Op Reis

H.O.P.E. nam onlangs contact met mij met de vraag of ik haar autobiografisch verhaal wou lezen. Ze deelt haar levensverhaal die alles behalve van een leien dakje is verlopen. Van kinds af aan is ze seksueel,emotioneel en fysiek misbruikt geweest, de gevolgen hiervan zijn ondenkbaar. Via haar boek die bestaat uit blogposts als een soort van dagboek probeert ze op haar eigen manier haar “reis” te verwoorden. In de hoop het taboe wat te doorbreken die de dag van vandaag nog altijd enorm aanwezig is in onze maatschappij.

H.O.P.E. vertelt haar verhaal op een luchtige manier met metaforen om zo het zwaar onderwerp wat te verzachten. Ze bekijkt het leven als een weegschaal die je in balans moet houden, maar met de emotionele schade die ze heeft opgelopen is dit een hele uitdaging.
Mentaal en emotioneel in een dal zitten, kampen met een eetstoornis wordt nog te vaak beschouwd als taboe. De besparingen die worden toegepast op deze tak in de gezondheidszorg maken het alleen maar moeilijker voor de vele slachtoffers om hiermee naar boven te durven komen en open over te praten.

In heel veel gevallen komt de professionele vaak te laat waardoor er al veel onomkeerbare schade is. H.O.P.E. probeert haar levens ondanks haar moeilijkheden toch weer op te bouwen op haar eigen manier, maar helaas valt ze in een terugval en moet ze opgenomen worden in een gesloten afdeling. Hier wordt de metafoor “stormen blijven niet aanhouden“ gebruikt, waarmee H.O.P.E. duidelijk wilt maken dat mindere periodes niet blijven aanhouden, er is altijd beterschap in zicht en ook H.O.P.E. slaagt erin om uit de storm te komen en haar leven weer op te pakken. Hierna volgt een traumabehandeling voor de stemmen in haar hoofd (die veroorzaakt kunnen worden door niet enkel drugs maar ook door heftige trauma's of onverwerkte gebeurtenissen) waar ze zich beetje bij beetje meer durft open te stellen. dit proces herhaalt zich meerdere malen met vallen en opstaan. Alle kleine stappen vooruit zijn vooruitgang, en een stap achteruit hoort er soms bij om weer vooruitgang te kunnen boeken.

Haar levensles: je mag nooit vergeten van waar je komt, welke weg je al hebt afgelegd, en dat het oké is als je soms je levenskoers moet aanpassen.

H.O.P.E haar verhaal greep mij enorm aan omdat het zo rauw is maar ook enorm heftig om te lezen. Haar reis wordt open en eerlijk besproken zonder taboe. Haar vechtlust, doorzettingsvermogen om beter te worden is iets om te bewonderen. Het feit dat ze een boek schrijft om bovenstaande problematiek aan te kaarten is enorm sterk! Hier kaart ik enkel een paar van haar besproken posts aan, ben je benieuwd naar haar complete verhaal? Lees haar boek “Op reis”.

H.O.P.E. = Hold on, pain ends.

Ondanks het zware onderwerp leest het vlot weg. Het geeft de lezer een kijkje door de ogen van een meisje/vrouw die ernstig getraumatiseerd is, maar door de metaforen en humor is het juist goed te begrijpen voor iedereen. Goede opbouw. Prachtig geschreven.

H.O.P.E. neemt je op soms ontroerende, soms grappige maar altijd begrijpelijke wijze mee in haar belevingswereld. Het is toegankelijk ondanks het zware onderwerp. Lezen dus!

H.O.P.E. beschrijft op een bijzondere manier de gebeurtenissen in haar leven. Haar verhaal pakt je direct en beroert het diepste van je ziel. Iedere (geestelijke)zorgverlener zou dit boek moeten lezen!

Een verhaal dat iedereen zou moeten lezen

Ik las Op Reis van H.O.P.E

Het boek is opgebouwd door blogs en vertelt het verhaal van H.O.P.E
Ze geeft zich bloot in dit boek
Het gaat over seksueel misbruik en traumas, de behandeling van traumas en de hulpverlening

Wat een ontroerende blogs , en zo goed beschreven hoe of ze zich voelt .
Je voelt de onmacht en het verdriet .
Het falen van hulpverlening en het isolement waar je als slachtoffer inzit .
En ook hoe of de hulpverlening wel goede stappen zet , maar dat het toch zo ontzettend moeilijk is om het leven op te pakken met al je traumas waar je mee moet dealen .

Het boek is zeker een aanrader om toch de slachtoffers beter te leren begrijpen , en om ze een helpende hand toe te steken als ze het even niet meer zien zitten
Je krijgt van mij 5 sterren

Dank dat ik je boek mocht lezen
Heel veel sterkte voor de toekomst

Ontroerend en aangrijpend boek.
Het lezen meer dan waard.

Hold On, Pain Ends, H.O.P.E
Een absolute 'must read', niet alleen voor getraumatiseerde mensen of hulpverleners maar juist ook voor iedereen die oprecht de worsteling van stap voor stap verwerken wil mee-leven.
Respect voor de auteur die dwars door alle emotie en gebeurtenissen heen op reis blijft gaan, naar zichzelf en naar een betere toekomst. Tijdens haar reis 'heelt' ze steeds meer als mens en groeit ze als schrijver.
Door haar beeldende manier van vertellen begrijp je de ernst van haar trauma's, kun je niet anders dan bewondering hebben voor haar openhartigheid en haar een goede reis toewensen.

H.o.p.e. heeft op een eigen bijzondere manier haar verhaal geschreven. Een echte aanrader voor hulpverleners. Delen is helen, verzwijgen is lijden.