Noodgreep

Vince Flynn, een Amerikaans auteur die in 2013 als gevolg van prostaatkanker is overleden, is in Nederland niet een van de meest bekende auteurs. In de VS, waar hij New York Times-bestsellerauteur was, worden zijn thrillers erg gewaardeerd vanwege de actie én accuratesse. Zelfs de CIA raadt zijn boeken aan hun medewerkers aan. Het belangrijkste personage in de meeste boeken van Flynn is Mitch Rapp, een undercover CIA-agent die zich vooral met antiterrorisme bezighoudt. Na het overlijden van Flynn werd deze serie door Kyle Mills voortgezet.

In Noodgreep roept ex-marinier en antiterrorismeagent bij de CIA Mike Nash Mitch Rapps hulp in bij de ondervraging van twee terroristen die verantwoordelijk zijn voor een aantal dodelijke aanslagen. Een van deze terroristen laat doorschemeren dat er nog een aanslag gepland is die spoedig plaatsvindt. Nash en Rapp willen koste wat kost te weten komen waar die aanslag zal plaatsvinden, maar een aantal senatoren wil dat ze zich aan de regels houden en dat de rechten van de terroristen niet geschonden worden. Het CIA-duo lapt die regels aan zijn laars en gaat zijn eigen gang. Zal het hen daardoor lukken om de aanslag te voorkomen?

Noodgreep is Flynns vierde in het Nederlands uitgegeven actiethriller. Vanaf het begin merk je al dat het boek zich vooral richt op de Amerikaanse markt. Dat is niet zo verwonderlijk als je in ogenschouw neemt dat het boek in 2008 geschreven is en dat diverse terroristische groeperingen hun pijlen destijds vooral op de VS richtten. Met de komst van IS is het thema van het boek nog steeds actueel en heeft het inmiddels een veel meer internationaal raakvlak gekregen.

Omdat dit al de vierde Mitch Rapp-thriller is, duurt het even voor je je een beeld kunt vormen van Mitch Rapp. Zijn personage is in eerdere boeken vast en zeker goed beschreven en uitgewerkt, maar in Noodgreep kom je zeker niet alles over hem en zijn verleden te weten. Dit geldt echter niet voor Mike Nash. Zijn personage wordt voldoende uitgewerkt om van hem, maar ook zijn gezinssituatie, een goede indruk te krijgen. Kenmerkend aan beide CIA'ers is dat ze met een kort lontje zijn uitgerust en dat Rapp nogal gewelddadig is.

Het boek heeft twee verhaallijnen. Het ene gaat over Nash en Rapp, het andere over een groep terroristen. Beide lijnen kruipen langzaam naar elkaar toe, maar vanaf het begin is het overduidelijk dat ze met elkaar te maken hebben. Toch staat het boek niet bol van extreem of overvloedig geweld. Integendeel. In het begin wordt een van de terroristen hardhandig aangepakt, maar daarna duurt het vrij lang voordat het écht gewelddadig wordt. Dat neemt ongeveer veertig pagina's in beslag, wat voor een actiethriller bijzonder weinig is.

Desondanks is Noodgreep zeker geen onaangenaam boek om te lezen. Het is niet al te ingewikkeld geschreven, in grote lijnen is het redelijk realistisch en het heeft voldoende snelheid om niet tot een gezapig verhaal te vervallen. De ontknoping, en dan vooral het laatste hoofdstuk, laat voldoende ruimte voor een vervolg. Vooral omdat het verhaal vanuit het perspectief van het antiterrorisme geen bevredigend eind heeft.

(Dit boek heb ik eerder voor Hebban gerecenseerd.)

Mitch Rapp (antiterrorisme-expert) is nog steeds actief en wil een groep terroristen stoppen. Hij komt erachter dat er een aantal vast worden gehouden op een luchtmachtbasis. Op een geheime missie gaat hij deze gevangenen ondervragen. Op zijn eigen manier. De overheid kreeg geen kick uit deze mannen omdat ze zich aan de conventie van Geneve moeten houden. Maar Mitch doet daar niet aan mee. Dus zorgt hij dat ze gaan praten op zijn manier. Dit wordt hem niet in dank afgenomen door bepaalde mensen. Het komt ook tot een handgemeen met iemand van de luchtmacht. Deze persoon besluit om Mitch aan te klagen en hem niet met rust te laten totdat Mitch straf krijgt. Hij moet aan de schandpaal genageld worden! Amerikanen die achter hun eigen mensen aanzitten. Hoe krom is het? Mitch beschermd ze tegen de terroristen en nu zitten ze achter hem aan in plaats van de terroristen. Er komt een aanslag, Mitch weet het zeker! Dit is een persoonlijke aanval op Mitch Rapp. Zal hij zichzelf dit keer kunnen redden? Het is een spelletje om macht en hij verzet zich ertegen. En kan hij zijn land redden en de aanslag voorkomen?
Mike Nash hept Mitch waar hij maar kan. Maar thuis loopt het allemaal niet op rolletjes. Er zijn hevige spanningen in zijn gezin. Zijn vrouw wil weten wat er in hem omgaat. Zijn oudste zoon heeft problemen op school. De twee jongste kinderen zorgen voor grappige situaties, dat maakt het boek even iets luchtiger op bepaalde momenten. Charlie van 1 jaar oud, leert per ongeluk een woord dat niet mag (Shit) en Jack heeft problemen met vrouwentaken, zoals luiers verschonen. Dit zorgt voor grappige dialogen. Het is leuk om Nash en zijn gezin wat beter te leren kennen.

Het einde is spannend en je weet dat er nog een vervolg gaat komen. Dat kan niet anders.
Dit is de spanning die je van Flynn gewend bent! Dat lees ik zo graag!
Een aantal personages uit de vorige boeken komen ook weer voorbij, maar in mindere mate. Zoals bijvoorbeeld Irene (directrice van de CIA) en Scott (Coleman).
Dit boek draait voor een groot deel om Nash. Het is weer eens wat anders. Maar om eerlijk te zijn mis ik good old Mitch in dit boek. Hij komt er wel in voor, maar niet in veel actie- momenten.
Na het ondervragen in het begin, zakt de spanning weg. Ik kan het niet anders uitleggen.
De Terrorist Hakim zorgt voor een aantal spannende momenten, terwijl hij zijn mannen traint en naar hun doel brengt. Maar het boek is stukken minder spannend,dan de vorige delen over Mitch Rapp. De kogels en explosies vliegen je niet om de oren. En dat mis ik gewoon. Het is teveel gepraat en teveel een machtspelletje geworden. Mitch kan zich daar zelf ook niet in vinden, dat merk je. Hij wil echt weer terroristen gaan vangen en opjagen. Dit boek was niet echt mijn ding. Het las niet vlot en moest mezelf echt aanzetten tot lezen. Dat heb ik nog nooit gehad met een Vince Flynn. Jammer.

Ik had hoge verwachtingen van dit boek na de vorige boeken over Mitch Rapp. Mijn verwachtingen zijn niet uitgekomen. Kwa cijfer zit ik op een 5,5. En dat is 2,75 sterren. Ik zal het afronden naar boven op de sites waar ze alleen in hele sterren denken. Maar ik meld dit er wel bij.

Geschreven bij Mitch Rapp 11 - Noodgreep

Prima geschreven boek.

Geschreven bij Mitch Rapp 11 - Noodgreep

Spannend verhaal, ik heb dit werkelijk in één ruk doorgelezen. Een aanrader.
Zeker tijdens mijn lange ziekenhuisopname.

Een heel goed boek, het is nu het 2e boek dat ik lees van Vince Flynn.
In deze tijden is het wel interessant om te lezen, op de een of andere manier krijg je een betere kijk
Op terrorisme en de bestrijding en de politiek er rond, ook al is het niet waar gebeurd.
Zeker een aanrader!

weinig actie als je liefhebber van Tom Clancy verhalen bent komt valt dit boek tegen het was niet slecht maar niet echt wat ik er van verwachte

Vanaf het begin van het boek volg je het verhaal van zowel de kant van de Amerikanen als van de terroristen. Vince Flynn weet beide kanten zeer overtuigend neer te zetten. Verder schrijft Vince Flynn beeldend. Als voorbeeld: de gevangenis waar de terroristen gevangen zitten en later ondervraagd worden, is gedetailleerd beschreven. Ook situaties zoals gevechten, zijn nauwkeurig beschreven. Het geeft je als lezer het gevoel er zelf bij aanwezig te zijn. Het verhaal begint direct spannend, je wordt