Laat Het Feest Beginnen

Ik heb weer genoten van de nieuwe Ammaniti! Meester van de hedendaagse Italiaanse literatuur. Een ander boek dan bijvoorbeeld mijn favoriet Zo god het wil, en meer in de lijn van Laatste oudjaar van de mensheid. In een weekend uit omdat het zo fantasierijk, geestig en origineel is. Laat je weer ouderwets lachen op de bank / bed / ski-oort!!
MEER!!!!

Ik vind zowel de schrijver als het boek geweldig, had maanden geleden mijn eerste boek van hem gekocht en was meteen verkocht. Heb gelijk alle exemplaren gekocht waarvan ik het bestaan weet. Geweldige verhalen, per persoon ZO door elkaar verweven dat je wel moet opletten en nadenken en onthouden maar oh wat is het de moeite waard.
Geweldig woordgebruik en ook niet "fluweel" gewoon zeggen wat je wil zeggen, ook al is het hard en niet te beschaafd. super schrijver en boek!
Sissie

Het was een feestje;een feest om dit boek van Ammaniti te lezen. Ik heb al zijn boeken gelezen en ben echt wel een beetje "fan" van hem. Zijn schrijfstijl,de verhaal lijnen;fantastisch. Laat het feest beginnen vond ik wat moeizaam op gang komen,maar gaandeweg wordt je echt meegenomen in het verhaal. Hij maakt het ondenkbare denkbaar en prachtig hoe verschillende personages weer samenkomen.
Ik wacht met smart op een nieuw boek van Ammaniti !

Dit was het tweede boek dat ik gelezen heb van Ammaniti (het eerste was Het laatste oudejaar van de mensheid). Ik vond dit een beetje lijken op dat boek - er is een feest, er gebeuren nare dingen, verhaallijnen van verschillende mensen die elkaar niet kennen komen samen op dat feest.

Het las wel lekker weg, vooral het begin. Ik vond zelf Het laatste oudejaar stukken leuker. Laat het feest beginnen deed me een beetje denken aan de boeken van Christopher Brookmyre.

Geschreven bij Laat Het Feest Beginnen

goede verhaalslijnen, drie levens van 1 man in 1 boek. het zal je buurman maar zijn.

Wat een heerlijk boek. Ammaniti is er weer in geslaagd een verhaal goed en mooi neer te zetten. Inderdaad qua format goed vergelijkbaar met Het laatste oudheid van de mensheid, maar weer een even mooi als bijzonder verhaal dat op het einde weer helemaal samen komt.

Hopelijk is Ammaniti niet alleen een enorm goede schrijver maar ook een snelle schrijver, verheug mij op zijn volgende meesterwerk!

Nieuw, dus mooi.

Geschreven bij Laat Het Feest Beginnen

Alweer een slapstickboek vol bizarre personages en mateloze overdrijving. Wel mooi geplot en geschreven, maar qua inhoud met zo’n groot schrijftalent m.i. zonde van het papier en zijn en mijn tijd. Las tot nu toe zes van zijn boeken. De twee serieuze boeken, “Ik en Jij” en “Ik ben niet bang” vond ik ontroerend en prachtig bedacht en geschreven. De rest een kleine of grotere verspilling van Ammaniti’s mogelijkheden. Maar in interviews geeft hij toe zijn boeken niet te schrijven om een boodschap uit te dragen: alles gaat alleen maar om mensen…

Eén (1) ster voor thematiek en diepgang, vijf (5) voor compositie en uitwerking, gemiddeld drie (3) dus.

Geschreven bij Laat Het Feest Beginnen

Dit is het derde boek dat ik van Ammaniti lees en tot nu toe het leukste. Qua opzet lijken de boeken van Ammaniti veel op elkaar. De personen die aan het begin geïntroduceerd worden komen in het slot uiteindelijk bij elkaar. De wijze waarop Ammaniti dat doet ben ik nog niet vaak eerder tegengekomen. Het deed me een beetje denken aan de film lock stock en two smoking barrels of pulp fiction. Ammaniti is erg goed in het beschrijven van zijn karakters en weet het verhaal telkens weer een verrassende wending te geven waardoor je wil blijven lezen.

Persoonlijk vond ik het verhaal niet boeiend. De humor die er in voor komt vind ik saai.