Norwegian Wood

Geschreven bij Norwegian Wood

Heel sterk aan dit boek is de feilloze sfeertekening van het leven in 1969, een jaar waarin ik 17 werd. In die tijd schreven geliefden elkaar nog brieven, die altijd een paar dagen onderweg waren - tegenwoordig is er email en internet.

Na tien bladzijden 'Norwegian Wood' diepte ik uit mijn CD-collectie 'Rubber Soul' op, het Beatles-album uit 1965 waar de gelijknamige song op staat. De perfecte aansluiting van Murakami's toonzetting op deze muziek liet een rilling langs mijn rug lopen.

Voor degenen die er in 1969 nog niet (bewust) waren: 'Norwegian Wood' is een goed geschreven verhaal over de ervaringen van een adolescente Japanse student met diverse vrouwen. Helder en intiem geschreven, zonder sentimenteel te zijn. De ondertoon is net als in het echt: het leven moet nu eenmaal tot aan het eind toe geleefd worden.

Geschreven bij Norwegian Wood

Wat een ongelooflijk goed boek is dit! Dit was mijn eerste Murakami en wat was hij fijn. Normaal hebben zijn boeken fantasie elementen maar dit boek niet. Dat is voor mij helemaal geen nadeel. Sterker nog, het bewijst hoe goed Murakami is. Hij schets een super mooie en interessante setting met complexe, maar toch intrigerende personages. Dit is zo'n boek waarbij je wil bijven doorlezen. Murakami heeft bewezen dat hij geen alternatieve wereld nodig heeft om een prachtig verhaal te schrijven en de aandacht van de lezer vast te houden. Het lezen van dit boek lijkt meer op het kijken van een film dan daadwerkelijk woorden lezen. Prachtig. 5 van de 5 sterren for sure!

Leest heel vlot. Aangrijpend. Prachtige schrijfstijl.

Geschreven bij Norwegian Wood

Spannend veel seks!

Norwegian Wood is in mijn ogen echt een klassieker. Murakami weet echt hoe hij met woorden moet omgaan, daarvoor natuurlijk ook veel lof voor de vertaler Alfred Birnbaum. Bij bijna elke pagina voeg ik een bladmarker toe omdat er mooie quotes op staan. De hoofdpersoon denkt veel na over het leven, over de liefde, over de wereld en beschrijft zijn gedachtegang op een ontzettend mooie manier. Het verhaal is romantisch, poëtisch, verdrietig, grappig en mooi. Kortom, echt een aanrader!

Geschreven bij Norwegian Wood

Dit boek was echt niets voor mij. Het grote aantal expleciete, haast Smut, scenes stoorde mij een beetje. Het was gewoon teveel. Jammer, want ik had veel van dit boek verwacht. Ik kan snappen dat sommigen dit boek wel goed vonden, want het verhaal opzich was wel goed, maar voor mij werkte het gewoon niet.

Geschreven bij Norwegian Wood

Ik wou dit boek echt leuk vinden omdat ik dacht dat het romantisch ging zijn, maar nee. Ik ben 17 jaar en een meisje en misschien was dit boek gewoon bedoeld voor volwassenen? Het leek wel een autobiografisch boek over een japanse student die een saai leven heeft maar opeens een crush heeft op 2 mensen. Ik vond het een beetje saai en het boek is me niet echt bijgebleven. Ik was van plan om na dit boek verkocht te hebben voor 6 euro "a wild sheep case" te kopen maar daar twijfel ik nog over. Ik hoop dat er in dat boek minder nonchalante seksscenes in zitten..

Geschreven bij Norwegian Wood

( Dit is het eerste boek dat is lees van Murakami )

Het verhaal was oke, maar heel eentonig waardoor de stukken die emotioneel zouden zijn erg vlak aanvoelden, alsof er geen emotie speelt maar er wel had moeten zijn.
bovendien vond ik zelf wat apart dat de schrijver vooral als japanner zo gedetailleerd over intimiteit schreef omdat dit normaal altijd als een taboe werd beschouwd in die tijd. Dit maakte het verhaal minder geloofwaardig, het leken minder op bescheidde Japanse mensen (ook al kan je dit beschouwen als een stereotiepe) de characters waren zo direct en vertelde zonder schaamte over alles.
bovendien vond ik dat er niet goed met tijd werd gespeeld en dat de hoofdpersonage ongeloofwaardig is als persoon.

Geschreven bij Norwegian Wood

De eerste, zeg, twintig pagina’s vond ik oké. Vlot geschreven. Daarna begon ik me - ik dacht dat ik eersteklas literatuur in handen had - steeds meer te ergeren. Aan de overvloed aan onbelangrijke details, aan de zwakke dialogen, aan de herhalingen, aan de ongeloofwaardige personages. Om over het ontbreken van een spanningsboog nog maar te zwijgen. Na 120 pagina’s trok ik het echt niet meer en heb ik het boek aan de kant gegooid.

Norwegian wood, or how a Beatles song meets the unbearable lightness of being.

‘there is no cure for the sorrow of death, all we can do is see it through to the end, and learn from it, and even that will not help us when we meet the next death’

The novel ‘many lives’ (see https://www.goodreads.com/review/show/1436043578?book_show_action=false ) by Kukrit Pramoj learned me that as all of our lives are different so are our deaths. Norwegian wood by Haruki Murakami learns me that death is not the opposite of life, but an innate part of life.

But what am I talking about death, this novel is about sex and has lots of it. ‘Vintage Murakami and easily the most erotic of his novels’ says the cover of my copy. I don’t know about erotic, most of the time the talking and writing about sex is so casual, so stripped of any sexual excitement that the word erotic does not same quite the right label.
What’s more important, the author finds whole new ways and words of telling a love story. Should you think just another love story or erotic novel you could not be more wrong, no Haruki Murakami finds new words and ways for the ancient myth of Eros and Thanatos. (and adds a lot of my favourite Beatles songs to that ;-)
Just read it