Max, Mischa & het Tet-offensief Winnaar Europese Literatuurprijs 2018

zo'n boek waarin je leeft, waarna je terug verlangd wanneer het uit is, waarna je echt even niet aan iets nieuws kan beginnen, want het is niet dit verhaal. zoooooo knap, goed, prachtig, mooi, groots en geweldig.

Aan de vele positieve recensies heb ik niet veel toe te voegen, Behalve een waarschuwing tav het eerste hoofdstuk. Dat is wat zwaarder dan de rest. Laat je er niet door afschrikken.

Geschreven bij Max, Mischa & het Tet-offensief

Dit is dus zo’n boek dat je iedereen aan kunt raden. Wat een prachtig verhaal en wat een mooie tekst. ‘Pubers zijn als katten, ze komen alleen maar thuis om te mauwen en te eten!’ Ondertussen alles van Johan Harstad gelezen en in afwachting van zijn volgende boek. Max en Mischa is echter onovertrefbaar!

In het begin vraag je je af waar je bent en waar het naar toe gaat, maar het verhaal ontvouwt zich al ras mooi en komt je leven in. Het leest alsof het de weerslag is van een heel mooi gesprek dat je met een heel goede vriend hebt. De personen zijn intelligente mensen met diepgang, die je echt leert kennen, zodat het van een verhaal een hele mooie vriendschap wordt die al heel lang duurt, en je onderdeel uit gaat maken van een familie en vriendengroep. Een boek om rustig te lezen, want al is beslaat het ruim 1200 pagina's, het nodigt zelfs uit om steeds langzamer en zorgvuldiger gaan lezen, omdat het geen boek is dat je uit wilt hebben. Het verhaal, die vriendschap, het is zoveel meer dan titel en recensies en achterflap tekst deden vermoeden. Vriendschappen (een hele regenboog vol) zijn voor heel lang en als je vol in een vriendschap zit, dan wil je geen afscheid.

Geschreven bij Max, Mischa & het Tet-offensief

Het boek deed me denken aan de film "Boyhood". Er gebeurt ogenschijnlijk niet veel, het gewone leven wordt beschreven, van dag tot dag. Herkenbaar maar zo boeiend opgeschreven dat het geen moment verveelt. Al is het een behoorlijk dikke pil.

LEES DIT BOEK

Bij bladzijde 100 was ik zo blij dat ik er nog 1100 te gaan had. Bij de laatste bladzijde vond ik het intens jammer dat het voorbij was. Ik ben jaloers op iedereen die dit boek nog niet gelezen heeft.

Het is grappig, mooi, ontroerend en bijzonder in alle eenvoud van het dagelijks leven. Geen konijnen uit hoeden of gekke sprongen maar een prachtig verhaal over eenzaamheid, liefde, vriendschap en hoe schrijnend het gewone leven kan zijn. Ik kan alleen maar zeggen, lees dit boek want het maakt alles waar wat je er van hoopt

Geschreven bij Max, Mischa & het Tet-offensief

Absoluut het beste wat ik de laatste 10 jaar gelezen heb. Echo's van Murakami, Knausgard en David Foster Wallace klinken door in dit magnum opus van ruim 1200 bladzijden. Toch verveelt het geen moment. Op bijna iedere bladzijde vind je wel iets dat waard is om op te schrijven, op te zoeken op Youtube of Wikipedia of simpelweg over na te denken. In alle opzichten een boek dat een leven lang gelezen en herlezen kan worden.

Op zich een prachtig boek. Wel wat opmerkingen:
-Laat je niet afschrikken door het eerste hoofdstuk.
-Dwing jezelf (zo lang mogelijk) om rustig te (blijven) lezen

Ik merkte dat ik rond pagina 700 een beetje moe werd van de vele onnodig lange zinnen en uitweidingen over films, geschiedenis etc. Ik ben toen toch wat meer de pagina's gaan scannen aangezien je er als je al zover in het boek bent allang achter bent gekomen dat je al die details en uitweidingen helemaal niet nodig hebt om het verhaal van Max, Mischa en Owen te kunnen volgen.

Wat ik echt heel storend vond was dat de schrijver in zo'n beetje elk hoofdstuk een wedstrijd met zichzelf lijkt aan te gaan om een zo lang mogelijke zin te schijven met steeds 'en' en puntkomma's ertussen. Automatisch denk je dan 'oh daar gaan we weer' en dan had dacht ik; eerst maar eens kijken hoe lang dit nog doorgaat en of het de moeite van het lezen waard was. Het verhaal wordt verder nergens spannend, dat hoeft ook niet, het gaat om de gedachten, beschrijvingen en hoe het leven soms kan lopen.

Geschreven bij Max, Mischa & het Tet-offensief

De auteur heeft hier een krachttoer uitgehaald, die ik nog maar zelden heb gelezen. Het boek zet altijd aan om verder te lezen omdat zijn literatuur zo bevattelijk, helder en begrijpbaar is. Het verhaal is meeslepend en boeiend en alles leest heel vlot. Het is natuurlijk een turf van een boek, die niet zo gemakkelijk in de hand ligt om te lezen, maar het is zeker de moeite waard om door te gaan. Nu heb ik even geen zin om een nieuw boek ter hand te nemen. Een meesterwerk van een ongekende klasse!

Ik kan zeggen dat ik een ervaren lezer ben, ook lid van een boekenclub, en dit boek heb ik dan ook helemaal uit gelezen omdat ik door alle goede recensies dacht dat het beste nog zou komen. De thematiek gaf ook verwachtingen. Nou, er kwam helemaal niks, nog nooit zo’n langdradig, warrig en pretentieus boek gelezen. Alleen de stukken over oom Owen vond ik enigszins de moeite waard. Het verhaal van de kleren van de keizer kwam bij het lezen in mij op, als iedereen zegt dat het goed is dan moet het wel zo zijn. Niet dus. Waarschijnlijk mijn eerste boek dat in de kliko beland.