Emma Carow 1 - Negendoder

Negendoder: wat een boek, wat even verhaal!

Als Emma het dossier van de 'mummiemoordenaar' op haar bureau ziet liggen, is ze stiekem erg blij. Ze had erop gewacht en gehoopt met deze zaak bezig te mogen.
De zaak: Midden in Berlijn hangen in een bouwsteiger drie lijken, van top tot teen ingepakt in ducttape. Iedereen staat voor een raadsel, de slachtoffers hebben niets met elkaar gemeen en er zijn geen sporen of wat dan ook achter gelaten, de politie heeft niks om mee aan de slag te gaan. Behalve de profilers, die kunnen misschien nog iets betekenen, meer als laatste wanhoopspoging dan dat ze er echt vertrouwen in hebben. Maar dat weerhoudt Emma er niet van om, letterlijk als een dolle soms, de zaak op zich te nemen.
Als geen ander kan ze zich verplaatsen in de geest van seriemoordenaars, ze lijkt ze zelfs beter te snappen dan de ‘gewone’ mensen om haar heen, want die communicatie verloopt vaak maar stroefjes. De reden hiervoor ligt in Emma’s eigen verdrietige en nare trauma’s uit het verleden, waar ze nog steeds ook obsessief mee bezig is. Obsessief is een woord wat sowieso goed bij Emma past, want ze bijt zich ook op het obsessieve af vast in de zaak, vastbesloten hem op te lossen, blind voor welke gevolgen dan ook.
Wat volgt is een gruwelijke race tegen de klok, een gevecht tegen het kwaad, tegen het verleden en heden, mannen en vrouwen, maar eigenlijk ook vooral tegen zichzelf.

Mijn mening:
Pffff wat een boek schrijf ik nog maar eens, want dat was eigenlijk het enige wat er door me heenging toen ik hem dichtsloeg. Wat een ongelooflijk goed boek! Zooo spannend, zooo goed in elkaar zittend, zulke boeiende en geloofwaardige personages. En, dat zie je ook niet vaak, het boek blijft echt tot de laatste pagina zenuwslopend spannend.
Gruwelijk is het ook, ik ben veel gewend qua thrillers maar hierbij draaide mijn maag zich af en toe bijna even om. Toch was het niet overbodig gruwelijk, het droeg bij aan de spanning van het boek.
De gevoelswereld van Emma wordt door het boek heen en zeker op bepaalde cruciale momenten op het briljante af beschreven, zo goed dat je er zelf naar van wordt eigenlijk. Ik voelde in het begin van het boek weinig sympathie voor Emma, maar gaandeweg veranderde dat wel, ook al heb ik haar nog niet helemaal in m’n hart gesloten. Ik hoop dan ook zo dat er een vervolg komt waarin ik dat misschien wel zal doen.
Het boek is geen moment saai of rustig. Omdat het vanuit het oogpunt van profilers geschreven wordt, worden er telkens allerlei situaties en mogelijkheden over de dader en de moorden geschetst, en je denkt daar echt in mee, ik in ieder geval wel. Ze brainstormen tot ze op een bepaald punt komen waar ze mee verder kunnen, en al die suggesties en mogelijkheden, het proberen te kruipen in de geest van de moordenaar, maakten het voor mij extra spannend.

Ik heb gewoon eigenlijk geen commentaar, dit boek staat bij mij in de top drie van beste thrillers van dit jaar. Als ik dan iets moet noemen is het dat ik in het begin wat moest wennen aan de korte, niet vol uitgeschreven zinnen, alsof het notities waren. Maar dat ging om Emma’s denkwereld en dan klopt dat eigenlijk ook wel weer. Dus nee, dit boek was gewoon echt goed en minimaal 5***** waard, ik had er graag nog 1 of 2 meer gegeven, fantastisch gewoon!

Negendoder van Ule Hansen is een thriller die zich afspeelt in Berlijn. Op een verlaten bouwsteiger worden drie lichamen gevonden, opgehangen en in tape gewikkeld. Profiler Emma Crow, zelf ook behoorlijk beschadigd door gebeurtenissen uit het verleden, onderzoekt deze zaak die steeds heftiger vormen aan neemt.
Er lopen 2 verhaallijnen door elkaar. De moorden die nu plaatsvinden en het verleden van Emma. Dit is op een dusdanige manier met elkaar verweven dat het geen afbreuk doet aan de spanning van het verhaal. Het was een thriller die ik door wilde lezen, spannend en goed geschreven. De manier waarop de moorden beschreven worden is erg duister, je leeft mee met de slachtoffers. Ook Emma wordt erg goed neergezet, je ziet alles echt door haar ogen en beleeft het hele proces mee.
Wel vond ik de manier waarop Emma op het einde te werk gaat wat vergezocht en ongeloofwaardig. Hierdoor geef ik het verhaal geen 5 sterren. Maar 4 is het zeker waard! Ik kijk dan ook zeker uit naar het vervolg op dit boek.

Beklemmende sfeer. Gruwelijk goed.

Astrid Ule kwam begin jaren negentig naar Berlijn waar ze reclameteksten voor bier en satirische teksten voor televisieprogramma's schreef. In een café werd ze aangesproken door twee mannen. Een van hen was de Amerikaanse journalist Erik Hansen die in München studeerde. Ule vertelde dat ze het daaropvolgende weekend naar een Haloweenfeest zou gaan, Hansen ontdekte waar het feest plaatsvond en trof haar opnieuw. Vanaf dat leven en werken ze samen en hebben diverse scenario's geschreven. Negendoder is, onder het pseudoniem Ule Hansen, hun eerste thriller.

In het centrum van Berlijn worden drie lichamen gevonden, hangend aan metalen buizen en, op de gezichten na, geheel met ducttape omwikkeld. Emma Carow, proflier bij de Berlijnse politie, krijgt, hoewel ze geen recherchewerk mag doen, de zaak toegewezen. Omdat ze anders is anderen en er een eigen manier van werken op nahoudt, gebeurt het regelmatig dat ze met haar collega's van de recherche in conflict komt. Na de eerste vondst worden nog meer lichamen gevonden die op dezelfde manier verpakt zijn. In Emma's hoofd vormt zich steeds meer een beeld van de dader, maar als ze deze met het onderzoeksteam deelt, blijkt dat ze in een heel andere richting denkt dan hen. Dit kan haar haar carrière kosten, maar ook haar leven.

Het eerste hoofdstuk bestaat uit een eerste kennismaking met Emma. Hierin wordt het al meteen duidelijk dat ze met een onverwerkte persoonlijke gebeurtenis te kampen heeft. Wat dit geweest is, is hier wel uit op te maken, maar dat er in het vervolg van het verhaal op teruggekomen wordt, is eveneens te merken. Dat maakt nieuwsgierig. Als Emma in de daaropvolgende hoofdstukken het dossier over de gevonden lichamen doorneemt, is de spanning ook al meteen voelbaar. Een dergelijk begin is vaak al toonzettend voor het vervolg van een boek.

Dit vervolg is er een die er zijn mag. Het verhaal spreekt, doordat gebruik gemaakt wordt van geografisch bekende namen, redelijk goed tot de verbeelding. De dialogen zijn realistisch en de politiebesprekingen worden ook waarheidsgetrouw neergezet. De vraag waarom de lichamen dusdanig zijn gepositioneerd en de spanning die dat met zich meebrengt, zorgen ervoor dat het boek van begin tot eind blijft boeien. Daarnaast is het een vlot verhaal geschreven in een onderhoudende en gemakkelijk leesbare stijl en heeft het voldoende verrassingen die ervoor zorgen dat de spanning verhoogd wordt.

Negendoder is hoe dan ook een originele thriller, maar een aantal situaties doet desondanks wel wat clichématig aan. Het gedrag van een aantal van Emma's collega's komt bijvoorbeeld namelijk vaker voor in boeken, maar vooral in televisieseries. Dit is echter niet storend en wordt nergens herhalend of vervelend. Ook een aantal kleine details lijkt niet helemaal te kloppen. Want een zwerver die een eigen portemonnee heeft, is enigszins merkwaardig. Dit zijn echter maar kleinigheden die aan het boek geen afbreuk doen.

Het genre waarin het boek ondergebracht is, is thriller, maar eigenlijk is het meer dan dat. Door de problemen van Emma, maar ook door de manier van schrijven, heeft het ook literaire eigenschappen. In hoofdzaak is en blijft het boek, dat het eerste is van een trilogie, wel degelijk een spannend boek. Negendoder is al met al een uitstekend thrillerdebuut dat doet uitzien naar de volgende twee delen van de drieluik.

Geschreven bij Negendoder

Eindelijk nog eens een boek dat ik tot op het einde uitgelezen heb zonder spijt te hebben van mijn tijd. Een psychologische thriller, waarin de personages goed uitgewerkt worden, zeer spannend tot op het eind, het plot is misschien wat zwakjes en niet erg origineel maar zeer goed geschreven. Staat zeker in mijn toptien en ik ben niet gemakkelijk tevrden

Emma Carrow werkt als profiler bij de politie in Berlijn. Op een dag worden er in een verlaten gebouw midden in het centrum van Berlijn drie lichamen gevonden. De lichamen zijn in ductape gewikkeld en zijn opgehangen. Er wordt al snel gesproken over de mummiemoorden. Emma probeert zich in de dader(s) te verplaatsen om ze te pakken te krijgen. Tijdens dit werk komt ze in moeilijke situaties terecht zowel op de werkvloer als in haar priveleven. Emma is in het verleden verkracht en kampt nog steeds met het feit dat ze dit niet heeft kunnen verwerken en wraak wil nemen op de dader. Daarom is ze bij de politie gegaan. Tijdens haar werk wordt ze diverse malen met het verleden geconfronteerd. Op een gegeven moment worden er meer lichamen gevonden die op de zelfde wijze zijn vermoord. Wat is het motief van de daders? Ze gaat steeds vaker alleen op onderzoek uit om daar achter te komen. Totdat ze op een gegeven moment echt in moeilijkheden raakt.

Het boek houd je van het begin af aan in zijn greep. Het is spannend van begin tot eind. De hoofdstukken zijn relatief kort wat het lezen vergemakkelijkt. Je krijgt een goed beeld van de stad Berlijn. De personages zijn goed in beeld gebracht. Je kunt je vooral goed inleven in de hoofdpersoon Emma Carrow. Wat mij betreft is dit zeker een aanrader.

Emma Carow is een profiler van de politie Berlijn. Op een dag krijgt ze een dossier op haar bureau, waarin haar hulp gevraagd wordt voor het opsporen van de dader van de moord op 3 mensen. De bijzonder ingepakte en geetaleerde lijken zijn 5 dagen geleden gevonden op een bouwsteiger in een verlaten pand in centrum Berlijn.
De slachtoffers lijken in eerste instantie niets met elkaar te maken te hebben, maar door de manier waarop ze hangen, moet er een verband zijn. Samen met haar collega's gaat Emma op zoek naar deze connectie. Dit gaat niet altijd even soepel en in de tussentijd worden er meedere lijken gevonden, die op dezelfde wijze verpakt en opgehangen zijn. Kan 1 dader dit op zijn geweten hebben? En heeft hij ze daadwerkelijk vermoord?

Tegelijkertijd worsteld Emma ook met een gebeurtenis uit haar verleden en voelt ze zich bedreigd door de dader hiervan. Hebben de moorden en dat wat er met Emma gebeurd is verband met elkaar? Waarom vind Emma het moeilijk met gewone mensen om te gaan?

Het verhaal speelt zich af in het hedendaagse Berlijn, bekende plaatsen ( zoals Kurfurstendam en Potsdamer Platz) spelen een rol in dit verhaal, maar ook als je nog nooit in Berlijn geweest bent (zoals ik) belemmerd dat niet in het lezen.

Ule Hansen (pseudoniem voor schrijvers duo Astrid Ule en Erik Hansen) zijn er in geslaagd om een thriller te schrijven die tot de laatste bladzijde spannend is. Ze zuigen je mee in het onderzoeken van Emma en haar gedachten. Het verhaal krijgt een onverwachte wending en de ontknopping is bloedspannend.
Een echte pageturner, die mij wat nachtrust gekost heeft. Dit zou het eerste deel van een serie zijn! Ik kan niet wachten tot het volgende boek.

De Negendoder door Ule Hansen

De Negendoder speelt zich af in het hedendaagse, anonieme Berlijn. Berlijn is je vriend of je vijand. Het neemt je mee de stad door, naar de bekende plaatsen, maar ook naar plaatsen die je eigenlijk niet wilt kennen.

Emma Carrow is een gekwetste, jonge vrouw die als dader-profiler werkt bij de politie in Berlijn. Ze is een einzelgänger. Door haar verleden vindt ze het lastig om mensen te vertrouwen. Ze is bij de politie terechtgekomen, maar heeft ze dit uit de goede overwegingen gedaan? Ze probeert seriemoordenaars te begrijpen om zo hun profiel te kunnen maken. Dit gaat haar goed af, alleen maakt ze er een kunst van collega’s zich tegen haar in het harnas te jagen.

Er worden in een verlaten gebouw in het midden van Berlijn 3 lijken gevonden, die op een merkwaardige, zieke manier zijn geplaatst. Ze zijn in tape gewikkeld en hangen aan de stalen buizen van een steiger, midden in Berlijn. De politie tast in het duister en de hulp van het team van Emma wordt ingeroepen. Emma probeert de moordenaar te begrijpen en ze trekt andere conclusies dan haar collega’s. Dit zorgt voor een hoop weerstand, zeker met een nieuwe collega, waar ze een concurrentiestrijd mee voert.
Al snel neemt haar gevoel het over in haar werk en leven. Een groot probleem, waar ze vaker mee kampt en wat haar niet vaak in dank wordt afgenomen. Hiermee haalt ze zichzelf van alles op de hals. Zelfs haar leven staat op het spel.

De Negendoder is een spannend boek, waarbij de zenuwen op de proef gesteld worden. Emma is eigenlijk een lief mens, maar het komt er niet zo uit naar anderen toe. Ze is verscheurd en gekwetst en dat lees je niet alleen, dat voel je. Ze wil wel, maar het lukt niet. Doordat ze niet neergezet wordt als een perfecte politievrouw, wordt het mogelijk om mee te leven en sympathie voor haar te krijgen.

De personages worden heel goed uitgewerkt, je voelt met ze mee. Daar is erg veel aandacht aan besteed. Zelfs met de dader voel je uiteindelijk mee.

Het boek neemt je mee naar het Berlijn. De mooie stad, maar ook naar plekken waar je niet graag wilt komen. De vondsten die worden gedaan, zijn gruwelijk en je vraagt je af wat voor zieke geest dit gedaan kan hebben en vooral wat er achter zit. Ook dit is allemaal goed doordacht en absoluut geen cliché.

Er gebeurt veel in het boek, heel even kabbelde het, maar dit weerhoud je er absoluut niet van om door te willen lezen, omdat je voelt dat er wat aan zit te komen. Tot aan het einde is het erg spannend en je blaast pas uit bij de laatste regel.

Over het verhaal is goed nagedacht, dit merk je aan alles.

Het boek is het eerste deel van een trilogie, de rest ga ik zeker lezen. Ik wil weten hoe het Emma verder vergaat.

De Negendoder werd geschreven door Astrid Ule (Duitse) en Erik Hansen (Amerikaan). Ze hebben al vaker samengewerkt, maar dit is hun eerste thriller.

Met dank aan Uitgeverij Luitingh-Sijthoff voor het gewonnen leesexemplaar.

Gaat over een profiler die haar profile van de dader steeds aanpast. Gebeurt erg weinig verder. Pas op blaz 540 wordt het een beetje spannend maar nog steeds langdradig

Midden in Berlijn worden op een bouwplaats drie lichamen, gewikkeld in tape als mummies, opgehangen gevonden.
Deze zaak komt terecht bij Emma Carow, profiler bij de Berlijnse politie en het rechercheteam.
Tijdens het onderzoek komen ze tot de ontdekking dat er nog meer lichamen zullen volgen.
En volgt er een verbeten jacht op de Mummiemoordenaar(s).
Emma, die continue aan de zaak werkt, en soms de grens van waar haar werk stopt en dat van haar collega's begint overschrijdt, komt in de problemen.
Ze wordt zelfs geschorst maar weet van geen ophouden.
Daarbij wil ze nog afrekenen met een traumatische gebeurtenis uit haar verleden.
Hierdoor komt haar leven in gevaar.
Er volgt een race tegen de klok.

Mijn mening:
Na de laatste pagina dacht ik alleen maar, wow wat een boek.
Het eerste wat opvalt is de opvallende rode cover met het vogeltje.
Bij de titel dacht ik aan heel wat anders dan de uitleg in het boek.
Vanaf het begin raak je in de ban van het boek en is het bijna niet weg te leggen.
De personages en de locaties in Berlijn zijn heel goed beschreven.
In het begin vond ik Emma maar een raar type maar naar het eind toe begon ik sympathie voor haar te krijgen.
Ze begon ook iets socialer te worden.
Ik begon tijdens het boek ook mee te puzzelen met de schema's die er gemaakt werden om er achter te komen wie die dader of daders waren.
En een heel sterk plot op het einde maakt het boek helemaal af.
Ondanks dat ik zelf geen filmliefhebber ben, denk ik dat dit boek zich uitstekend leent voor een film.
Sterker nog dit boek moet verfilmd worden!
Het boek is één van de beste thrillers die ik dit jaar gelezen heb.
En aangezien het deel één is van een trilogie ga ik zeker de andere twee lezen.
Voor mij de volle 5***** voor dit originele boek.

Met dank aan uitgeverij Luitingh-Sijthoff en LS Sterrenthriller leesclub voor dit recensie exemplaar.