Opgestroopte Mouwen

Ik mocht Opgestroopte mouwen al lezen als manuscript. Ik vond het een goed boek. Nu het gedrukt is, vind ik het een uitstekend boek. Renée Vonk heeft een zilveren pennetje. In levendig proza schrijft ze over haar leven. Een streng christelijk milieu in Rotterdam in de jaren vijftig en de moeite om aan dat milieu te ontsnappen. Een relatie met een Molukker en de reacties van de buitenwereld op deze interraciale verhouding. Het is de tijd van de treinkapingen ,van de krakersrellen. Renée Vonk, die in het boek Andrée heet, zit op de eerste rij van de geschiedenis. Via de typeafdeling wordt ze sportverslaggever bij de krant. Als eerste vrouw in Nederland. De journalistiek opent deuren. Reizen, ontmoetingen met beroemdheden, drank, veel, drank. Haar eerste huwelijk loopt op de klippen. Ze wordt verliefd op de man van haar beste vriendin. Het is tijd om Nederland te verlaten. In Zuid-Frankrijk vindt ze haar droomplek. Opgestroopte mouwen leest als een roman. Op de achterkant staat dat het een autofictieve vertelling is. Volgens mij staat dat er alleen maar op om allerlei personen te sparen. Opgestroopte mouwen is vooral een eerlijk boek over een vrouw die niet bang is om voor haar mening op te komen en toch weer bang is of ze alles goed heeft gedaan. Een boek over lef en twijfel. Over het leven.

Ik heb het boek ´Opgestroopte mouwen´ van Renée Vonk al gelezen. Ik ken haar niet, behalve een beetje van haar blog over Zuid-Frankrijk.
Haar stijl van schrijven herken ik in haar boek. Lekker toegankelijk. Maar belangrijker: ze vertelt openhartig en meeslepend over haar (?) leven. Het zal je maar gebeuren dat je moeder wordt terwijl je dat niet wilt, dat je in de criminele milieus van een andere cultuur terechtkomt en dat het vechten voor een eigen leven eigenlijk nooit ophoudt. Dit boek gaat vooral over schuld en boete, en toch ook over de liefde.
Een min of meer journalistiek verslag, de kroniek van een vrouwenleven in een wereld die voortdurend verandert. De generatie van Renée Vonk heeft in maatschappelijk opzicht véél meegemaakt en zij in haar persoonlijk leven nog zoveel meer. Je zult maar van rivale kankerbuddy worden. Om maar wat te noemen.
Ik heb dit boek in één adem uitgelezen. Want is het erg goed geschreven. Journalistieke lectuur van een iets hogere orde.
En daarna heb ik uren of eigenlijk dagen zitten peinzen. Over mijn eigen leven.
Dat is misschien wel de grootste verdienste van dit prachtboek.
Peter Hooft

Met Renée Vonk maakte ik kennis door de leuke artikelen op haar blog en nieuwschierig geworden, heb ik "Met Opgestroopte Mouwen" gekocht. Ik heb erg van dit boek genoten waarin een vrouwenleven wordt ontrold dat de titel recht doet. Een leven dat beslist niet altijd over rozen ging en waar de hoofdpersoon telkens weer het hoofd boven water weet te houden. Heel goed en met veel humor geschreven! Een aanrader.

Geschreven bij Opgestroopte mouwen

Niet doorheen te komen