Papegaai vloog over de IJssel

Geschreven bij Papegaai vloog over de IJssel

Ik dacht heel wat te weten over vluchtelingen/ asielzoekers en verblijfsvergunningen maar na herlezen van dit boek zal ik m'n mening matigen. Nooit had ik enige kijk op de situaties waar deze mensen in worden geplaatst of terecht komen in ons land, in mijn achtertuin. Beschamend af en toe maar ook ontwapenend en heel dichtbij, letterlijk en figuurlijk. Hoe de IJssel en haar omgeving in de dagelijkse leefomgeving wordt omschreven is meesterlijk te noemen.

Prachtige beschrijving van het integratieproces in ontwikkeling in Nederland. Interessant en zeer toegankelijk geschreven, een absolute aanrader.

Geschreven bij Papegaai vloog over de IJssel

Papegaai vloog over de IJssel is een roman waarbij grote onderwerpen niet geschuwd worden. Het is een modern verhaal verteld volgens een oude traditie, haast als een sprookje, met de structuur van een Russisch baboesjka-poppetje: kleine verhalen in grotere verhaallijnen onder de paraplu van één grote vertelling.

Het is een verhaal over hoop en wanhoop, begrip en onbegrip. Ondanks het feit dat iedere groep denkt dat ze het grote gelijk hebben, ligt de sleutel tot samenleven ergens in het midden.

Prima snelle levering, kon alleen tweedehands maar was toch nieuw. Actueel thema, mooi geschreven

Geschreven bij Papegaai vloog over de IJssel

We krijgen een inkijk in de migrantengemeenschap van moslims in Nederland. Maar de manier waarop dat gebeurt is teleurstellend. We krijgen leuke weetjes over hoe ze zich organiseren, over sommige gebruiken. Maar inhoudelijke diepgang die iets te betekenen kan hebben voor onze maatschappij, zit er niet in.

Abdolah beschrijft in dit boek bijna uitsluitend extreme situaties. Hierbij doet hij niets dan clichés bevestigen. De clichés die moslims hebben over Nederlanders (een losbandig land) en over homo's (gevaarlijke mannen, super-losbandige mannen). Hij bevestigt net zo goed de clichés over moslims en hun gedrag. De manier waarop moslims naar zichzelf kijken, of waarop wij hen zien.

Het was allemaal zeer stereotiep, vol van mensen die bezig zijn met zichzelf op een manier zoals we erover lezen in de goedkope media. Nergens las ik over ware liefde of schoonheid. Humor ontbreekt uiteraard helemaal.

Natuurlijk zullen sommige situaties die Abdolhah beschrijft (of allemaal) wel bestaan hebben, dat mag ook gezegd worden. Maar het mag daar niet stoppen want een maatschappij heeft veel meer te bieden dan dat alleen. Ik vond het erg om te merken dat een migrant, iemand die zelf intens geconfronteerd is met hoe mensen kijken vanuit stereotiepen, zelf nog niet weg is uit dat cliché-denken, zelf zo'n clichématig boek gaat schrijven. Abdolah moet toch weten dat Nederlandstalige moslims zijn boek zullen lezen? En hun cliché-beelden, zowel over de moslimgemeenschap als over de manier waarop deze gemeenschap ons ziet, bevestigd zullen zien? Van een migrant die schrijver is geworden verwacht je dat hij anders omgaat met stereotiepen, hij mag ze beschrijven, maar hij moet ook verder durven gaan, edelmoedig zijn, ruimte en openheid beschrijven en creëren.

De stijl was bovendien heel eenvoudig. Abdolah beheerst het Nederlands niet goed en dat merk je, het kan vervelend worden in een boek van vierhonderd pagina's.

Het is bijna niet te geloven dat dit boek geschreven is door dezelfde schrijver als het huis van de moskee! Waar is de fijne sfeer, de goedlopende verhaallijn en het mooie woordgebruik gebleven! Het boek was een teleurstelling omdat ik van Kader Abdollah wel iets anders had verwacht dat dit wel erg bekrompen verhaal in zinnen die geschikt zijn voor kinderboeken! Jammer, ik hoop dat zijn volgende boek weer van een echt Kader Abdollah niveau zal zijn!

Geschreven bij Papegaai vloog over de Ijssel

Op de radio had ik een interview gehoord met deze schrijver, het ging over wat de IJssel met de mensen doet.
Omdat ik deze regio goed ken was mijn interesse gewekt.

Wat ik fijn vond is de vele herkenningspunten van de regio.
Bijzonder is om door de ogen van een vluchteling te mogen kijken naar onszelf.
Wat ik mistte was 'wat de IJssel met de mensen doet'.
Wat mij stoorde is de telkens terugkerende nadruk op erotiek, daarvoor heb ik dit boek niet op mijn verlanglijst gezet.

Geschreven bij Papegaai vloog over de IJssel

De eerste boeken van de schrijver vond ik veel meeslepender geschreven.
Dit boek was vrij langdradig. Het leek alsof de schrijver steeds een nieuw plot wilde toevoegen,
waardoor het geheel minder geloofwaardig werd.
het boek overstijgt voor mij nauwelijks het niveau van een streekroman.

Geschreven bij Papegaai vloog over de IJssel

prachtig beschreven vanuit de vreemdelingen zelf. Een wereld waar je geen weet van hebt. Zo ontdek je hoe die mensen zich voelen in een voor hen volkomen andere situatie. Hoe moeilijk is het om je aan te passen aan een totaal andere cultuur.

Een heerlijk boek om te lezen.
Een mooi verhaal en makkelijk leesbaar.