Niemands meisje Winnaar LangZullenWeLezen trofee 2018

Het is een treurig verhaal over een tienermeisje die geestelijk verwaarloosd wordt en daardoor aandacht zoekt (en krijgt) door boos te worden. Ik ben benieuwd hoe het na het eindigen van het verhaal met Liesbeth gaat

Liesbeth (ca.18) is na haar zelfmoordpoging opgenomen in een instelling. Volgens Liesbeth is het wel een pure noodzaak. Haar ouders hebben geen aandacht voor haar en haar vriendje Beer heeft haar gedumpt. Ze wil graag verder studeren maar daar hebben ze thuis geen geld voor. Ze heeft iemand nodig om mee te praten want dat heeft ze nooit gehad haar ouders hebben het te druk met scheiden en de autistische tweeling. Daarom voelt Liesbeth zich heel alleen.

Het boek is geschreven in gesprekken met Liesbeth's psychologe en verhalen die ze zelf verteld. Zo krijg je een betere kijk in haar leven, en ben je helemaal mee met het verhaal. De lotgenotengroep, hoe haar ouders zijn, hoe ze met de scheiding omgaat en hoe haar zus en broer zijn, dat kom je allemaal te weten door kleine makkelijke hoofdstukken. Het is vlot te lezen doordat het geschreven is in een dialoog stijl. Het is realistisch en ligt in de leefwereld van jongeren.
Zeker een aanrader!

Prachtig beschreven leven. In één adem uitgelezen.

Prachtig meeslepend verhaal

Het boek volgt Liesbeth, een 17 jarige tiener gedurende enkele maanden van haar “op dat moment “ moeilijk en ingewikkeld leven. Ze heeft het gevoel dat niemand haar ziet staan of om haar geeft. Ze lijdt aan een zware depressie met een zelfmoord poging als ultieme hulpkreet. het boek speelt voornamelijk in op de gesprekken tussen haar en de behandelende psychologe. Dankzij de bijgevoegde notities van Liesbeth krijgen we een inzicht van hoe haar depressie is tot stand gekomen, haar periode in de gesloten instelling, haar belevenissen met de lotgenotengroep en hoe haar leefwereld gaande van ouders, autistische broer en zus tot vrienden hiermee omgaan en hun soms verassende reacties. Omwille van de korte hoofdstukken in voornamelijk dialoogstijl leest het boek vlot. Het is realistisch met wat er in de wereld van jongeren zich vandaag de dag afspeelt. Een aanrader voor wie met deze thema’s in aanraking komt.

Dit boek heeft een bijzondere opzet. Het ene deel is een transcriptie van opnames van sessies tussen tiener Liesbeth en therapeute Judith en het andere deel zijn de notities van Liesbeth. Hierin lees je haar gedachten en gevoelens. Dit maakt dat het boek vlot leest.

Liesbeth is opgenomen. Als lezer val je middenin haar verhaal. Omdat de transcripties en notities elkaar afwisselen, wordt langzaamaan duidelijk wat er is gebeurd en wat Liesbeth heeft meegemaakt. Ook lees je over de andere jongeren waar Liesbeth samen mee in groepstherapie zit. Hierin zijn mooi de verschillende karakters weergegeven.
Het is een sterk onderwerp. Iemand wordt niet voor niets opgenomen maar deze opname wil niet zeggen dat de persoon zelf grote fouten heeft gemaakt. Ze groeit op in een bijzonder gezin en hoewel dit ook meespeelt, weet Lydia Rood heel knap de wijzende vinger te vermijden. Natuurlijk worden er fouten gemaakt binnen het gezin, Liesbeth heeft geen fijne, veilige haven thuis. Toch worstelen de andere gezinsleden ook met hun eigen problemen en lukt het Lydia Rood om enigszins begrip te kweken.

Hoewel het wisselende gebruik van transcripties en het eigen verhaal van Liesbeth aan de ene kant zorgen voor een vlotte stijl, is het toch ook een redelijk chaotisch boek. Het duurt soms even voordat delen uit het verhaal van Liesbeth duidelijk worden. Dan zijn er de dingen die eerder speelden in haar thuissituatie of met vrienden maar ook dingen waar ze nu mee worstelt.

Ik ben blij dat er schrijvers zijn die dit soort onderwerpen niet uit de weg gaan. In ‘Niemands meisje’ wordt maar weer bewezen dat een boek, ook voor de jeugd, niet altijd luchtig hoeft te zijn. Serieuze verhalen mogen verteld worden. Dit betekent niet dat het boek ook zware kost is.

Topboek en op tijd geleverd