gesprekken van Lotte en Maas worden levensecht weergeven - “In een steegje kwamen we tot stilstand. Jesse greep zijn haren en trok eraan. ‘Kut!’ ‘Wat is er gebeurd?’ vroeg ik. ‘Ze hadden ons door,’ zei Thomas. ‘Hoe kan dat nou?’ Anouk keek naar Jesse. – waardoor het voor de lezer makkelijk wordt het verhaal te begrijpen. Maren Stoffels beschrijft het verhaal zo, dat de lezer mee gaat leven met zwerver Maas en het naïeve meisje Lotte. Daarnaast bevat het verhaal ook humor. Lotte probeert Maas manieren aan te leren en de zwervers onderling hebben originele gesprekken. Op deze manier weet de auteur de lezers bij het verhaal te houden.

Aan het eind van het verhaal worden bijna alle vragen opgelost en wel op een bijzondere manier. Maren Stoffels besluit niet alle antwoorden expliciet te beschrijven, maar verwerkt de gegevens in het verhaal: een “brief” van Maas aan Lotte geeft antwoorden en oplossingen. Toch blijven een paar vragen staan, een mooie keuze van de schrijfster. Op deze manier zorgt ze ervoor dat het verhaal blijft leven: Lotte en Maas blijven bestaan. Met de laatste woorden laat Maren Stoffels de lezer los en houdt ze hem tegelijkertijd vast. Daarmee maakt ze Ik denk dat dit het einde is tot een van haar beste boeken. “Ik had nog één vraag voor haar over en, maar ik wist nu wat haar antwoord zou zijn. Ik voelde dat ik grijnsde en ik wist niet of ik ooit nog kon ophouden. ‘Ik denk dat dit het einde is.’