Jongerenveerkracht Over de zaadjes van het verschil tussen leiden en lijden

‘Jongerenveerkracht’, het vervolg op ‘Veerkracht’ .

Eindelijk is het me gelukt (in tegenstelling tot het eerste boek) de laatste bladzijde te kunnen omslaan. Als leek (met veel interesse in de psychologie) was dit boek voor mij iets zwaarder dan het boek ‘Veerkracht’. Mogelijk omdat het meer gericht is op de groep hulpverleners met een achtergrond psychologie.

Het is vooral zeer interessant te lezen hoe Veerkracht reeds in de vroege kinderjaren door ouders/verzorgers mee gevormd wordt. Vooral het deel Hechting, wat deel uitmaakt van dit hoofdstuk. De voorbeelden uit de praktijk, gelinkt aan de ontwikkelingen van de hersenen geven ook meer duidelijkheid. Ik denk dat - indien ouders de ontwikkeling van de (kinder)hersenen beter zouden begrijpen - zij niet alleen gefocust zouden zijn op gezond eten, op tijd naar bed, goede punten halen, hoge verwachtingen etc. , maar deze zeer belangrijke aspecten meenemen in de opvoeding. Zit daar geen op zichzelf staand boek in ?

Het stuk Perfectionisme geeft vele inzichten, waardoor men ook als volwassene nog kan leren hiervan - al dan niet gedeeltelijk - los te komen. Wat op zich wel veel geduld vraagt. Maar tevens veel teruggeeft.

Ook heb ik vele specifieke hulpverlening adressen gezien. Dit lijkt me iets wat vaker zou genoemd moeten worden in de media. Zeker voor de jongeren. Het risico dat zij via Google kunnen uitkomen bij mensen die meer aan hun bankrekening denken, dan het welbevinden van personen in nood is groot. De enige nummers die regelmatig verschijnen zijn de 106 en 1813. Hierbij stel ik me de vraag of er de mogelijkheid is folders te verspreiden via scholen, ziekenhuizen, bibliotheken met deze gegevens waar goed opgeleide (erkende) hulpverleners op terug te vinden zijn.

Het doet me deugd te hebben gelezen dat er reeds scholen initiatieven hebben genomen om jongeren stress te leren hanteren. Zeker in de huidige maatschappij is er weinig tijd voor ‘stilstaan’. Indien dit op jonge leeftijd intensief wordt aangeleerd, kan een burn out met mogelijk een depressie (of omgekeerd) op latere leeftijd misschien voorkomen worden.

Doorheen het stuk ‘Suïcide en Veerkracht’ heb ik me moeten worstelen. Het is ten hemel schreiend te lezen hoeveel jongeren (dit boek gaat specifiek over jongerenveerkracht) met zelfdodingsgedachten rondlopen. Dit terwijl er wegen zijn naar goede hulpverlening. Het lijkt mij dat de stap voor velen hier nog te groot is. Het woord op zich is namelijk zwaar beladen. Het is mij hierbij ook opgevallen dat de media terughoudender is geworden wat betreft berichtgeving over zelfdoding. Dit om copy-cat gedrag te vermijden. Wat te danken is aan de inzet van mensen die werken aan suïcidepreventie.

Het mooie wat ik in het hele boek terugvind, is het feit dat er zeer zorgvuldig is omgegaan met mogelijkheden, en er niet beoordelend (veroordelend) wordt geschreven. Dat vond ik vooral terug aan de voorbeelden van de antwoorden in het stuk 'suicide-alarm' pg 189-202. Waarbij zeer voorzichtig is te werk gegaan om de jongere niet te laten panikeren als ze feedback krijgen op de ingevulde test.

Eindconclusie : Het is duidelijk dat dit boek geschreven is door mensen gespecialiseerd in hun vak. Voor mij persoonlijk is het boek iets moeilijker dan het eerste, maar dat ligt zeker niet aan de auteurs !

Echter .. ik ben weer getriggerd en kijk alweer uit naar een vervolg.

Het boek "Jongerenveerkracht" van Michael Portzky is gelezen. Het heeft mij in ieder geval een bredere kijk gegeven wat betreft de problematiek rond jongerenzorg.
Alsook de nood aan verandering in de huidige systemen qua zorg en begeleiding. Een bundeling expertise aangenaam om te lezen.
De holistische benadering ligt voor mij in de wetenschappelijke onderbouwing, steunpilaar en stabiele basis noodzakelijk in de zorgsector.
De (veer)kracht in de warmhartige bezorgdheid
voor deze kwetsbare groep jongeren.

Wat een boek. Met zoveel liefde en respect geschreven. Ik leerde veel bij. Ook de symboliek die gebruikt werd is bijzonder en aangrijpend. Aanrader!