Niemands hond de positie van straat- en zwerfhonden in de Europese Unie

Niemands Hond beschrijft hoe in verschillende landen van de EU met het probleem van zwerfhonden wordt omgegaan. In grote delen van Europa vinden we enorme populaties zwerfhonden. Honden die op straat leven, op bouwplaatsen of honden die zwerven van buurt naar buurt. De diverse landen gaan allemaal verschillend met dit probleem om. In dit boek kun je lezen hoe en tegen welke problemen de vele dierenwelzijnsorganisaties oplopen. Maar ook hoe het Nederland gelukt is zwerfhondenvrij te worden.

Toen ik het boek Niemands Hond onlangs tegenkwam op het internet had ik verwacht dat in dit boek alleen maar hartverscheurende verhalen stonden. Niets is minder waar. In Niemands Hond wordt op een heldere wijze uitleg gedaan over de problematiek. Van diverse landen lees je hoe daar met het zwerfhondenprobleem wordt omgegaan. Landen zoals Bulgarije, Griekenland, Portugal, Duitsland, Ierland etcetera. Al snel wordt duidelijk dat er soms grote verschillen zijn in de geboden oplossingen en zoals verwacht is geld natuurlijk een groot struikelblok.

In dit boek lees je over de diverse dierenwelzijnsorganisaties en het werk dat zij doen. Gesubsidieerde dierenasielen, particulieren dierenasielen, dierenartsen, vele vrijwilligers, allemaal dragen ze een steentje bij om de zwerfhondenproblematiek aan te pakken. Ook word er aandacht besteed aan de hondenhandel, waar we de laatste tijd weer genoeg over lezen. Fokhonden die nauwelijks in de buitenlucht komen en alleen nuttig zijn om zoveel mogelijk pups te baren waarna deze verkocht worden. Doorgefokte pups, vaak nog te jong om bij hun moeder weggehaald te worden en meestal dragen ze al een (ernstige) ziekte bij zich. Hondenhandelaren die alleen aan het geld denken en niet aan het dierenwelzijn.

Na het lezen over de problematiek wordt er verteld over de (gelukkig) positieve ontwikkelingen. Ook een ooggetuigenverslag is te lezen, de auteurs hebben een bezoek gebracht aan een particulier asiel en aan een dodingsstation. Als ik het verslag lees en de foto’s bekijk, dan zou ik elke hond daar wel willen redden. Dat gevoel heerst continu bij het lezen van Niemands Hond. Maar ik heb de mogelijkheden niet en het is onmogelijk voor één persoon om alle dieren te redden. De dierenwelzijnsorganisaties steunen kan ik wel en dat hoeft niet alleen een bijdrage in geld te betekenen. Meer publiciteit is ook belangrijk zodat er meer aandacht aan dit probleem wordt gegeven. Dit boek zal hier zeker aan bijdragen. En misschien leuk om te weten dat een tijdje geleden drie kennissen van mij ieder een hond uit een asiel in Roemenië hebben gehaald. Dat zijn in ieder geval al weer drie honden die een nieuwe kans krijgen.

Als afsluiting van het boek zijn er adressen en dergelijke van verschillende dierenwelzijnsorganisaties te vinden.

Niemands Hond is een boek waar ik veel van geleerd heb, een boek dat mij veel duidelijk heeft gemaakt en laat zien dat ondanks de positieve ontwikkelingen er nog veel moet gebeuren om dit probleem op te lossen.

Niemands Hond beschrijft op een heldere en neutrale wijze de enorme problematiek van zwerfhonden in Europa. De auteurs hebben zich niet laten verleiden tot een emotioneel betoog. Vooral het ''schrijven op afstand'' zorgt ervoor dat je niet met tranen in de ogen kunt verder lezen. Positief zijn ook de verslagen over een bezoek van de auteurs aan een asiel in Spanje en een dodingsstation. Wie op een informatieve en niet sensationele wijze kennis wil nemen van de zwerfhonden problematiek moet Niemands Hond lezen.

Erg mooi boek over de misstanden van zwerfhonden in de Europese unie.
Het is net als een documentaire geschreven.

Ik was bang toen ik het boek kocht dat ik nachtmerries zou krijgen omdat zoveel dieren het slecht hebben in de EU. Maar totaal geen nachtmerries of pijn in mijn buik gehad. Want de schrijvers hebben ook een hele boel positieve dingen geschreven.

ZEKER een aanrader!!!

Vooral voor dierenvrienden!
Je komt een hele hoop nieuwe dingen te weten!!!