Koude Lente

Dit was mijn eerste boek van Lieneke Dijkzeul. Het verhaal op zich sprak me wel aan, maar ik vond het wat langdradig beschreven en hierdoor kwam ik er niet goed doorheen (wel uitgelezen). Ik heb iedere dag een paar bladzijden gelezen, dus het was zeker geen boek dat ik één ruk uit wilde lezen. De spanning werd opgebouwd en je wordt even op het verkeerde been gezet met de dader, maar ik vind het verder geen aanrader. De schrijfstijl sprak me niet zo aan, dus ik zou niet snel nog een boek van Lieneke Dijkzeul lezen.

In het begin is het verhaal erg langdradig, af en toe ook wat onduidelijk. Persoonlijk vind ik, als Friezin, dat Talsma nogal cliché wordt neergezet, met name het "nou" achter vele uitspraken van hem stoorde me. Tegen het einde van het boek vond ik het verhaal pas boeiend worden, het einde is dan ook verrassend

Het eerste boek wat ik van deze schrijfster heb gelezen. Het verhaal vond ik wel aardig, maar het pakte mij niet heel erg. Ik had niet de behoefte om direct door te lezen omdat het zo spannend was. Wel wordt er een schrijnend thema in naar voren gebracht.

Ook dit boek van lieneke dijkzeul is weer erg goed geschreven en ook spannend.

Ook dit is een mooi boek van Lieneke Dijkzeul. 2e boek wat ik van haar lees en ga zeker meer lezen. Het bleef boeien en heb het in 2dagen uitgelezen.

De dood van een vijfjarige op een regenachtige zondagmiddag in het park schokt de buurt waarin ze woonde. Met haar nieuwe fiets had ze zowat de hele middag gewacht voor ze eindelijk naar buiten kon. Door de weersomstandigheden valt er weinig te melden - er zijn nauwelijks forensische aanwijzingen en er was bijna niemand op straat op die dag - en het onderzoek wil zodoende niet vlotten.

Toch weet het rechercheteam enkele opmerkelijke zaken te achterhalen, rare figuren te schaduwen. Maar dat ze de uiteindelijke dader weten te vinden is een gelukje voor de politie en pech voor degene die het meisje ombracht.

Dit is een typisch boek dat je mee kan nemen op vakantie, in enkele dagen uitlezen en het dan in de bibliotheek van hotel of bed & breakfast kan achterlaten. De hoofdstukken lezen makkelijk, je zit zo in het verhaal, maar er gaat teveel aandacht zitten in de figuren die de dood van een klein meisje onderzoeken, wie deze mensen zijn en wat hen bezighoudt. En zo krijgt de lezer nauwelijks een beeld van wie dit meisje eigenlijk was. Niks geen literaire thriller, gewoon een detective. Net zo fijn als het leegeten van een grote zak chips, maar uiteindelijk beklijft het niet.

Lees net zo lekker weg als de boeken van Loes den Hollander en Jet van Vuuren, welke laatste met boek Bed and Breakfast ook weergaloos is.
Deze drie dames zijn zeer goede schrijfsters.

Na 150 pagina's zat ik er nog steeds niet in. De personages zijn oninteressant en raakten me niet, het verhaal sleept zich maar voort zonder opbouw of spannende momenten. De "Geur van regen" beviel me stukken beter.

Ik begrijp eerlijk gezegd ook al die lovende reacties niet. Het woord thriller is niet eens van toepassing op dit boek. Ouderwets en vreselijk saai geschreven. Geen moment heb ik ook maar íets van spanning gevoeld. Het boek zat ook niet 'in mijn hoofd', als ik niet aan het lezen was. Iets dat ik normaal gesproken wél heb. Je krijgt ook heel sterk het gevoel dat het verhaal zich een jaar of 50 geleden afspeelt. Zo'n sfeer heeft het boek. Kortom; saai, braaf en absoluut geen aanrader.