Monster GONE gaat door

Eindelijk, eindelijk, eindelijk, een vervolg op de Gone-serie!
Monster is de eerste van maar liefst drie nieuwe delen.

Wat mij betreft is Michael Grant helemaal terug met Monster.
Het boek gaf mij al snel weer het gevoel van de dystopische wereld van de FAKZ. Alleen blijft het onheil nu niet beperkt tot een koepel, maar spreidt het zich uit over de hele wereld. Er is geen ontkomen aan.

Naast een paar oude bekenden komen er veel nieuwe personages naar voren. In de FAKZ was niemand ouder dan zestien. Dat kan nu wel. Zo is Dekka inmiddels 19.

Ik kan niet wachten om de volgende delen te gaan lezen.
Dit is nou het soort boeken dat mij leesverslaafd maakt.

Monster is het vervolg van de serie Gone waarmee Michael Grant beroemd is geworden. Dit boek is goed te lezen zonder de voorafgaande serie open te slaan. In Monster leren we al snel Shade Darby kennen, een zeventienjarige tiener die bij haar vader, een beroemde professor, woont. Haar moeder is vier jaar eerder tijdens de Aberratie van Perdido Beach gestorven. De eerdere serie gaat over de gebeurtenissen in Perdido Beach. Shade kan maar niet vergeten hoe machteloos ze was toen haar moeder stierf en ze heeft zich voorgenomen om dat nooit meer te laten gebeuren. Met haar vrienden Cruz en Malik onderschept ze een Afwijkend Ruimte Object (ARO). Over de gehele aarde komen een aantal ARO’s terecht. Ze zien eruit als rotsen maar als je wat van die rots binnen krijgt, verandert het je DNA en kan je zomaar superkrachten ontwikkelen. Shade wil ook graag een superkracht ontwikkelen om de slechteriken met superkrachten te kunnen bestrijden. Ze wil graag een held worden. In het echt blijkt heldendom toch veel meer ellende met zich mee te brengen dan in een stripverhaal. Shade, Cruz en Malik trekken ten strijde tegen een aantal monsters. Ze worden daarbij op de hielen gezeten door de Amerikaanse overheid die de ARO’s graag in handen wil hebben. Helaas ook niet altijd met de beste bedoelingen. Daar kunnen Dekka Talent en Armo over meespreken. Zij ontsnappen uit het overheidslaboratorium waar ze als proefkonijnen werden gebruikt. Ook zij trekken ten strijde tegen de monsters. Zal het genoeg zijn tegen het geweld van Knightmare, Abaddon en Napalm?

Mijn mening: Michael Grant heeft weer een prachtig verhaal afgeleverd. Superspannend met wilde achtervolgingen, groteske gedaanteverwisselingen en ontluikende superkrachten waar een gewoon mens geen enkel benul van heeft. Nergens wordt het verhaal ongeloofwaardig, Michael Grant trekt Amerika in een mogelijke nieuwe Wereldoorlog waar de tegenstanders via ARO’s de aarde bereiken. Dit boek is echt moeilijk weg te leggen! Een dikke vier sterren

Ik stond te springen om Monster te lezen, maar tegelijk was ik ook een beetje huiverig van tevoren. Je weet namelijk nooit of zo'n vervolgserie de spijker op zijn kop slaat, of de plank helemaal misslaat. Het kan allebei namelijk. Ik vroeg me daardoor ook af of de Gone serie op deze manier niet teveel uitgemolken zou worden.

Maar gelukkig was dat helemaal niet zo! Het laatste deel van Gone, Licht, eindigde eigenlijk heel prompt: op het moment dat de koepel wegviel. Er kwam toen nog wel een kleine epiloog achteraan, maar als lezer bleef ik toch met behoorlijk wat vragen zitten, en was ik heel nieuwsgierig naar hoe de kinderen uit de FAKZ hun leven weer op zouden pakken. Daar kom je in dit boek goed achter. Er worden een hoop nieuwe personages geïntroduceerd, maar een paar oude vertrouwde vrienden zoals Sam, Astrid en Dekka komen ook weer aan bod. Dat voelde echt een beetje als thuis komen, ik had ze gemist!

Shade Darby is één van de nieuwe personages en ik vond het lastig om haar te doorgronden. Ze is super intelligent en daardoor best een betweter, maar ze heeft ook iets angstaanjagends over zich wat ik niet helemaal kon plaatsen. Ik merkte dat ik een beetje bang voor haar was, haha.

Ook schijft Michael Grant nog steeds heel grafisch en schuift hij smerige details niet onder stoelen of banken. Ik moest daar wel weer even aan wennen haha, maar het maakt het verhaal wel realistisch en lekker spannend. Toch had ik het idee dat het allemaal wel iets heftiger was dan in de Gone serie. Misschien omdat Grant er vanuit gaat dat wij, de lezers van Gone, ook ouder zijn geworden. Toch waren sommige details wel heel vies en heftig.

Het verschil tussen dit nieuwe deel en de oorspronkelijke Gone boeken, is dat het verhaal zich nu niet alleen binnen de koepel en Perdido Beach afspeelt, maar dat juist de hele wereld nu met de mysterieuze verschijnselen te maken krijgt. Het verhaal speelt zich dus op veel grotere schaal af. Ik vond dit wel interessant, want tijdens het lezen van de eerdere Gone boeken vroeg ik me vaak af wat de buitenwereld nu precies aan het doen was en hoe die omging met de koepel en alles wat daarbinnen gebeurde. Je krijgt in Monster ook meer te maken met verschillende instanties zoals de FBI, NSA en CIA, en het zijn opeens niet meer de kinderen die het voor het zeggen hebben, maar de volwassenen.

Maar laten we wel eerlijk blijven: hoe leuk en spannend ik Monster ook vond, ik vond de oorspronkelijke Gone boeken wel leuker. Misschien omdat er nu veel meer partijen in het verhaal verwikkeld raakte, en dat de volwassenen veel meer te zeggen hadden en weer de dienst uitmaakten.

Al met al vond ik Monster dus een goede toevoeging op de andere boeken van Gone, ook al vond ik de oorspronkelijke serie stiekem wel leuker. Desalniettemin heb ik er heel erg van genoten en ik vond het heerlijk weer terug te zijn in de wereld van Gone. Ik merkte echt dat ik de serie en zijn personages had gemist! Monster krijgt van mij vier sterren.

Spannend extra deel geschreven over de Gone-serie van Michael Grant. Leuk om een paar jaar na de uitgave van het slotdeel "licht" van de serie toch nog verder te kunnen lezen. Zeker een aanrader voor lezers van de serie Gone.

Na Gone heeft het lang geduurd voordat ik weer iets gelezen heb wat me zo boeide en intrigeerde als die serie.
Eindelijk nu een vervolg. En wat is het een geweldig vervolg. Ik heb het in een ruk uitgelezen en kan niet wachten op het volgende deel. Heb je de Gone serie nog niet gelezen wees dan slim en begin daar eerst aan dan is dit boek nog mooier!!

"Hij was bang, verbijsterd, overweldigd, maar zelfs te midden van die vloed van emoties voelde hij iets... iets wat duister en ver weg was, dat niettemin duidelijk in zijn brein zat iets wat... hem gadesloeg." ~ p79.

Ik was een enorme fan van de Gone serie, maar had echt moeite met deze spin-off. Was het na 6 boeken dan toch echt eigenlijk genoeg?

"Doden of wegrennen? En een deel van haar brein dacht: hoe vaak heb ik al niet voor die keus gestaan?" ~ p216

Monster is het eerste deel van een trilogie, en een vervolg op de GONE-serie. Inmiddels is het 4 jaar geleden dat de koepel Perdido Beach gevangen hield, door de geheimzinnige meteoriet. Nu lijken er weer meteorieten op aarde in te slaan. Geobsedeerd door de stenen, zet Shade Derby alles op alles op een stuk te bemachtigen. Maar zij is niet de enige die interesse heeft...
Toen ik hoorde dat Micheal Grant de GONE-serie weer op ging pakken, was ik echt verrukt. Ik moest en zou verder lezen! Des te verdrietiger werd ik dat ik mij echt door het boek heen moest worstelen. Ik denk dat ik mezelf wel 100 keer heb afgevraagd of ik moest stoppen of door blijven lezen, en besloot uiteindelijk het boek even aan de kant te leggen om een ander boek tussendoor te lezen. Ik mijn tweede poging kwam ik gelukkig een stuk verder, hetzij nog steeds met lange tanden, maar 'hoera', eenmaal ruim over de helft wist het verhaal eindelijk vat om me te krijgen! De focus ligt geduren het verhaal op verschillende personages, en niet alle vond ik even interressant. Ook irriteerde ik mij mateloos aan bepaalde 'fouten' (denk aan een baby van 4 jaar die blijkbaar nog tandjes moest krijgen??), waardoor ik met tegenzin bleef lezen. En vond ik de zo genoemde monsters in dit verhaal compleet over de top. Waar we in de eerste serie nog bijzondere dingen ontdekte, moest het nu allemaal te groot en te gek. Maar, het omslagpunt in het verhaal zorgde er wel voor dat ik bleef lezen, en uiteindelijk vast ook de volgende delen ga lezen, want ik wil nu wel weten hoe het afloopt. Ik ga echter niet naar de winkel rennen zodra het volgende boek te koop is.

"Dat hebben ze me bij therapie wel geleerd: verspil geen tijd aan dingen waar je spijt van hebt, maar zoek gewoon een manier om het kwaad dat je hebt aangericht zo goed mogelijk ongedaan te maken." ~ p288.

Hoe beoordeel je een boek waarvan je merendeel met lange tanden hebt gelezen, en uiteindelijk toch nieuwsgierig bent geworden? Voor het eerste gedeelte zou ik absoluut niet verder dan 2 sterren zijn gekomen, maar het einde ging dan toch weer naar een 4 sterren niveau. Ik denk dat ik het op een neutrale "gewoon goed" 3 sterren hou, maar dan zeker wel met een kanttekening: het volgende deel moet het wel waar gaan maken!

Zeer mooie serie van gone.
Heb de eerste boeken vlug uitgelezen en ben nu met de laatste bezig. En benieuwd hoe dit gaar aflopen

Eerst de andere boeken lezen! Voor de rest een goed verhaal

Kan je als 50-jarige genieten van een young adult waar jongeren met enige regelmaat in monsters met speciale krachten veranderen? Ik kan dit volmondig beamen! "Monster" is het vervolg op de populaire Gone-serie maar heel goed als stand-alone te lezen. Ik had deze serie (nog) niet gelezen dus begon helemaal blanco aan het verhaal en zoals YA betaamt ging schrijver Michael Grant wervelend van start en heeft dit tempo het hele boek volgehouden zonder aan diepgang van de karakters te verliezen. Ja, die karakters zijn geweldig, helemaal over de top. Gruwelijk goed of gruwelijk fout en als ze fout zijn dan weet Grant ze nog dusdanig te beschrijven dat je nog een bepaalde sympathie voor hun daden kan voelen. Daarnaast schrijft Grant heel beeldend en naarmate het boek vordert krijg je de hoofdpersonages steeds meer in je hoofd zitten (ik noem schubben, staarten en dikke vachten en heel veel bijzondere krachten). Kortom ik heb genoten!

Geschreven bij Monster

Spannend boek, leuke serie