Onvoorwaardelijk ouderschap van belonen en straffen naar liefde en redelijkheid : een inspirerend pleidooi voor een kindgerichte opvoeding

Hét naslagwerk onvoorwaardelijk ouderschap eindelijk in het Nederlands vertaald.

Geeft zoveel inzichten en uitleg! Geen kookboek zoals veel boeken m.b.t opvoeding zijn geschreven.
Geen oplossingen maar inzichten die je écht verder helpen en veel breeder en rijker naar de opvoeding ansich laten kijken. Voor mij een ontzettende inspiratie geweest over hoe ik wel/ niet met mijn kindje om (wil) ga(an).
Absoluut de moeite waard als je nieuwsgierig bent naar onvoorwaardelijk opvoeden en de gedachten daarachter!

Geschreven bij Onvoorwaardelijk ouderschap

De schrijfstijl van het boek is interessant, beschrijvend, hij maakt van gebruik van metaforen en gekscherende opmerkingen. Dit moet je waarderen of negeren, want het boek erom wegleggen is echt zonde. Alfi doet zichzelf niet voor als superieur of beter dan anderen maar hij beschikt wel over hele belangrijke inzichten die heel nadrukkelijk onderbouwd worden door wetenschappelijk onderzoek. Sommige reviewers geven aan dat hij verkondigt dat dit de beste methode is en dat sommige kinderen straf gewoon nodig hebben. Alle wetenschappelijke onderzoeken hierover laten zien dat dit absoluut niet waar is en Alfi illustreert dit prachtig in dit boek. Bovendien is respect voelen en tonen aan je kind geen methode, toch?

Zijn boek is niet voor mensen die in self-destruction-mode gaan wanneer ze realiseren dat ze iets niet zo handig aangepakt hebben in het verleden. Je moet echt over zelfreflectief vermogen beschikken om de boodschap te waarderen en te kunnen implementeren. Maar als dat allebei voor jou geldt dan is dit boek echt goud waard. Voelt constant bezig zijn met gedragsveranderingen afdwingen door technieken zoals time-outs, negeren en alleen belonen van goed gedrag niet goed? Fijn. Er zijn alternatieven waardoor je kind intrinsiek gemotiveerd raakt om goed gedrag te vertonen, maar nog veel belangrijker, waar je kind een dolgelukkige volwassene van wordt.

Prachtig en helder geschreven boek. Ontzettend fijn dat er nu een Nederlandse vertaling us!
Aanrader om te lezen voor iedere ouder.

Ik ben nu halverwege het boek, maar ik voel me heel onprettig bij de toon van het boek. Er wordt met een vinger gewezen naar de mensen die het in de schrijver zijn ogen niet goed doen. Opvoeden is zo, zo moeilijk. Je voelt je als ouder al genoeg schuldig!
De schrijver windt er geen doekjes om; Dit is DE juiste methode om een kind op te voeden. Nou, geen kind is hetzelfde. Niet voor ieder kind werkt een aanpak van uitleggen, uitleggen, uitleggen, voordoen, voordoen, voordoen.
Bovendien, iedere ouder maakt fouten. En je neemt (vaak onbedoeld) ook nog mee wat je eigen ouders je hebben meegegeven, positief en negatief. Dat het soms goed is om als ouder aan jezelf te werken om een betere ouder te kunnen zijn, daar wordt niets over gezegd in het boek. Ik zit nu op een forum met mensen die zijn methode aanhouden. Het constant moeten volgen van je kind. Meerderen lopen daar tegen een burn out aan. Geen wonder. Er staat nergens in het boek dat je als ouder ook eens tijd voor jezelf mag nemen en ook niet dat je na de 80 ste keer uitleggen echt niet meer over je heen hoeft te laten lopen. (Ja o wee, want we mogen niet straffen!)

Alfie bepleit een milde en onvoorwaardelijke opvoeding van ouders jegens hun kinderen. Helaas is Alfie zelf minder mild (lees: sterk veroordelend)over ouders die het “verkeerd” doen in zijn ogen

Mijn dochter was er erg blij mee

Zeker zelf lezen!

Leerlijk

Als pluspunt zou ik zeggen: duidelijk beschreven.