Kwade trouw

in een woord wat een geweldig spannend boek
wat zich af speelt in een verzorgingshuis zijn herkenbare dingen
fantastisch boek kijk al weer uit naar de volgende van Marion Coolwijk
ik zou zeggen LEZEN

Weer een superspannende thriller van Marion van de Coolwijk!

Een heel goed en spannend met zoals bij ieder boek van Marion van de Coolwijk een zeer verrassend slot.

Weer een geweldig boek van deze schrijfster!
Aanrader!

Prima boek

Geschreven bij Kwade trouw

Geweldig boek... verrassend, maar ook beetje voorspelbaar plot dat vraagt om een vervolg... een wraakactie !!

Vera woonde al vanaf haar zestiende in een piepkleine sociale huurwoning, groter kon ze zich niet permitteren. Vera had graag de ware gevonden, maar dat dit niet gelukt was kwam mede door haar zoon Jonas die ze op haar vijftiende kreeg. De vader, een eenmalige flirt tijdens het stappen, was onbekend en ze had hem daarna ook nooit meer gezien. Haar ouders waren in shock geweest en na de bevalling werd het contact met haar ouders verbroken. Al jaren werkt Vera in een verpleeghuis, maar kan er amper van rondkomen. Haar zoon is verslaafd en als de rekeningen zich op blijven stapelen zakt de moed flink in haar schoenen. Haar ouders zijn overleden, maar Vera kan alleen aanspraak maken op de erfenis als ze voor haar veertigste getrouwd is. En haar veertigste verjaardag staat voor de deur.

In het verpleeghuis wordt de oude demente mevrouw Kanter opgenomen. Haar man moet geopereerd worden en kan tijdelijk niet voor haar zorgen. Ze hebben een zoon die al jaren niets van zich heeft laten horen. Als meneer Kanter onverwachts overlijdt dient plots de zoon zich aan. En dan liggen alle mogelijkheden voor Vera open, alleen de consequenties hiervan zijn niet te overzien.

'Ze hield van hem en haatte hem tegelijkertijd. Een onmogelijke combinatie die haar sloopte.'

Marion van de Coolwijk zet in de eerste hoofdstukken meteen een goed beeld van Vera neer. Ondanks dat ze Jonas, haar zoon, regelmatig de deur wijst, kan ze het ook niet over haar moederhart verkrijgen om hem helemaal los te laten. Het blijft toch haar kind. Maar altijd de eindjes aan elkaar moeten knopen maakt haar wat moedeloos en ze blijft hopen op betere tijden. Ook wil ze graag haar zoon naar een goede afkickkliniek sturen en als haar dan kansen worden aangeboden grijpt ze die met beide handen aan. Al moet ze daarvoor wel een grens overschrijden.

De soepele schrijfstijl van de auteur en door 'gewone' mensen de hoofdrol te laten spelen maakt dat Kwade trouw in een mum van tijd is uitgelezen. De lezer zal veel empathie voelen voor Vera en zal haar beweegredenen heel goed kunnen begrijpen. Niet alles, want de grens die ze overschrijdt gaat wel heel ver. Het doet een beetje denken aan een voorval van jaren geleden, al ging het daar om heel andere redenen. Voor haar zoon is minder sympathie op te brengen, ook al weet je dat een verslaving een ziekte is. Door deze verslaving heeft hij geen respect meer voor anderen maar ondanks dat zijn moeder hem op straat heeft gezet, staat ze nog altijd voor hem klaar. En hij heeft niet door hoeveel pijn hij haar doet.

'Bij elk woord dat Jonas uitsprak kromp Vera verder in elkaar. Het waren mokerslagen die haar verstand versplinterden. Splinters die zich in haar ziel boorden en allesoverheersende pijnexplosies gaven.'

De auteur heeft meerdere thema's in dit boek gestopt zoals bijvoorbeeld oplichting, dementie en verslaving. Algemene maatschappelijke onderwerpen die herkenbaar zijn en waarbij meerdere gevoelens worden opgeroepen. Enkele situaties die geschetst worden zijn best beangstigend want het zijn voorbeelden die in het echte leven kunnen gebeuren. Als blijkt hoe makkelijk dingen kunnen zijn, zet dit wel het volledig vertrouwen in de mens in een ander licht. Kwade trouw wordt op een gegeven moment wat ingewikkeld maar soms ook iets voorspelbaar. Toch heeft dit absoluut geen negatieve invloed op het verhaal, er blijft genoeg nieuwsgierigheid naar de ontwikkelingen die hierop volgen. De auteur weet door meerdere wendingen de aandacht te behouden en dat is maar goed ook want de grote verrassing heeft ze voor het laatst bewaard. Een uitsmijter die de lezer ontgoocheld achterlaat.

Herkenbare thema's verweven in een spannend verhaal waarbij het mooiste voor het laatst is bewaard.