Mooie leugens

Geschreven bij Mooie leugens

Zojuist in twee weken tijd het hele vertaalde oeuvre van Lisa Unger gelezen en ik kan maar een ding zeggen: GEWELDIG!
Voor de mensen die van Slaughter houden en weinig vertrouwen meer hebben in de flaptekst: "In de stijl van Slaughter": geloof me, dit is het! :-)

Op de site van Unger blijken er nóg vier boeken van Unger te zijn, maar geschreven onder een andere naam: Lisa Miscione. Vanaf nu bid ik elke dag op mijn blote knieën dat die vertaling maar snel moge komen.

Geschreven bij Mooie Leugens

Een boek wat je in een klap doorleest. Soms denk je meer te weten dan het personage en dat Is een geweldige manier om betrokken te raken met de hoofdpersoon.

Geschreven bij Mooie leugens

Een goed boek met de nodige spanning erin.
Het enige waar ik soms wat last van had, was de schrijfwijze. Hierdoor kwam ik soms bijna niet verder in het boek. Spijtig want het verhaal is goed, goede beschrijvingen en de nodige wendingen.

Het boek begint meteen goed, met mooi omschreven emoties en gebeurtenissen. Het verhaal wordt vanuit Ridley geschreven, zij is de ‘ik-persoon’ in het verhaal. Alle personages worden goed uitgediept, er wordt ruimte genomen om ze goed neer te zetten, ieder persoon duidelijk met hun aandeel in het geheel. En het wordt tijdens het lezen al snel duidelijk waarom en hoe belangrijk dit is voor het verhaal. Ridley maakt nogal wat mee in betrekkelijk korte tijd. Ze wordt met iets onverwachts geconfronteerd waarop zij vervolgens antwoorden zoekt. Dan merkt ze al snel dat ze behoorlijk wordt tegengewerkt, indien nodig met grof geschut. Opvallend is dat het vooral ook vanuit onverwachte én onbekende hoek komt. En dat dat ver gaat is al snel duidelijk, de spanning neemt steeds meer toe. Niets, maar dan ook niets in Ridley‘s leven is zoals ze dacht. Zoiets maakt zelfs de meest nuchtere persoon aan het twijfelen. En juist die twijfel met bijbehorende emoties vind ik zeer sterk beschreven en neergezet. In “Mooie leugens” wordt het psychische effect van alles wat Ridley meemaakt op een natuurlijke en ongekunstelde manier weergegeven. Heel herkenbaar en menselijk dus. Gelukkig is het niet alleen kommer en kwel maar is er ook, onverwachte, romantiek in het verhaal verweven. Niet teveel maar precies genoeg en juist dat doet absoluut goed aan het verhaal, het verzwakt daardoor helemaal niet. Ridley ontmoet de knappe Jake, een mysterieuze maar woest aantrekkelijke buurman precies op het juiste moment in het verhaal. Dat ook deze prille romantiek gepaard gaat met de nodige strijd, twijfel en vragen is natuurlijk wel te verwachten. Doordat ze beiden meedogenloos snel in deze draaikolk worden meegezogen is er niet altijd voldoende tijd om uitgebreid bij alle keuzes stil te staan, om na te denken en de risico’s te overwegen. En dat garandeert een snelle opvolging van emoties en actie, zonder enige momenten van verveling. Je zult het zelf moeten gaan lezen om erachter te komen of deze prille liefde tegen alle ellende is bestand.
“Mooie leugens” is na “Black out” het beste boek wat ik tot nu toe van Unger heb gelezen. De schrijfster weet hoe ze de spanning moet opbouwen en hoe te doseren. Het knappe van dit boek vond ik toch echt wel dat de proloog dusdanig spannend was dat je, vol ongeduld, tot werkelijk de laatste tien pagina’s moest wachten eer dat daarvan de bedoeling duidelijk werd. En dat leest lekker. Al bij al een heerlijk, spannend boek. Precies zoals je van Lisa Unger mag verwachten. Zeer zeker een aanrader, net als haar andere boeken trouwens.