Laatbloeiers

De tragiek van het leven is niet zozeer dat het snel voorbijgaat, maar dat we zo lang wachten ermee te beginnen. Laatbloeiers weten daar alles van. Na jaren van frustraties en geduld gaat opeens het lampje branden. Het middelpunt van de doolhof -de kern- is gevonden. Wie het overkomt ervaart de ommekeer als een tweede geboorte.
Met de inhaalslag die volgt, breken mooie tijden aan. Stagnatie in ontwikkeling ligt overal op de loer. Nog veel meer mensen staan nooit stil bij de vraag of ze hun mogelijkheden wel benutten. Misschien willen ze wel, maar weten ze niet hoe. Herkenbaar bij veel laatbloeiers is dat ze te veel vastzaten aan hun opvoeding en omgeving. Met pseudo-laatbloeiers is het niet anders. Wanneer zij het idee van ‘moeten’ kunnen vervangen door ‘willen, mogen en durven’, komen ze los van hun omgeving en kunnen ze een eigen weg inslaan.
Voor het zover is komen in dit boek de vele facetten van een mensenleven aan bod die tot de kentering kunnen leiden. Van opvoeding, onderwijs en omgeving tot de levensloop, de jaren van volwassenheid en een pleidooi voor beschaving.
Laatbloeien is afgeleid van de plantenwereld. In het boek wordt een z.g. knoppenmodel gepresenteerd, waarin iedere knop van een denkbeeldige bloem een persoonlijkheidskenmerk vormt met karaktereigenschappen. Laatbloeiers bevinden zich in goed gezelschap. Churchill, Einstein, Annie M.G. Schmidt, Vincent van Gogh en vele andere beroemdheden waren lotgenoten. Zij zijn terug te vinden in hoofdstukken over schrijvers, kunstenaars en de groten der aarde. Zij zullen inspireren tot navolging, op weg naar de bekroning van jaren van geduld.

Jan Ebbinge is schrijver en werkzaam in de media. Een uitspraak van Toni Morrison leidde tot dit boek over laatbloeiers. 'Als er een boek is dat je heel graag zou willen lezen, schrijf het dan zelf.' Na Laatbloeiers volgt o.a. een jubileumboek over het Amsterdamse Bos.