Kroniek van een verzonnen leven roman

Voor in het boek lees je een gedeelte uit het gedicht 'Wie' van Rutger Kopland. Hoe toepasselijk kan iets zijn?

'(...) het kind in mijn jeugd,
de oude man bij mijn dood, wie zal dat zijn als
ik het niet ben? (...)'

Met 'Kroniek van een verzonnen' leven mag je een kijkje nemen in het leven van de auteur. Hij gunt je een terugblik in het Vlaanderen rond de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw; Vlaanderen was wellicht nog strenger dan Noord-Brabant in het strak houden van de kinderen en het geloof hoog in het vaandel dragen, maar er was voor mijzelf veel herkenbaar in het eerste deel van deze roman dat de toepasselijke naam 'Het kind' heeft.

In het tweede deel met al titel 'De oude man' lees je de overpeinzingen van de hoofdpersoon wanneer hij afscheid neemt van het beroep leraar op school:
"Haast veertig jaar heeft hij hier voor het bord gestaan...
Twintig keer, dertig keer en meer dezelfde stof in dezelfde weken van september, november, februari of mei. Zo zijn de jaren voorbijgevlogen.
Toen hij de eerste keer als leraar op de speelplaats stond, vroeg een jongen hem in welke klas hij zat. Die jongen keerde ieder jaar in september terug, altijd zestien of zeventien, eeuwig jong."

In het tweede deel krijg je door de vele herinneringen van Remi een goed idee hoe het leven van de hoofdpersoon geweest moet zijn in de jaren die liggen tussen 'Het kind' en 'De oude man'.
Doordat hij als kind getuige was van een verkrachting die uiteindelijk de dood ten gevolg had en het feit dat hij niemand iets kon vertellen over deze gebeurtenis groeit Remi bijzonder gefrustreerd op.
"Hij weet wie het heeft gedaan. Hij alleen weet het."
Hij kan ook niet goed overweg met zijn eigen seksualiteit wanneer die tot ontwikkeling komt en dat blijkt gevolgen te blijven hebben in zijn verdere leven.

Kroniek van een verzonnen leven heeft lekker korte zinnen, goede dialogen en geeft een duidelijke kijk op het leven van de hoofdpersoon en zijn vriendschappen en liefdes. De macht van de kerk en de grondeigenaren wordt goed beschreven en je voelt de onmacht van de gelovigen en pachters.

Voor de liefhebber van poëzie, vast een mooi boek. Het is geen boek in verhaalvorm (roman, thriller etc) wat ik wel verwacht of gehoopt had. Ik heb het boek na het eerste hoofdstuk al weggelegd en ervaren dat hier weinig spannends oid aan is of zou worden.
Nogmaals: voor de liefhebber van poëzie vast mooi, maar deze zware kost is niet voor mij bestemd.

Een boeiend boek over hoe jeugdindrukken de volwassenheid sterk beïnvloeden. Het boek leest vlot, maar brengt de probleemstelling sterk aan de oppervlakte.

Voor een tweedehandsboek is het in heel goede staat