Leugenaar leugenaar Luisterboek Tooltip Luisterboeken beluister je met de bol.com Kobo app.

Geschreven bij Leugenaar leugenaar

Leugenaar leugenaar. Door Herman van de Wijdeven.

“Je hoort soms beter waar een gesprek echt over gaat als je niet alles verstaat.”

Een boek waarin ik dingen onderlijn is een goed boek. Een boek waarin ik op pagina 1 al bovenstaande zin onderlijn is dan ook heel goed begonnen.

Charlie’s vader verdwijnt zonder iets te zeggen op haar verjaardag, met haar moeder kan ze niet praten, haar beste vriendin Liv luistert niet en haar klasgenoot Kat daagt haar meer en meer uit. Charlie wordt bozer en bozer. Op alles en iedereen.

Je voelt haar boosheid bonzen doorheen het boek. Ik ben geen fan van de cover van dit boek maar hij verbeeldt wel hoe het er in Charlie, dus ook in het boek aan toe gaat; het raast, borrelt, bonst, flakkert… Ze vertelt een leugen en dan nog één om de voorgaande leugen overeind te houden, en nog één en nog één… een toren van leugens.

Van de Wijdeven weet heel goed te vatten hoe het er in een klas, een school aan toe kan gaan. Hoe het er in een meisjeshoofd, in ieders hoofd, aan toe kan gaan. Leugen na leugen, boosheid die groeit, aanwakkert en ontploft. Niet alles is wat het lijkt maar dat zie je pas achteraf.

Herkenbaar, voor jong én oud.
Charlie is een intelligent, gevoelig, wijs meisjes. Soms wat té wijs. Kan aan de schrijver liggen maar kan ook gewoon Charlie zijn. Charlies bestaan ook in het echte leven, en deze Charlie zal je niet snel vergeten. Van de Wijdeven weet wat schrijven is.

Geschreven bij Leugenaar leugenaar

Charlie verliest haar geloof in de wereld als de belangrijkste mensen in haar omgeving haar keer op keer voorliegen. Of het nou goedbedoeld is of niet, Charlie is het zat. Er ontvlamt een vuur in haar, net zo sterk als het vuur dat op school uitbreekt. Uit woede en frustratie maakt ze een beslissing die grote gevolgen heeft. In hoeverre is het lieg-gen erfelijk?

In dit boek voel je de worsteling van een pubermeisje dat te maken krijgt met een vader die het gezin verlaat, het verdriet van haar moeder, een bloedirritant klasgenootje en een beste vriendin die niet goed weet wat ze met Charlie moet. Het verhaal zet je aan het denken over wanneer slecht écht slecht is en op welke momenten je begrip voelt voor onhandige keuzes. Die maakt iedereen toch weleens? Ook jij!

Ik ben naar dit boek gaan luisteren vanwege de "voorleesstem" van Leonoor Koster en door de geplaatste beoordeling. Persoonlijk vind ik het verhaal warrig, onsamenhangend en zonder duidelijke lijn. Als kind van een soortgelijke vader als Charlie herken ik absoluut haar gevoelens en gedachten maar verder voel ik weinig bij het verhaal en de personages.