Meer Verhoeven op stap door de filmgeschiedenis met Paul Verhoeven

Regisseur Paul Verhoeven voorzag eerder al 40 belangrijke films van duidelijk commentaar in 'Volgens Verhoeven', gebaseerd op de columns in de Volkskrant die hij samen met schrijver Rob van Scheers optekende. Al is Verhoeven geen fan van sequels, deze opvolger doet weinig onder voor zijn origineel.

Opnieuw krijgen we een kijkje in een hoop bekende en wat minder bekende klassiekers. Het zijn er iets minder dit keer (27), maar daardoor is er meer ruimte om dieper op elke film in te gaan. En dit keer zijn er wat meer films gereviewd die populier zijn bij het grote publiek: onder meer True Romance, The Exorcist, Amour, Das Leben Der Anderen, Psycho en Blade Runner komen voorbij. Wederom geeft Verhoeven aan wat er zo goed, minder goed of in elk geval bijzonder aan deze films is.

Een groot deel van het plezier van deze beschouwingen komt omdat Verhoeven de filmindustrie en een hoop van de filmmakers zelf goed kent. Verwacht dus weer tal van smakelijke anekdotes, zoals het opvliegerige karakter van regisseur William Friedkin, de soms rampzalige bemoeienis van ondeskundige filmproducenten, hoe sommige scenaristen 'not amused' zijn als je een script herschrijft voor Arnold Schwarzenegger, en dat niet iedere regisseur Johnny Depp en Angelina Jolie tegelijk aankan. Ook is Verhoeven weer verbazingwekkend eerlijk, en geeft hij steevast aan welke zaken in zijn eigen films 'geleend' zijn uit andere projecten.

Die eerlijkheid doet soms ook weer zeer. Apocalypse Now krijgt ervan langs ('onevenwichtig en gekunstelde dramaturgie'), net als mijn favoriet Aliens ('meer van hetzelfde, alleen grootser'). De hardste klap wordt dit keer uitgedeeld aan Der Untergang: een alom geliefde film, maar niet door Verhoeven ('puur effectbejag en mythevorming'). Zijn kritiek zal niet op veel bijval hoeven rekenen, al schemert er wel doorheen dat hij de ultieme Hitler-film graag zelf, maar dan heel anders had willen maken.

Aanzienlijk leuker zijn de verhalen die hij loslaat over zijn eigen werk. Zoals problemen met een lesbische scene in Basic Instincts, zijn haat/liefde verhouding met Rob Houwer, en zijn eigen onhebbelijkheid om zich teveel met zijn acteurs te bemoeien. Maar het allermooiste komt bijna op het einde, als Verhoeven zijn eigen Showgirls tegen het licht houdt: geen slechte film, simpelweg verkeerd begrepen, al zou hij het nu anders doen. Buitengewoon boeiend, en het zou de film zo weer een paar extra fans op kunnen leveren.

Verhoeven en Scheers hebben weer een bijzonder vermakelijk boek geschreven, en het is jammer dat hun columnserie hiermee ten einde is gekomen. Graag zie ik de heren nog een keer terugkomen met een derde boek; films genoeg om te reviewen!

Dit boek hoort bij zijn vorige boek 'Volgens Verhoeven' te staan.
Het grootste pluspunt is de lage prijs voor zo'n rijk geïllustreerd boek.

De achtergronden van wat/hoe is erg leuk en intressant

Geweldige beschrijving van films die ik de afgelopen jaren gezien heb.
Met vele wetenswaardigheden, hoe en waar gefilmd en met welke bedoeling.
Zoals alleen een van de beste regisseurs ter wereld kan vertellen en kan vergelijken met zijn eigen ervaringen.
Daarbij schuwt hij zijn eigen mening niet (en daar hoef je het niet mee eens te zijn)
Kortom kopen en lezen en na de film (weer) gezien te hebben ook nog een prachtig naslagwerk.

Ja, weer helemaal Verhoeven. Je hoort hem vertellen in zijn stijl en zijn mening. Het stimuleert om de genoemde/besproken films nogmaals te bekijken. Kopen!