No deal

Ik ben zelf dyslectisch en hou zeker niet van lezen maar ik kreeg dit boek voor mijn verjaardag en had het eerste hoofdstuk gelezen en wow wat een geweldig boek.
Uiteindelijk had ik het boek in één dag uit gelezen.
Het boek is zo inspirerend dat je gewoon wil weten wat er verder gebeurd!
complimenten aan de schrijver!

Ik heb genoten van dit verhaal, kon niet stoppen met lezen totdat het boek uit was; het is spannend, er zit vaart in, het verhaal is goed uitgewerkt en de spanning word opgebouwd tot een climax. Een aanrader om te lezen, niet alleen voor jongeren maar ook voor volwassenen de moeite waard om te lezen!

No deal is een goed en gemakkelijk boek om te lezen.
In het boek wordt alles bekeken uit het oogpunt van de hoofdpersoon Simon.
Voor de rest is het een heel spannend boek en gebeuren dingen die je niet verwacht.
Ik zou dit boek zeker aanraden voor mensen die van een spannend boek houden.

Leuk boek, goed te lezen. Ondanks dat ik echt niet van lezen hou.
Spannend. Ik heb er een boekverslag van gemaakt.
Ik zit in 2 havo.
Ging prima

De irritant vrolijke stem van de dj probeert hem al minstens tien minuten wakker te maken, maar voor zijn gevoel is het nog midden in de nacht.
Dat volwassenen nog steeds niet snappen dat pubers pas op zijn vroegst rond tien uur in actie kunnen komen.
Door één ooglid enkele millimeters op te tillen lukt het hem de digitale cijfers op de wekkerradio te ontcijferen. Het is tien over halfacht. Hij draait zich nog een keer om en trekt het dekbed over zijn hoofd. Donderdag is de kloterigste dag van de week. Tot halfvier les en geen enkel tussenuur.
Na twee vergeefse pogingen om de dj de mond te snoeren, opent hij zijn ogen en slaat hij succesvol op de uitknop. In slow motion loopt hij naar de badkamer om te plassen, zijn slaperige hoofd onder de kraan te houden en zijn tanden te poetsen. Daarna graait hij zijn kleren, die hij gisterenavond op de grond heeft laten vallen, bij elkaar en trekt ze liggend op zijn bed aan. Nog steeds half in coma loopt hij de trap af. (blz. 5)

Simon woont samen met zijn moeder. Zijn vader is een jaar geleden midden in de nacht weggegaan. Sinds die tijd is het in huis niet zo gezellig. Zijn moeder is met schulden achtergebleven en moet hard werken om voldoende inkomsten te hebben om van te leven. Simon gaat met Dio, een klasgenoot, naar een feest. Ze mogen de auto van een vriend van Dio lenen om aan het einde van het feest naar huis te gaan. Als ze naar de auto lopen verzwikt Dio zijn enkel. Hij kan niet rijden en vraagt Simon om dat te doen. Simon wil eigenlijk niet, want hij heeft geen rijbewijs en heeft alcohol gedronken. Dio overtuigt hem om toch te rijden, want het is maar een klein stukje…
Winston, de vriend van Dio, is helemaal niet blij dat zijn auto beschadigd is geraakt. Hij vindt dat Simon de schade moet betalen, maar Simon heeft zoveel geld niet. Hij kan het ook niet aan zijn moeder vragen. Winston heeft een idee. Simon kan voor hem een pakketje ophalen uit Paramaribo.
Simon vertrouwt het niet, maar hij heeft geen keus. In Paramaribo wordt hij opgehaald door een meisje. Ze brengt hem naar het hotel en laat hem Paramaribo zien.
Simon is bang. Ze dreigen om zijn moeder iets aan te doen. Hij moet wel doen wat de mannen zeggen. Zal Simon weer heelhuids thuiskomen?

Mijn mening
★★★☆☆ - gemiddeld
Dit boek was een van de genomineerde boeken voor de Jonge Jury 2014. Ik wilde ze alle vijf lezen, omdat ik op de Dag van de Jonge Jury als vrijwilliger aanwezig zou zijn. Het leek mij leuk om mijn eigen keuze voor de winnaar te kunnen maken
Het is een spannend boek over een actueel onderwerp, namelijk drugssmokkel

Ik zou dit boek aanraden aan jongeren vanaf 15 jaar die houden van realistische boeken

Een uitgebreidere recensie is te vinden op Ikvindlezenleuk