In tweestrijd

Na het schitterende en indrukwekkende Familieportret, was ik benieuwd met wat voor een verhaal Jenna Blum zou komen in haar tweede boek. Het is het verhaal over een tweeling met als rode draad hun fascinatie voor tornado's.Het verhaal is opgebouwd uit drie delen, in het eerste deel is Karena op zoek naar haar tweelingbroer, deel twee geeft de belangrijkste informatie uit hun jeugd en in deel drie komt er ruimte voor een goede toekomst. Het boek leest prettig en het verhaal zit goed in elkaar en toch mis ik iets.

Ik had het vorige boek van deze schrijfster in één adem uitgelezen, zo goed en zo spannend (het familieportret). Daarom dit boek gekocht. Wat viel het tegen. Er zit totaal geen spanning in. Kon er niet in komen en heb het na een paar hoofdstukken weggelegd en ben er niet meer aan begonnen.

Het vorige boek van deze schrijfster las ik in een adem uit, dat zat gewoon goed in elkaar. Dus van het volgende boek verwacht je wel wat. Echter bij dit boek viel ik haast in slaap. Er zit geen diepgang in, bepaalde zaken worden steeds herhaald. In het hele boek komen slechts 3 personen voor en die hebben ook niet zo veel interessants te vertellen. Het familieportret was goed, dit was slecht. Een grotere tegenstelling tussen 2 boeken bestaat haast niet. Jenna mag wat mij betreft een paar jaar vakantie nemen.

In Tweestrijd is de tweede roman van schrijfster Jenna Blum. Na haar fantastische debuut Het Familieportret zijn de verwachtingen hooggespannen. Het boek geeft het verhaal van de tweeling Karena en Charles. Charles heeft een bipolaire stoornis, maar weigert zich daarvoor te laten behandelen, omdat de medicijnen zijn persoonlijkheid veranderen. De twee hebben jarenlang geen contact met elkaar gehad, nadat Charles na een verschrikkelijke gebeurtenis in een psychiatrisch ziekenhuis is opgenomen. Twintig jaar nadien krijgt Karena een verontrustend telefoontje en besluit ze haar broer te zoeken. Ze weet dat Charles nog steeds gefascineerd is door het weer en orkanen, dus sluit ze zich aan bij een groep professionele tornadojagers. Want waar tornado's zijn, moet ze Charles kunnen vinden.

Het verhaal bestaat uit drie delen. In het eerste deel volgen we Karena en de tornadojagers en lezen we hoe zij verliefd wordt op een van de jagers. Daarna krijgen we te horen hoe de tienerjaren van Karena en Charles verliepen en komen we te weten wat de verschrikkelijke gebeurtenis was. Tot slot zien we hoe Karena en Charles elkaar in het heden weer weten te vinden en hoe hun relatie zich ontwikkelt. Ik kan me voorstellen dat veel lezers zich storen aan deze indeling, omdat het tweede deel de vaart enigszins uit het verhaal haalt. Dit was voor mij echter niet het geval. Het tweede deel gaf een stuk voorgeschiedenis van de tweeling die nodig is om het verhaal meer diepgang te geven. Diepgang had het boek dus wel enigszins, maar toch blijven een aantal zaken aan de oppervlakte. De schokkende gebeurtenis was voor mij een stuk minder schokkend dan de bedoeling van de schrijfster was. Hier had meer aandacht aan moeten worden besteed. Het was nu moeilijk om je voor te stellen dat dit heftig genoeg is om de tweeling definitief het contact te laten verbreken en ook dat Karena's nieuwe geliefde een einde maakt aan hun relatie, als hij hoort wat Karena voor hem verzwegen heeft. En dat terwijl iedereen er in het eerste deel vrij makkelijk overheen stapt dat Karena zich als journaliste voordoet om met de jagers mee te gaan. Ook was voor mij niet duidelijk waarom de twee in die twintig jaar geen contact met elkaar gezocht heeft: waarom hield Charles zich wel van Karena's leven op de hoogte, maar nam hij geen contact met haar op en zorgde hij ervoor dat zij hem niet kon vinden? De oppervlakkige bijpersonages in het eerste deel voegden ook weinig aan het verhaal toe. Bovendien was het einde een minpuntje: waarom die 'en ze leefden nog lang en gelukkig'-epiloog?

In tegenstelling tot Het Familieportret is in dit boek een grote rol weggelegd voor het decor van het verhaal: de stormen en orkanen. Voor ons Nederlanders is het moeilijk voor te stellen dat dit moordende noodweer constant door Amerika trekt en al helemaal niet dat er mensen zijn die zich fulltime bezighouden met het jagen naar deze tornado's. Dit maakt het decor voor mij tot een fascinerend aspect van het verhaal. Vooral in het eerste deel van het boek spelen de orkanen een overheersende rol. Het echte verhaal begon voor mijn gevoel pas vanaf het tweede deel. Daarvoor las ik een avonturenroman: orkanen, gevaar, lange autoritten en een opbloeiende (en te voorspelbare) romance. Pas vanaf het tweede deel kregen de orkanen een subtielere rol in het verhaal. Mooi hoe de vergelijking tussen het noodweer en Charles' geestesstoornis wordt uitgewerkt. Toch jammer: de Engelse titel Storm chasers is net wat passender voor het boek dan 'In Tweestrijd'.

Al met al een prima en vermakelijk boek, maar ga het niet lezen omdat je zo onder de indruk was van Het Familieportret. Het boek heeft z'n momenten, maar over het algemeen is het verhaal zwak en heeft het de nodige gaten.

Geschreven bij In tweestrijd

Het boek begint mooi en je wil graag verder lezen. Goed uitgewerkte situaties met tornadojagers, je zou er bijna zelf bij willen zijn.

Vervolgens ga je terug in de tijd en lees je hoe het een ander in de relatie tussen Charles en zijn zus is verlopen.

Dan keer je weer terug in de tegenwoordige tijd en krijg ik de indruk aan het eind van het boek dat de schrijfster zelf niet helemaal weet welke kant zij het einde op wil laten gaan en wordt het plot even snel afgeraffeld, terwijl het voorgaande allemaal lang en uitgebreid beschreven wordt.
Een boek van 400 pagina's die wel boeien en dan een snel eind in 7 pagina's. Ik vond het onbevredigend.
Ik heb betere boeken van deze schrijfster gelezen.

Het is haast niet te geloven dat dit dezelfde schrijfster is als het prachtige meeslepende boek "het familieportret".
Dit boek kabbelt maar voort, taal gebruik weinig origineel.
Het wereldje van de tornado jagers, wordt uitgebreid beschreven, misschien heel erg interessant voor weer liefhebbers. De zoektocht naar haar broer en de link die wordt gelegd tussen een bipolaire stoornis en de tornado's vindt ik ver gezocht. misschien een typisch Amerikaans boek? Voor mij een grote teleurstelling van deze schrijfster.

'Het familieportret' vond ik een prachtig boek: mooie schrijfstijl, prachtig verhaal. Na dit veelbelovende debuut verwachtte ik dus nogal wat. Helaas, het doet me denken aan Donna Tart die ook met een schitterend debuut kwam en daarna meteen afgleed naar ongekende diepte met 'Kleine vriend'.
'In tweestrijd' vind ik slecht geschreven, kaliber Bouquetreeks (of het is erg slecht vertaald). Het verhaal wordt nergens boeiender, ik kon het na de eerste helft niet meer volhouden, heb nog wat doorgebladerd om te scannen of ik niks ging missen maar toen ik aan het eind was zag ik dat ook deze verwoede poging tevergeefs was.

Jammer, het onderwerp had heel boeiend kunnen zijn maar door de manier van schrijven haak ik af. Aan een volgend boek van Jenna Blum zal ik niet snel meer beginnen.

Geschreven bij In tweestrijd

Dit boek beschrijft de bijzondere band tussen broer en zus en de invloed die dit heeft op hun leven en de onmacht om hiervan los te komen. Een gebeurtenis in het verleden achtervolgd hun beider levens zodanig dat ze er niet aan ontkomen om hiermee af te rekenen.
Een boeiend en stormachtig verhaal dat spannend blijft tot het eind.

Geschreven bij In tweestrijd

Pluspunt van dit artikel: voordelige koop

Een aardig verhaal. Miste gezien het onderwerp voor mijn gevoel toch wat diepgang. De schrijfstijl eenvoudig en het verhaal doet zo nu en dan langdradig aan. Voor in de vakantie was het niet gek, maar meer ook niet, eigenlijk een krappe 3 sterren!