Mijn ware verhaal

Ik werd echt onpasselijk van het lezen van dit waargebeurde afschuwelijke incest verhaal! Karin Bloemen beschrijft haar jeugd met haar stiefvader en andere gezinsleden , die hij in een afschuwelijke greep heeft.
Zijn wil is wet en hij schroomt niet om voor zijn (seksuele) rechten op te komen.
Het is bijna niet voor te stellen dat dit zolang, van haar 8e!! tot haar 16e jaar 2 á 3 keer per week heeft kunnen plaatsvinden. Ik ben er stil van en zeer ontdaan! Ik kan alleen maar mijn enorme respect uitspreken voor Karin haar moed om dit verhaal 'schaamteloos' op te schrijven en de veerkracht die zij in zichzelf heeft weten te vinden om alsnog haar leven op zo'n mooie manier vorm te geven, gebouwd op ware liefde!!

Ik ben bevoorrecht om het boek van Karin persoonlijk te ontvangen met een geweldige persoonlijke mededeling, afgelopen vrijdag pak ik het boek en denk ga een stukje lezen, het pakt mij, het grijpt mij aan, ik lees het uit in een middag tijd, wat een verhaal, wat een lef, wat een persoonlijkheid en vooral wat een respect, dit boek moet iedereen lezen die ook iets met ( ik hou het netjes ) macht, verkrachtingen te maken heeft gehad in het verleden of misschien nog steeds.
Karin is als artiest natuurlijk al jaren absolute top, haar geweldige shows, haar cd's haar boeken maar ze is natuurlijk als mens heel bijzonder.

Als je dit boek koopt dan heb je een voltreffer gekocht, je zal verbaasd staan hoe het gruwelijke verhaal snel wegleest en voor je het weet is de laatste bladzijde in zich, Welkom thuis Karin.

Frits Vinju

In 1 dag helemaal gelezen. Verschrikkelijk verhaal maar geschreven naar waarheid en zonder gene. Haar kracht en power spreekt eruit en het maakt pijnlijk duidelijk hoe je vast kan zitten in een situatie waar geen woorden voor nodig zijn om te snappen dat je als slachtoffer geen enkele keus hebt.

Geschreven bij Mijn ware verhaal

Ik zelf kom ook uit Schagen, maar ken Karin niet persoonlijk. Frappant verhaal dat dit vrijwel exact identiek is aan hetgeen ik in de zelfde tijdsperiode als Karin dit ook meemaakte meemaakte. Mijn moeder wist het, maar koos voor eigen hagje.en deed niets voor mij. Sterker nog, ze nam afstand van mij als 12 jarig meisje en gaf mij de schuld ik had haar bedrogen.

Als het over Karin gaat spreekt ze met afschuw, waarom moet dat mens het steeds over die man hebben. Ik ga nog steeds met mijn moeder en haar man om. Ik weet eigenlijk niet waarom. Door het lezen van dit boek hoop ik dat ik ooit eens sterk genoeg ben om afstand ze te nemen.
Karin dankjewel voor het schrijven van dit boek. Ik ga het mijn moeder kado doen.

Persoonlijk had ik eerst weerzin om dit boek te gaan lezen. De persoon Karin Bloemen sprak mij niet aan. Ik vond haar theatraal, luid en nadrukkelijk aanwezig. Desondanks heb ik dit krachtige en indrukwekkende boek uitgelezen en ben ik emotioneel geraakt en dankbaar dat Karin dit persoonlijke, kwetsbare deel van haar leven heeft willen delen. Ze neemt je mee naar de pure belevingswereld van een kind op een manier dat je teruggaat naar dat kwetsbare deel in jezelf. Het is pijnlijk, onrechtvaardig en hard, maar ook zo puur, krachtig en dapper. Mijn mening over Karin is veranderd, ik zie nu een vrouw die het "vluchten" in wat ik zag als theatraal, luid en aanwezige nodig heeft om te overleven.

Het is echt een afschuwelijk verhaal dat je elke kind zou willen besparen en wat verteld móét worden. Zodat we het met zijn allen kunnen herkennen en dit kunnen doorbreken. Ik heb er van moeten huilen en ik heb zoveel bewondering voor hoe Karin hier uit is gekomen en haar leven heeft vormgegeven. Supersterke vrouw.

Geschreven bij Mijn ware verhaal

In een keer uitgelezen. Het is heel moedig dat Karin Bloemen als bekende theatervrouw zo’n persoonlijk en openhartig verhaal durft te delen met het grote publiek. Ze is niet bang voor haar reputatie, maar zet juist haar bekendheid in voor haar doel. Haar doel is dat slachtoffers van seksuele mishandeling erover gaan praten en ze wil lezers tonen hoe incest werkt, d.i. hoe de dader elke tegenstand systematisch breekt, de werkelijkheid vals voorstelt (het is normaal, maar geheim) en waarom het slachtoffer lang blijft zwijgen. De wijze waarop het boek geschreven is, klopt helemaal met dit doel. Dat vind ik er zo mooi en eerlijk aan. Niet tranentrekkend, niet aandachttrekkend, maar zo gebeurde het. Ze schreef de herinneringen op die meer dan 45 jaar later bovenkwamen tijdens de revalidatie na haar knieoperatie.

Het verhaal laat goed zien hoe incestslachtoffers aan de goden overgeleverd zijn: ze zijn niet alleen afhankelijk van de dader(s) met ouderlijke macht en hun lusten en willekeur, maar ook van de hulpverlening en de rechterlijke macht. Tevens laat het de schade zien als (seksuele) grenzeloosheid – in de jaren zeventig bon ton – geen tegenwicht krijgt.

Ik zie het als een grote verdienste van haar om zoveel onveiligheid te overleven en eruit te komen als een vrouw met veel kwaliteiten en met een oprecht, niet verbitterd hart. Haar behoud was kennelijk als kind het bewaren van het bewustzijn dat er iets plaatsvond dat niet deugde, maar waar ze niet tegenop kon en waar ze zich tegen beschermde door de knop uit te zetten. Hier komt niemand onbeschadigd uit, maar ze laat zien dat ze ondanks alles later toch in staat werd mensen te vertrouwen en lief te hebben.

Ik wens slachtoffers toe dat ze zich aan dit boek kunnen optrekken. Duidelijk is dat de schuld 100% bij de dader ligt. Bij het lezen voelde ik op diverse momenten afschuw en plaatsvervangende woede, maar ik kon het lezen goed volhouden. De korte pauzes in het verhaal over de revalidatie in het ziekenhuis vond ik daarbij functioneel. Ik raad dit boek aan iedereen aan die interesse heeft voor het onderwerp seksuele mishandeling en incest.

Indrukwekkend hoe de beklemmende angst van incest is vastgelegd

Wat een openheid en pfff sommige details zijn echt verschrikkelijk. En toch in 1 dag uitgelezen. De kracht die van haar schrijfstijl uitstraalt. De wil dat iedereen die te maken heeft (gehad) met incest te helpen. Het inzicht te geven dat je gemanipuleerd wordt en dat je hulp mag zoeken. Ook als je geen incest verleden (of heden) hebt, maar bv met kindermishandeling te maken hebt gehad, kan dit boek je helpen. En vooral ook begrip hebben voor de slachtoffers. Inzicht in hun belevingswereld. Begrip voor het lange zwijgen etc.

Het is op sommige momenten misselijk makend en verschrikkelijk. Zeker geen dramatisch en ach en wee boek. Het is feitelijk en verhelderend.

Ik had al veel over dit boek gehoord en gelezen dus werd het tijd het boek zelf aan te schaffen en te lezen. Nou daar wordt je stil van. Een ongelofelijk maar waar gebeurd verhaal waar je kippevel van krijgt. Er wordt gezegd dat je het boek in één keer uitleest. Ja wat betreft de vlotte manier van schrijven wel, dan vlieg je er doorheen, maar wat betreft het verhaal dan moet je het toch echt wel even een paar keer weg leggen om de dingen te verwerken. Het boek lezen voor het slapen gaan is zeker geen goed idee, het houdt je nog wel even wakker kan ik uit eigen ervaring zeggen.

Het is gewoon bizar wat Karin is overkomen. Het verhaal dan zo papier kunnen zetten is bijzonder en daar kun je alleen maar respect en bewondering voor hebben. Wat een sterke vrouw om zo nog één maal terug te gaan naar je verleden. Het is openharig, toegankelijke geschreven, je wordt meegezogen in alles wat Karin is overkomen. Het is ook zeer beeldend geschreven. Je ziet het voor je en je voelt de pijn, het verdriet en de angst. Het is hartverscheurend.

Het boek is het verhaal van Karin Bloemen, maar ik denk ook het verhaal van alle andere incest, misbruik slachtoffers. Tevens is het boek een boodschap voor de slachtoffers. Praat erover . Haal het uit die taboe sfeer.

Een indrukwekkend en hartverscheurend boek waar je na het lezen echt wel even mee bezig blijft.