Master Class

Geschreven bij Master Class

Fijn boek! Niet zo naar allemaal als haar 1e boek Vox (enge christenen aan de macht, vrouwen allemaal aan het aanrecht en mogen maar 100 woorden per dag zeggen, bij 101 volgt een stroomstoot via de woorden tellende armband die alle vrouwen maar ook alle meisjes dragen), maar ook dit boek is niet zo plezierig. Vooral als je Q niet zo hoog is.

Het draait allemaal om die Q: Kinderen worden continu getest en scoor je (super)hoog dan mag je naar de zilveren elite scholen met top-onderwijs. Minder goede Q? Of kun je druk van al dat getest niet meer aan en heb je het verknald? Dan groene school. Nog lager? Helaas geel voor jou. Scholen waar je weinig leert verder, maar waarom ook? Je eindigt met zo'n lage Q toch als hamburgerbakker.
Volwassenen hebben overigens ook een Q en het testen houdt niet op. En je Q draait om meer dan goed scoren bij intelligentie testen: altijd netjes op tijd komen, geen boetes e.d.

De hoofdpersoon heeft een prima Q, is lerares op een zilveren school, haar man hoort bij de mensen die het hele systeem bedacht hebben en nog verder aan het verbeteren zijn, oudste dochter (16) ook zilver, jongste dochter (9) helaas maar groen en worstelt met de druk van continu getest worden. En (uiteraard) ze degradeert naar geel. Moeder pikt het niet, gaat op verder onderzoek uit (ze heeft al langer haar twijfels bij het systeem) en ondekt wat onfrisse zaken.

Het einde is net als in Vox wat afgeraffeld en wat te makkelijk en simpel vond ik. Een deel 2 was beter geweest. Er is ook een boek met de titel Q van deze schrijver, maar dat is gewoon hetzelfde boek maar met een andere titel.