Lucia de B. levenslang en tbs

Geschreven bij Lucia De B.

Onthutsend en aangrijpend. Mooi en vlot geschreven. Je blijft met de vraag zitten: hoe kan dit gebeuren? Je vertrouwen in de rechterlijke macht krijgt absoluut een deuk als je dit leest.
Natuurlijk: waar gewerkt wordt, worden fouten gemaakt. Maar er zijn grenzen. Lucia werd veroordeeld zonder dat er bewijs was. De rechters lieten zich leiden door massahysterie en verzaakten daarmee hun werk. Hoe kunnen mensen zo zijn? Ze weten dat àls de verdachte onschuldig is, ze haar leven verwoesten. Als je als rechter alles negeert wat niet in je kraam te pas komt, dan doe je je werk niet. Is het systeem zo verrot dat duurbetaalde rechters het zich kunnen veroorloven hun werk niet te doen?
Veelzeggend is het volgende citaat dat over het hoger beroep gaat.
"Elke vraag van de voorzitter wordt door de twee professoren beantwoord met een langdurige uitleg. Ik kan de frustratie van de deskundigen voelen, het is alsof ze op een betonnen muur stuiten. Von Brucken Fock begrijpt het gewoon niet.
Of hij wil het niet begrijpen? Dat beangstigt me nog het meest. Wat is hier de betekenis van? Is hij er al uit? Heeft hij me al schuldig veerklaard?" [Einde citaat, p.241.]

En dan nog alles er omheen: de politieverhoren die erop gericht waren haar kapot te krijgen; de pesterijen van de piewies (PIW = penitentiair inrichtingswerker). Je wordt boos en verdrietig als je dit allemaal leest.

Wat zou er na de vrijspraak nog gebeuren? Wat voor schadevergoeding krijgt Lucia? En komen de betrokkenen hier zomaar mee weg? De zogenaamde deskundigen met hun foutieve verklaringen (statisticus Elffers), krijgen die geen straf? En de rechters: waarom zetten we Kalk, Van Kempen, Kuijer, Von Brucken Fock, Hartsuiker en Van Dijk niet een jaar in het cachot? Zodat zij een fractie meemaken van wat Lucia heeft moeten doorstaan.
Maar dat zal allemaal wel niet, het zal weggewuifd worden, justitie zal hen de hand boven het hoofd houden. En zouden ze er wat van leren? Ik betwijfel het.

Geschreven bij Lucia De B.

Ontzettend, wat deze vrouw mee moest maken. Het boek leest als een trein en die ondervragers zijn walgelijk en o het is te erg voor woorden, echt iedereen raad ik aan om dit boek te lezen. Ik hoop dat Lucia nu eindelijk gelukkig wordt!

Geschreven bij Lucia De B.

Geweldig geschreven, innemend, shockerend. Het zal je maar overkomen zijn. Zeer grote bewondering voor de manier waarop Lucia haar rug heeft rechtgehouden en weerstand heeft geboden aan al het onrecht dat haar is aangedaan. Klasse!

Wat haar is overkomen gun je niemand. Lucia geeft een verbijsterend kijkje in de wereld van justitie. De transcripties van de verhoren zijn ronduit misselijkmakend en ondermijnen je vertrouwen in onze rechtstaat. Waarheidsvinding lijkt in het geheel niet belangrijk, een bekentenis (ook al zijn de daden nooit gepleegd) is het enige wat telt.

Na het lezen van dit boek ben je een ervaring rijker en een illusie armer, namelijk de illusie dat justitie geïnteresseerd is in waarheidsvinding. En de illusie dat rechters in Nederland geschikt zijn voor hun taak.

Lucia, dank voor het mooie boek. En ga vooral verder met schrijven, want je bent enorm getalenteerd!

Geschreven bij Lucia de B.

Prachtig boek om te lezen..
Laatst de film "Lucia de B" gekeken..
Ik vond t persoonlijk een indrukwekkende film..
Hoe kan t gebeuren dat een vrouw die hart voor haar werk heeft ( verpleegster op de kinderafdeling ) bijna 6,5 jaar onschuldig vast zit ?!
Hoe er geknoeid is met bewijs..
Hoe laks de politie en rechercheurs zijn geweest..
Hoe bevooroordeeld de rechters zijn geweest..
Hoe collega's haar in de steek laten..
Wat een verrader haar werkgever is..
Echt vreselijk !!
Gelukkig bleven haar advocaten in haar onschuld geloven..
Gelukkig trok iemand van de tegenpartij haar mond los over de valse theorieen en aannamens..
Gelukkig was er een collega die wel durfde te vertellen hoe t zat..
Gelukkig is Lucia vrij..
Dit heeft zoveel indruk gemaakt dat ik haar boek op me ereader ben gaan lezen..
Kon maar niet meer stoppen..
Ik had em dan ook zo uitgelezen !!

Ik heb het boek aangeschaft nadat ik de film had gezien. Natuurlijk heb ik het hele verhaal rond de rechtszaak via de media meegekregen destijds. En net als vele mensen met mij was ik ervan overtuigd dat Lucia schuldig was aan wat haar ten laste werd gelegd.
Vreselijk om te lezen op welke intimiderende manier zij verhoord werd, maar knap dat Lucia voet bij stuk heeft weten te houden.
Ben eigenlijk ook wel benieuwd wat destijds de officier van justitie heeft bewogen zo halsstarrig vast te houden aan Lucia's schuld.
Gelukkig ook dat er mensen zijn geweest die in haar zijn blijven geloven.
Ik heb het boek in 1 adem uitgelezen.

Lucia de Berk is geen schrijfster, maar dit boek geeft een onwaarschijnlijk inzicht in haar gevoelens, haar gedachtes en de vreemde Nederlandse geschiedenis. Hoe kan het zo zijn dat iemand zijn/haar eigen onschuld moet bewijzen? Het is ontzettend gek om te lezen hoe ongeveer iedereen in deze zaak al besloten had dat ze schuldig was en de rest liet zich meeslepen.

Dit boek leest anders dan een dagboek, een echte beschrijving. Die je meesleept in het verhaal en leest lekker weg. Het enige wat jammer is aan dit verhaal (naast het feit dat het een vreselijk verhaal is) is dat ik niet weet hoe het afloop. Althans, ik weet het natuurlijk wel hoe het eindigt, ik had haar versie willen horen.

Geschreven bij Lucia De B.

Verbijsterend, dat is het gevoel wat mij bekruipt... Ik had altijd vertrouwen in ons rechtssysteem. Tuurlijk kunnen daarin fouten worden gemaakt, zoals we ook hebben gezien in de Puttense Moordzaak. Maar zo stellig en stelselmatig iemand berechten terwijl er totaal geen bewijs of onderbouwde verdenking is, is verbijsterend.

Ik heb een diep diep diep respect gekregen voor Lucia, wat is ze sterk! Ik hoop inderdaad ook nog eens op een vervolg, maar kan me voorstellen dat ze het zelf liever zo snel mogelijk vergeet allemaal.

Het boek zelf leest goed, Lucia geeft heldere beschrijving en daardoor is het des te indringender om te lezen. Toen ik het uit had, heb ik eerst op internet nog eea opgezocht en daarna eens flink zitten huilen, wat is in hemelsnaam deze vrouw aan gedaan, onwerkelijk.

Het voorwoord van Maarten het Hart is ook zeer raak geschreven. Complimenten!
En ik zeg; eerherstel voor Lucia, op alle fronten!

Geschreven bij Lucia De B.

Door Peter R. de Vries had ik al een beeld van justitie in Nederland, maar je denkt toch altijd dat de Vries de zaken wat overdrijft om een mooi televisieprogramma te maken. Na het lezen van het boek van Lucia ben ik verbijsterd dat dit kan in een land als Nederland. Ongelofelijk dat je als onschuldige zo in het web van justitie terechtkomt. En ik vraag me steeds af waarom dit moest gebeuren, wie werd er beter van, wie had er belang bij haar veroordeling? Moesten er soms fouten van anderen verdoezeld worden? Ik kom er niet uit, maar ik voel me niet zo veilig meer in dit land. Ik begrijp nu dat iedereen op elk moment opgepakt kan worden voor iets dat hij niet gedaan heeft en dan niet kan rekenen op gerechtigheid, maar overgeleverd is aan de willekeur van justitie. Een eye-opener en een aanrader.

Geschreven bij Lucia De B.

Het verhaal van Lucia de Berk geeft een goede inkijk in het rechtssysteem in Nederland. Een ervaringsdeskundige vertelt het verhaal over gerechtelijke dwalingen en andere grove fouten. Het is hartverscheurend om te lezen hoe er met iemand wordt omgegaan, van wie totaal niet is vastgesteld dat ze de misdaad waarvan ze verdacht wordt, gepleegd heeft. Bij het strafsysteem dat Nederland kent denken mensen vaak, hoe harder hoe beter. Die mensen verdienen een straf, ze hebben er tenslotte om gevraagd. Uit het verhaal van De Berk blijkt als geen ander dat niet alle mensen die gevangen zitten in Nederland, ook daadwerkelijk een straf verdienen. Mensen die onschuldig in de gevangenis belanden, verdienen ook een beter leven, maar dat krijgen ze niet binnen de muren. Uit dit trieste verhaal blijkt dat ‘gewone mensen’ zomaar in de gevangenis kunnen belanden. Al weten zij zelf niet eens waarvoor.

Het boek van De Berk geeft een inkijk in het wezen van justitie. Natuurlijk kun je bij het lezen van dit boek niet om de grove fouten heen, maar ook voor een algemeen beeld van de gang van zaken rondom verdachten is dit boek een aanrader. Iedereen die wil weten hoe het systeem werkt zal door middel van dit boek een duidelijk beeld krijgen. Dat het systeem niet altijd eerlijk is wordt pijnlijk duidelijk als er geschreven wordt dat veel personeel van het Huis van Bewaring de verdachten behandelt als veroordeelden.

De Berk heeft de Nederlandse maatschappij met het schrijven van dit boek een dienst bewezen. Het getuigt van respect dat zij zich op zulke open wijze, zo uit durft te laten over het falende systeem. Niet in alle zaken gaat het mis, maar De Berk heeft zes verschrikkelijke jaren meegemaakt waarin haar vrijheid en privacy haar totaal zijn ontnomen. Dit mag niet nogmaals gebeuren, maar had ook nooit mogen gebeuren. Dat is een duidelijke boodschap die deze dappere vrouw in haar boek naar voren brengt.

Geschreven bij Lucia De B.

Dit boek heeft mij tot in de grondvesten geschokt. Ik heb me niet gerealiseerd hoe het zou zijn om zo ondervraagd te worden. De voortdurende druk, intimidatie, veroordeling, vernedering. Ook al heb je iets gedaan, dan nog is dit soort ondervraging een manier om iemand volledig af te breken. Wat zou er gebeurd zijn als Lucia wel gepraat had? De justitiele macht kan zo immer het gelijk aan haar zijde krijgen. Steeds meer heb ik beseft dat een advocaat van cruciaal belang is voor een verdachte. Het enige houvast dat ze heeft. Dan de opsluiting, waarom moeten verdachten, maar ook gevangenen, zo behandeld worden? Is het een onderdeel van de straf om iemand al zijn waardigheid af te nemen? Bedankt Lucia voor de moed om te vertellen wat je hebt ervaren, sans rancune. En dat je met opgeheven hoofd door mag leven.
Dit boek is een voorbeeld van vernederende praktijken tegen iemand die onschuldig veroordeeld was voor verzonnen misdaden, menselijke (rechterlijke) dwaling en machtsmisbruik. En dat geestelijke foltering bestaat, waar mededogen op zijn plaats is.