Jodenjacht de onthutsende rol van de Nederlandse politie in de Tweede Wereldoorlog

Geschreven bij Jodenjacht

Het boek is beslist de moeite van het lezen waard doch het behoeft wel enige feitenkennis vooraf ( zie o.a. het standaardwerk Dienaren van het gezag door Guus Meershoek 1999, helaas utverkocht). Zo wordt in Jodenjacht onvoldoende duidelijk onderscheid aangebracht tussen de politieagenten welke reeds bij aanvang van de 2e WO bij de politie werkzaam waren en de z.g. Schalkhaarders, politieagenten die door de Duitse bezetter speciaal werden opgeleid en waaronder het merendeel Nazi gezind was en verschrikkelijk hebben huisgehouden onder de Nederlandse joodse bevolking. Bij aanvang van de bezetting was minimaal 15 % vd Nederlandse bevolking pro-Duits terwijl dat % onder de politie destijds hooguit 7% bedroeg. Veel politieagenten ( de Schalkhaarders niet inbegrepen natuurlijk) hebben de hun opgedragen taken weliswaar uitgevoerd doch doorgaans in een zo traag mogelijk tempo. Na de oorlog hebben deze agenten nooit de kans gekregen om via een offciële waarheidsvinding hun schuldgevoelens over hun periode bij de politie ten tijde van de oorlog kenbaar te maken m.a.g. dat zij jarenlang met wroeging over die periode hebben moeten rondlopen temeer daar zij zagen dat het merendeel van de politietop die fout was in de oorlog , gewoon ook na de oorlog op hoge posities terugkeerden dan wel bleven gehandhaafd. Dit alles leidde tot een diepe scheuring bij (bv) de Amsterdamse politie alsmede het definitief verlies aan vertrouwen van de Amsterdamse bevolking in hun eigen politieapparaat. Het is dus nog al simpel gesteld om wat de Jodenjacht betreft vooral naar de oorspronkelijke politieagent te wijzen en gemakshalve voorbij te gaan aan de Schalkhaarders politie en het feit dat de meeste Nederlanders door verraad en grote volgzaamheid aan de Duitse bezetter in hoge mate mede hebben bijgedragen in het afvoeren van de meer dan 100.000 joodse landgenoten naar de vernietigingskampen. Helaas een onweerlaagbaar feit.

Geschreven bij Jodenjacht

Een schokkend boek dat vooral door verhalen en minder door droge cijfers een afgrijselijk deel van onze geschiedenis (opnieuw) blootlegt. Kort gezegd, de politie deed zeer ijverig mee aan de vervolging van de Joden in ons land.
Uit dit boek wordt duidelijk dat al best snel in de oorlog de politie steeds meer mensen die met de nazi's sympathiseerden in dienst nam. Het grootste deel van hen had geen enkele moeite met het opsporen en oppakken van Joden omdat zij sterk antisemitisch waren. Helaas werden ook goede vaderlandse agenten hierin mee gesleept en deden mee om zeer begrijpelijke redenen, zoals angst voor het verlies van werk en het extra geld dat zij kregen bij deze Jodenjacht.
Vooral het geld en, bij een aanzienlijk deel van de politiemannen, de haat tegen Joden maakte het mogelijk dat veel Joden verraden werden en opgepakt werden. Duidelijk wordt dat mensen, zeker in moeilijke omstandigheden gemakkelijk te manipuleren zijn en vreselijke dingen doen, die ze in andere tijden niet snel zouden hebben gedaan.
Met alle respect voor de ander reviewer, in dit boek staat wel degelijk e.e.a. over de Schalkhaarders. Er worden heel wat cijfers in dit boek genoemd, maar vaak op een weinig systematische wijze. Soms bevatten de verhalen enige overlap.
Ondanks enige kritiek is het een aangrijpend geschreven boek met een schokkende inhoud dat voor lezers met weinig kennis over dit onderwerp zeker een aanrader is.

Dit boek geeft een goed beeld van het slechte deel van de politie in bezettingstijd. Met name de hard- en wreedheid vond ik stuitend. Al doet de terloopse vermelding van het joden jagen in een gedicht voor een bruiloft vermoeden dat de houding t.o.v. het ophalen van joden wijder verspreid was. Het boek zit goed in elkaar en is goed leesbaar. Het hoofdstuk drijfveren had van mij overzichtelijker en korter gemogen. Het afgaan van de drijfveren per agent en/of groepen werd mij wat te eentonig. Ook zou de houding van het Nederlandse volk over dit optreden van de jodenjagers van mij wel wat meer aan bod mogen komen. Al met al geeft dit boek wel een toegankelijke kijk in de rol van Nederlandse politie in de Tweede Wereldoorlog.

De geschiedenis herhaalt zich keer op keer.
Helaas hebben we kennelijk niets geleerd.

Een must-read voor ieder die in de WO2 geïnteresseerd is. Tevens een aanrader voor huidige politie beambten. Dit boek geeft een schokkende en gedetailleerde weergave mbt de rol van de Nederlandse politie tijdens de bezetting en de daarbij ingelijfde criminelen/psychopaten, het aangedane leed aan onschuldige mensen en tenslotte hun berechting. Super interessant.

Geschreven bij Jodenjacht

Vind destijds ietwat langdradig ,. Had moeite om het uit te lezen

Wat de nederlandse politie deed tijdens WW2 is wel akelig.

Geschreven bij Jodenjacht

Als altijd Ad van Liempt: goed en gedegen geschreven ........

Het sloot voor mij aan op het boek het hooge nest ik wilde meer te weten komen over de oorlog

heel schreinend maar mooi boek ,