Metropolis Part 2: Scenes

Dit album is er eentje die je echt moet meemaken.
Een aanrader voor mensen die graag naar progressieve muziek luisteren, in mijn boekje het beste Dream Theater album.
Op dit conceptalbum staan een aantal klassiekers die men gewoon niet kan missen in hun muziekcollectie.
The Dance of eternity - instrumentaal fenomenaal
The spirit carries on - een nummer waarin een andere kant van de band hoorbaar is.

Mensen die twijfelen om een album van Dream Theater te kopen, maar toch overstag gaan, koop deze als eerste, ga er lekker voor zitten, oogjes dicht en geniet!

Beste band ter wereld, die zou iedereen in zijn collectie moeten hebben

Voordelige koop, dat is wat ik er goed aan vind.

Dream Theater's Metropolis Part II is een progressieve klassieker. Het verhaal van Nicholas zet zichzelf voort gedurende dit gehele album. Aangeraden is voorafgaande aan dit album "Metropolis Part I: The Miracle and The Sleeper" te luisteren om het verhaal compleet te maken.
Instrumentaal gezien is dit album typisch Dream Theater, de Petrucci-solomachine die elke 5-10 minuten een solo eruit gooit waar de zwakke geest zijn hoofd van ontploft, de hoge stem van Labrie die de plaat vult. Echter zijn er ook een hoop gastrollen.
De nummers zijn individueel ook prima te beluisteren.

In mijn ogen is dit album een van de betere albums ooit gemaakt waarbij een prachtig verhaal samenkomt met hoogstaande technische muziek. Het verhaal is zo ingrijpend en in stukken zo mooi dat ik koude rillingen krijg elke keer als ik het luister. Een CD zonder minpunten!

P.s. 5 sterren is te weinig voor deze CD!

Complexe muziek, meeslepend, lange nummers met uitgebreide instrumentele secties. Zoals we van Dream Theater gewoon zijn. Na al die tijd nog steeds hun beste album.

Misschien komt het door de conceptuele opzet van 'Metropolis Pt. 2: Scenes From A Memory', maar er is geen enkel Dream Theater-album dat zo'n prettige "flow" heeft. Als je het album opzet, is de kans groot dat je hem afluistert ook. Er is een perfecte balans tussen de composities en het virtuoze spel van de heren, waar de band normaal regelmatig doorschiet naar het laatste. De nummers zijn dynamisch en onvoorspelbaar. 'Home' is een duister meesterwerk, 'Beyond This Life' is een van de heftigste Dream Theater-nummers tot nu toe en 'The Dance Of Eternity' is een onovertroffen instrumentaaltje. En zelfs als de band te gezapig dreigt te worden - 'The Spirit Carries On' - is er een geweldige solo die het nummer redt. Iedereen die van progressieve rock en metal houdt doet er goed aan om het album een kans te geven.

Voordeel: duurzaam. Nadeel: matige kwaliteit.