Kalf

De cover is zelf ontworpen door Myrthe net als bij PAAZ. Knip en plakwerk, met de hand, respect voor de creativiteit. Hij heeft volledig te maken met de inhoud van het boek en dat kan mij bekoren. Hij valt ook direct op in de boekhandel tussen de fotocovers. Helemaal anders, je wordt er naartoe gezogen. Commercieel goed gezien.

Wat een schrijfstijl heeft Myrthe van der Meer! Ik ben helemaal in de ban van de manier waarop ze het verhaal neerzet. Net als bij PAAZ weet ze bij mij een heel gevoelige snaar te raken, uitersten in de beleving van mijn emotie een lach en een traan en alles ertussen.
Wat is dat geheime ingrediënt?
Het boek is netjes opgedeeld in korte genummerde hoofdstukken telkens met een kernwoord als titel. Dit maakt al dat het vlot gaat lezen. Leuk ook om de link met het kernwoord terug te zoeken in het hoofdstuk.
Het boek begint met een stukje van Herman Finkers. Who the hell is he? Vergeef het mij maar als Vlaming kende ik hem niet. Op Wikipedia staat dat hij een droogkomisch stijl heeft. Zie het verband met het boek dus onmiddellijk.

Het verhaal draait om Onno en Jurgen en de eerste ontmoeting met mekaar en de roadtrip die daarop volgt. Een tocht doorheen Nederland. Voor mij als Vlaamse wel leuk om te lezen. Veel bijgeleerd trouwens.

In het begin van het boek zijn het twee vervelende arrogante mannen die mekaar het licht in de ogen niet gunnen. Dat merk je duidelijk door de sappige conversaties tussen die twee. Vol met verwijten naar mekaar toe en heerlijke cynische humor. Bij wijlen zelfs hilarisch. Het verhaal gaat over twee auteurs, grappig dat sommige scènes echt filmisch beschreven zijn. Je ziet de actie zo op het witte doek.
Naarmate het verhaal vordert verandert ook de sfeer. De personages worden geconfronteerd met hun eigen tekorten in hun leven en de sfeer wordt tragischer, pijnlijker, zieliger. Ze gaan een gevecht aan met hun eigen demonen uit het verleden, de waarheden, de leugens en de keuzes die ze maakten. Er volgen nu prachtige beschrijvingen in het boek en ook filosofische overpeinzingen over leven en dood. Sommige stukken heb ik daarom ook twee keer gelezen.
Af en toe besluipt mij een PAAZ gevoel tijdens het lezen. Vond ik wel leuk.
Eigenlijk wisten ze heel weinig over mekaar en steunt het vooral op vooroordelen. Het enige dat ze gemeen hebben althans in het begin, is de liefde voor acteren.
Dan verandert de sfeer in openbaringen, bekentenissen tegenover mekaar en toch ook nog geheimen die ze bewaren. De belangrijkheid van dingen in het leven, de waarde die je ergens aan hecht. Het zich meer thuis voelen bij de ander. Om uiteindelijk te komen tot herkenning en erkenning. Toch wel een emotioneel zwaar geladen stuk vond ik. Ze kibbelen nog maar de spanning verdwijnt stilaan.
Het personage van Raoul heeft geen onbelangrijke rol. Hij is de binding, de lijm tussen Onno en Jurgen. Hij leidt alles in goede banen en is een luisterend oor. Zonder hem was het verhaal niet wat het nu is.
Het einde van het boek was zeer verrassend maar prachtig. Net als bij PAAZ gelezen in een waas.

Het geheime ingrediënt van deze mooie schrijfstijl?
Myrthe gaf zelf het volgende aan: ‘niet bang zijn om van je personages een echt mens te maken, met alle fouten, stommiteiten en onhebbelijkheden en het verhaal niet te gebruiken om de wereld voor jezelf te verklaren,maar je personages zelf een weg laten zoeken door de grote levensvragen.’
Ik denk dat ze daarmee helemaal gezegd heeft waar het in dit boek om draait. Dit bewijst nogmaals dat ze een auteur met klasse is die heel goed weet waarmee ze bezig is.

Voor mij mogen er nog veel boeken verschijnen van haar. Ik heb trouwens al horen fluisteren dat ze aan drie boeken werkt en dat het volgende verschijnt in de zomer. Dus nog enkele seizoenen overbruggen.

KALF is voor mij een Oscar waard!

‘Kalf’ is het tweede boek van Myrthe van der Meer. ‘Paaz’, het eerder verschenen boek van haar, is geheel autobiografisch en handelt over Emma’s opname op een psychiatrische afdeling.
Dat boek heeft Myrthe van der Meer met vaart en bijzonder goed geschreven.
Mensen die ‘Paaz’ hebben gelezen en denken dat ‘Kalf’ ook zo’n soort boek is, komen bedrogen uit.
Over ‘Kalf’, haar eerste roman, kan ik niet anders zeggen dan dat het eveneens vlot en met een heel goed gebruik van de taal is geschreven. Dan houdt de overeenkomst met ‘Paaz’ op.

Dit boek verhaalt over Onno die, na 60 jaar vanuit Amerika, terugkomt naar Nederland. Onno heeft kanker en nog hooguit twee, drie maanden te leven. En het verhaalt over Jürgen met wie hij een trip door het land wil maken. Grootvader en kleinzoon, maar zij hebben een grote hekel aan elkaar.
De kleinzoon zet zich af vanuit een boosheid. Jurgen neemt het zijn grootvader kwalijk dat hij lang geleden naar Amerika is vertrokken zonder nog naar zijn vrouw Anna en zijn zoon Oscar om te kijken. Ook heeft hij zich niet om Jürgen bekommerd na het overlijden van Oscar en diens vrouw, de ouders van Jürgen, waardoor hij wees werd.
Onno worstelt met geheimen en zijn afkeer van Jurgen is gerelateerd aan het gemakkelijke leven dat Jürgen in zijn ogen had en waar hij niets mee gedaan heeft. Gaandeweg het verhaal worden Onno en Jürgen geconfronteerd met hun tekortkomingen. Zij gaan de strijd aan met hun eigen waarheden, met hun leugens en met de keuzes die zij in het verleden hebben gemaakt. Daardoor verandert de sfeer tussen hen.

De auteur heeft bijzonder goed de emoties alsook de gevoelens van de beide mannen beschreven. De personages hebben daardoor diepgang gekregen. Ook zijn de dialogen mooi neergezet en het geheel is een prettig te lezen boek met korte hoofdstukken.

Na het lezen van het eerste boek van Myrthe v/d meer, was ik erg benieuwd geworden naar haar boek Kalf. Hoe zou het zijn om opeens een fictie boek van haar te lezen. Je krijgt al een bepaald idee van haar schrijfstijl als je eerder haar autobiografische boek PAAZ hebt gelezen. De voorkant was al erg origineel, een zelf gecreëerde kaft, dit sprak mij zeker aan. Tijdens het lezen van de eerste bladzijde zit je gelijk midden in het verhaal, het wordt je gelijk duidelijk dat Jurgen niet zit te wachten op zijn bekende grootvader Onno(de bekende Oscar winnaar), je leest letterlijk dat hij hem dood wenst.

Het enige wat ze met elkaar gemeen hebben is hun liefde voor acteren en hun grote afkeer van elkaar. Nadat Onno 60 jaar geleden verdween naar Hollywood hebben ze niks meer van elkaar vernomen. Tot het moment dat Onno opeens terugkeert en ze aan elkaar vast zitten voor een laatste roadtrip. Deze trip lijkt hen in eerste instantie naar niet hele belangrijke gebieden te brengen, maar uiteindelijk heeft bijna elke plek waar ze komen iets wat een bepaalde indruk achter laat, zoals het vondelpark , Carré of het rijden in een Harley. Tijdens de trip rijden ze in een oude wagen die Jurgen veel waard is, veel later in het verhaal blijkt het ook een bijzondere betekenis te hebben voor zijn grootvader. Vaak herinnerd het Onno aan iets uit het verleden en heeft Jurgen hier ook zijn eigen gedachtes bij. Regelmatig botst het tijdens hun weinige gesprekken die ze voeren. Hun karakter lijkt veel op elkaar, grootvader en kleinzoon.

Na verloop van tijd lijken de twee mannen wat soepeler met elkaar om te gaan, ook komt ‘’de gouden kalf’’ de acteurs prijs die Jurgen heeft gewonnen af en toe na voren. Tussen de regels door merk je dat het langzaam een echte haat-liefde verhouding aan het worden is. Ze kunnen elkaar niet uitstaan, maar ongemerkt kunnen ze ook niet meer zonder elkaar. Zeker als blijkt dat het de waarheid is dat Onno niet zo lang meer te leven heeft. Ook begint het na een tijd op te vallen dat Jurgen regelmatig last van hoofdpijn heeft na een val in het theater, dit wordt sluimerend tussen de zinnen door verteld; uiteindelijk is dit een belangrijk gegeven voor hoe het verhaal afloopt. In het boek word de dood ter sprake gebracht, op een manier alsof het iets heel gewoons is. Zo staan ze halverwege het verhaal opeens bij het graf van Onno te kijken, waar hij uiteindelijk komt te liggen en wat hij al allemaal geregeld heeft. Het einde van het verhaal, blijkt niet te zijn wat je in eerste instantie denkt. Achteraf na het lezen van het boek, denk je van ik had het kunnen weten, dat maakt het boek ook bijzonder. Het laat de bijzondere band zien, de familie band. De band die gebroken en geheeld kan worden. Het is mooi om te zien hoe dit wordt beschreven in het verhaal.

Geschreven bij Kalf

Ookal was haar verhaal anders, herkende ik veel in haar verhaal. Haar woede, boosheid, verdriet en onbegrip, maar ook de berusting en het oppakken van het leven om verder te gaan.

Geschreven bij Kalf

Na PAAZ moet KALF volgens de schrijfster niet autobiografisch zijn. Toch meen ik dat er af een toe de persoonlijkheid van de schrijfster doorschemert in KALF.

Het boek bevat voornamelijk dialogen, in tegenstelling tot beschrijvingen van het innerlijke leven van de hoofdpersonen. Dit gaat meer indirect, via de beschrijving van de omgeving waarin de hoofdpersoon zich bevindt, op een manier die de omgeving de persoonlijkheid van de hoofdpersoon aanneemt.

Het boek pakt meteen, en als je begint wil je het ook uitlezen. Het leest makkelijk en de hoofdpersonen zijn sympathiek, alhoewel de schrijfster wel een soort hiërarchie van voorkeur lijkt te hebben, maar dat weet ik niet zeker. Er zitten veel ontroerende momenten in vind ik. De plot is interessant en goed.

De onderwerpen die worden aangesneden zijn moeilijk, maar de schrijfster maakt ze makkelijk toegankelijk, zonder het gevaar karikaturen ervan te maken.

Ik heb erg genoten van het boek, en ik bleef ontroerd achter.

Jurgen, Gouden Kalf winnaar, is al vroeg wees en heeft zijn grootvader Onno, die op 78-jarige leeftijd een Oscar gewonnen heeft, nooit gekend. Zijn grootvader heeft zijn vrouw Anna verlaten toen zij zwanger was van de vader van Jurgen. Onno´s laatste wens is om met zijn kleinzoon Jurgen een laatste roadtrip te maken. Jurgen verwijt zijn grootvader het verlaten van zijn familie. Tijdens deze roadtrip worden felle dialogen gevoerd, waarin de keuzes in hun leven besproken worden. Vooral de dialogen in dit boek zijn erg sterk. Naarmate het boek vordert verandert de relatie tussen Onno en Jurgen. Ook Raoul, de vriend van Jurgen speelt een hoofdrol in dit boek. Weliswaar veel kleiner, maar toch een belangrijke rol. De korte hoofdstukken in dit boek maken het lezen nog prettiger. Ieder hoofdstuk geeft de plaats aan waar de roadtrip zich afspeelt en de dialogen plaatsvinden. Sommigen zullen denken dialogen…….mmm…dat lijkt mij niet boeiend, maar ik vind de dialogen heel goed weergeven hoe de beide mannen over elkaar denken. Het eind van het boek is toch wel verrassend, alhoewel ik wel een vermoeden kreeg. Meer kan ik er echt niet over zeggen anders verklap ik het eind. Wat mij betreft zeker een boek wat ik aan kan raden om te lezen. Ik heb er erg van genoten. En vooral de laatste hoofdstukken waren ontroerend.
Het eerste boek van Meerthe, PAAZ, had ik nog niet gelezen, maar ga ik nu zeker lezen. Ik ben benieuwd of dit boek mij net zo kan boeien.

Ik had Paaz nog niet gelzen maar ga dat nu zeker doen. Ik kocht dit boek zonder erbij na te denken omdat ik het een mooie kaft had en was meteen gegerepen door het verhaal. Terwijl ik helemaal niets met acteurs heb. Maar dat maakt niet uit. Je wordt namelijk zo gegrepen door het verhaal en de hoofpersonen dat je het uit hebt voor je het weet, en dan blijft de diepere gedachte erachter nog dagenlang door je hoofd gaan.
Ik ga het ook zeker nog een keer lezen, maar eerst Paaz. Als dat net zo goed is, dan heb ik er een lievelingsschrijver erbij.

Mooi boek, enkele keren tot tranen geroerd.

Geschreven bij Kalf

Ik moest erg wennen aan de manier van schrijven en ik had even de tijd nodig om in het verhaal te komen. Maar uiteindelijk vond ik het wel een leuk verhaal en was ik benieuwd hoe het af zou lopen. Ik vond het verhaal en de schrijfwijze heel anders dan ik had verwacht na het lezen van PAAZ en UP, dus het is het beste om zonder verwachtingen aan dit boek te beginnen.