Juttersjong

Dit boek heeft mij ontzettend geboeid. Sanne Parlevliet toont aan dat ze weet waar verhalen over gaan. Haar zinnen zijn erg mooi en maken van dit verhaal echte literatuur. De karakters en het scenario zijn bijna archetypisch, als je het leest krijg je een gevoel van herkenning.

Het is geen eenvoudig boek en het leest niet als een trein. Ook een geoefende lezer zal soms even moeten denken waar we nu precies zijn in het verhaal. Voor een kind dat klaar is voor een écht boek en voor iedereen die van verhalende verhalen houdt.

Een aanrader, ik ben benieuwd wat Sanne Parlevliet in de toekomst zal schrijven.

Brend is vernoemd naar een Ierse monnik. Deze monnik geloofde niets van de reizen en natuurverschijnselen die beschreven stonden in een boek. Uit boosheid smeet hij het boek in het vuur, zodat de verhalen verloren gingen. Voor straf stuurde een engel Brandaan (Brendanus) op reis om de verhalen uit het boek zelf te gaan beleven. Onderweg maakt hij vele gevaren mee en 9 jaar later keer Brandaan als gelovige terug naar het klooster. Het boek van Brandaan, rond 1400 geschreven, is één van de oudste reisverhalen uit de Nederlandse geschiedenis. De opa van Brend, zelf een groot verhalen verteller, koestert het boek. Na zijn dood erft zijn kleinzoon het boek. Het boek én opa houden Brend veel bezig. Het verlegen en stotterende jongetje leeft in een fantasie wereld en lijkt in niets op de avontuurlijke en ongelovige oude monnik.

Brend trekt veel op met klasgenoten Aacht, Geert, Jolle en Lammert. Het groepje jongens gaat vaak strandjutten en Brend mag altijd mee als hun pakezel. De jongens treiteren Brend vaak en dwingen hem dingen te doen die hij niet wil of durft. Zo moet hij onder andere een nacht doorbrengen op de begraafplaats. Brend kan niet op tegen de jongens.
Hij denkt nog vaak aan zijn overleden opa en leeft een beetje in zijn eigen wereld. Op een dag dwingen de jongens hem om in te breken in het huis van een heks, oude Fie. Na de ontmoeting met oude Fie gaat bij Brend de knop om. Hij krijgt, van Fie, antwoorden op veel vragen, leert de geschiedenis van zijn opa kennen en komt eindelijk eens voor zichzelf op.

De eerste regels van juttersjong staan al geschreven op de cover van het boek. Sanne Parlevliet heeft (denk ik) de bedoeling de lezers al in de boekwinkel het verhaal in te trekken. Ik raakte echter verward bij het openslaan van het boek. Geen witte bladzijden, geen titel van het boek, maar bomvol tekst. Ik dacht dat ik een misdruk in handen had. Pas na het doorbalderen van het boek en het zien van de informatie op de achterste bladzijden viel bij mij het kwartje.
Heden, verleden, ver-verleden, fantasie en werkelijkheid wisselen elkaar in het boek constant af. Ik raakte bij het lezen al snel de draad kwijt.
Verder weet ik nog steeds niet in welke tijd de 4 jongens nu leefde. De kinderen dragen oliejassen, hebben ouderwetse namen, een inwonende opa, moeder wacht met eten tot vader thuis is en de opgebaarde opa ligt te stinken in huis (nog geen koeling onder de kist?) Jaren 50? Verder zijn er al wel papiercontainers, radiografische bestuurbare auto's en spreken de kinderen soms onderling taal anno 2000.....
Achter in het boek staat de stempel van de Nederlandse kinderjury. Ik denk , na het lezen het dit boek, niet dat Juttersjong hoog zal eindigen . Ik had veel meer verwacht van een boek wat geschreven is over een jongen die vernoemd is de avonturier Brandaan..............