Nietzsches tranen roman

Joseph Breuer, arts uit Wenen, wordt aan het eind van de 17e eeuw benaderd door een jonge vrouw genaamd Lou Salomé. Zij doet een bijzonder verzoek aan de arts. Zij vraagt hem of hij een goede vriend van haar, filosoof Friedrich Nietsche, wil behandelen. Nietsche ziet het leven namelijk niet meer zitten, nadat zij, Lou Salomé, geweigerd heeft zijn vrouw te worden. Er zit alleen één adder onder het gras; Nietsche wil niet toegeven dat hij het leven moe is en wil alleen hulp voor zijn lichamelijke klachten. Bovendien is in die periode een “praattherapie” nog onbekend. Breuer verzint een list om Nietsche toch te kunnen helpen. Gaandeweg blijkt ook Breuer door het contact met Nietsche geholpen met zijn eigen obsessie voor een patiënte. Er ontwikkelt zich een bijzondere vriendschap tussen de twee wetenschappers.
De grote angsten uit het leven van een mens komen aan de orde zonder dat dit een zeer zwaarmoedig boek is. Eerder worstelen de hoofdpersonen met de voor een ieder waarschijnlijk herkenbare vragen die het leven en de dood met zich mee brengen.

Een fiin boek! Psychologisch zo subtiel getekend. Als je zelf een innerlijke worstelaar bent vind je steun bij het feit hoe anderen ook zo diep moeten gaan om met innerlijke zaken in het reine te komen. Gedeelde smart is halve smart.
Het hoort allemaal bij het leven

In dit boek krijg je een idee hoe Freud aan zijn idee van psychotherapie zou kunnen zijn gekomen. Ik dacht dat hij ‘de uitvinder’ was van het onbewuste, maar hij was eerder een praktiserend medicus/filosoof. Freud wilde de geest genezen. Hij is de jonge vriend van dokter Breuer in het jaar 1882 te Wenen. Psychosomatiek bestond toen nog niet. Wel al pril in de vorm van vrouwen die aan, wat ze benoemden als hysterie leden. Via Lou Salomé, een mooie zelfbewuste vrouw, wars van elke conventie (eerder het tegenovergestelde van de aan hysterie lijdende vrouwen) wordt dr. Breuer nieuwsgierig gemaakt om Nietzsche te bevrijden van zijn wanhoop. Je krijgt een mooi inkijkje in de wetenschappelijke keuken van die tijd aan de hand van de gesprekken en de gebeurtenissen die zich uit dit contact van twee waarheidszoekende wetenschappers ontvouwen. Het mooie van deze roman is dat het geschreven is door een psychiater. Hij, als geen ander, kan last hebben van beroepsdeformatie. In deze roman ga je daarentegen écht geloven dat deze ontmoeting écht heeft plaats gevonden. Yalom is zo trouw gebleven aan het tijdsbeeld en heersende cultuur! Het gaat over zelfbevrijding en de rol van toewijding waarin je gelooft: Amor fati. Ik vond het een mooie, intelligente roman, maar als je niet geïnteresseerd bent in de psychiatrische wereld zou ik het niet lezen.

Voor een maatschappelijk werkster zoals ik is dit boek echt een "thuiskomer"!
Vlot geschreven, mooi het einde van de 19de eeuw beschreven....een aanrader!

Dit boek bevredigt alle verlangens van de lezer. Het leest vlot, het kluistert de lezer, het confronteert, het stemt tot nadenken, het leidt tot zelfreflectie, het leert bij, ... Werkelijk een aanrader!

Tijdens mijn vakantie dit boek gelezen na een tip van een vriend. Een van de beste, zoniet het beste boek dat ik ooit heb gelezen. Het zit nog elke dag in m'n hoofd. Lezen!

Dit boek verweeft boeiende, psychotherapeutische inzichten en dialogen met filosofische theorieën en dat tegen de historische achtergrond van het ontstaan van inzichten in en interesse voor de psyche van de mens (dialogen tussen Freud en Breuer). De fictieve verhaallijn zorgt ervoor dat het licht verteerbaar blijft.
Alles om een lezer zoals mij te boeien tot op het einde.
Bovendien geeft het inspiratie om existentiële (midlife) levensvragen te doorworstelen. In dat opzicht vond ik het einde zeer pakkend.
Ik vond 'de Schopenhauer kuur' van Yalom ook erg goed, maar dit was nog beter (positiever).

wie van I.Yalom houdt leest ook dit boek. Weer slaagt hij erin als Amerikaan een Europese geschiedenis in roman en realiteit weer te geven, zo knap.

Geschreven bij Nietzsches tranen

Schitterend boek met een mooie psychologische verrassing. Goede omschrijvingen en diepgaande dialogen.

Dit vond ik een prachtig boek!Zo boeiend,zo verrassend.
Als ik nu iets van Nietzsche lees,zal ik het met andere gevoelens/gedachten lezen dan ik destijds tijdens mijn studie heb gedaan.
Hij is meer "mens"geworden voor mij.'k Zag hem altijd als bizar en moeilijk/afstandelijk.Nu is hij een mens vol twijfels en overwegingen geworden.