Opsoek naar Ubuntu Zuid-Afrika onder mijn huid

Kunnen we de eeuwenoude filosofie van menselijkheid uit Zuid-Afrika gebruiken om ecologische duurzaamheid en sociale ongelijkheid aan te pakken? Dit leerzame en indringende boek geeft inspiratie!
Zou ik een moord kunnen begaan? Iedereen heeft zich dat wel eens afgevraagd. Maar het blijft vaak bij een fantasie, een theoretische vraag, een moreel dilemma. Totdat je oog-in-oog staat met twee moordenaars. Hun verhalen hoort. Begrip krijgt. Respect krijgt.
Het verhaal over twee van de vier moordenaars van Amy Biehl is voor mij het meest aangrijpende onderdeel van het boek Opsoek naar Ubuntu, van Annette Nobuntu Mul. Amy Biehl is een blanke Amerikaanse studente die in 1993, 2 jaar na afschaffing van de apartheid, in Zuid-Afrika woont en zich daar inzet voor de multiculturele democratie. In augustus geeft ze twee zwarte jongens een lift naar hun township. Toevallig vindt daar net een bloedige confrontatie tussen een woedende zwarte menigte en de blanke politie plaats. Vier zwarte tieners sleuren haar uit de auto, ondanks het geschreeuw van de twee zwarte lifters dat zij aan hun kant staat. De vier slaan haar de hersens in. Het boek gaat uitgebreid in op de omstandigheden tijdens de apartheid, de haat tussen blank en zwart, waardoor deze moord (bijna) begrijpelijk wordt. Maar nog veel sterker is wat er ná de moord gebeurt: de ouders van Amy vergeven twee van de moordenaars, betalen hun schoolopleiding en geven ze een baan bij de Amy Biehl Foundation, die 2300 straatkinderen opvangt en opleidt. Zo proberen ouders en moordenaars de vicieuze cirkel van uitzichtloosheid, geweld en wraak te doorbreken. Vergeving, verzoening, samenwerken is een van de pijlers van Ubuntu, een moeilijk te vertalen begrip (letterlijk: het hoogste wezen worden) wat gaat over ‘mede-menselijkheid’ en ontstaan is bij de Banta-sprekende stammen van Afrika.
Het boek is geschreven als een reis door Zuid-Afrika, waarbij de auteur diverse blanke en zwarte Zuid-Afrikaners interviewt, waaronder de bovenstaande twee moordenaars, de dochter van Desmond Tutu en de bewaker van Nelson Mandela op Robbeneiland. Ook ‘gewone’ mensen komen aan bod: de gastvrouw van een Bed&Breakfast en een kunstenaar, beiden wonend in en township, vertellen over hun leven. Het fenomeen Ubuntu wordt in de verschillende hoofdstukken met verschillende invalshoeken behandeld. Zo komen spiritualiteit, verzoening & vergeving, onderwijs, leiderschap, ondernemerschap, diversiteit en duurzaamheid aan de orde.
Het boek is erg mooi vormgegeven met quotes van de geïnterviewden, foto’s en liedteksten van Stef Bos. De schrijfstijl is aantrekkelijk, enerzijds door de vorm waarin de geïnterviewden letterlijk aan het woord zijn, anderzijds doordat Annette er zoveel van zichzelf in verwerkt: hoe zij zich voelt, haar ervaringen, inclusief een scheiding en een nare gebeurtenis met haar dochter, haar pijn. Een beetje irritant is de herhaling van een aantal gebeurtenissen of levensverhaal van de hoofdpersonen, nuttig als je het boek in stukjes een beetjes leest maar niet als je het in één ruk uitleest. Minder vond ik ook de wat spirituele stukjes als de auteur openbaringen krijgt. Daar ben ik net wat te rationeel voor.
Een interessant hoofdstuk gaat over Christo Brand, tussen 1978 en 1987 de bewaker van Nelson Mandela op Robbeneiland. Hij vertelt dat toen hij als 18-jarige begon aan die baan, hij geïndoctrineerd was met de visie van de apartheid: de zwarte gevangenen waren niet meer dan dieren. Pas op het eiland hoort hij de verhalen van de andere kant: blanke politie die traangasbommen naar basisschool-kinderen gooide, zwarte scholen die in brand werden gestoken.
In het mooie nawoord, van Prof. Dr. Jo Caris, wordt de relatie gelegd tussen Ubuntu en het realiseren van een duurzame samenleving in ecologische, economische en sociaal-politieke zin. Deze relatie maakt het boek ook zo relevant: hoe kunnen we een beetje Ubuntu toevoegen aan onze westerse levensstijl?

Een prachtig geschreven boek wat je inspireert en tot nadenken zet.
People are people through other people.
In deze tijd waarin complexe vraagstukken niet op te lossen zijn door individualisme maar waar we het met elkaar mogen gaan doen is dit boek een aanrader!

Het is een prachtig, persoonlijk en menselijk geschreven boek. Mooie quotes en foto's en het boek zet je tot nadenken over Ubuntu.

Een zeer inspirerend boek dat de transformatie van ik-jij-oriëntatie naar de wij-oriëntatie in onze wereld helpt vorm geven. Een aanrader voor mensen die willen inspireren.

Wat een bijzonder boek!
Prachtig, mooi, indrukwekkend, intiem, ontroerend en appelerend.
De inhoud draag ik mee met me, de uitwerking is: Ubuntu’s waarden zelf willen leven.

Een boeiend boek, vol met wijsheid. Met eerlijke persoonlijke overwegingen, uitleg van bepaalde begrippen, veel feiten en intermenselijke verhoudingen. Het lijkt me een standaardwerk over medemenselijkheid (vooral maar niet alleen in Zuid-Afrika). Uniek is hoe de schrijfster in de grootste township haar tweede voornaam (Nobuntu) krijgt, die 'moeder van de menselijkheid' betekent. De ondertitel 'Zuid-Afrika onder mijn huid' heeft twee betekenissen: behalve dat het land in haar lichaam is gaan zitten, verwijst deze ook ernaar hoe de auteur verschillen in huidskleur ervaart; soms als ongemakkelijk, soms als onbelangrijk.

....Lees dit boek!!!!

Diep geraakt door de persoonlijke verhalen die door Annette zo ontroerend hartverwarmend zijn opgetekend. Één feest der herkenning, dit boek beschrijft exact wat ik deze wereld toewens en waarin ik geloof !

Dit boek is uit het hart geschreven en neemt je mee in een traditie en gedachte die je leven alleen maar kan verrijken. Het boek is prettig geschreven terwijl je telkens weer verrast wordt door de gebeurtenissen en de inzichten die je tussen de regels door leest en mee-ervaart.

Dit is een prachtig, liefdevol en inspirerend boek over verbonden zijn. Iedereen zou dit moeten lezen in deze tijd van polarisatie en verwarring.

Vanuit het Hart geschreven en toch een doorwrocht boek.