Peachez, een romance roman

Ik kan het met "helaas" niet eens zijn. Ik ben onvoldoende vertrouwd met de internet-wereld, datingsites om de uiteindelijke plot te kunnen volgen. Ik bedoel, waar er op het einde wordt uitgelegd hoe de hele bedrogmachine van de datingsites werkt. Of het dus een realistisch of onrealistisch gebeuren is, kan ik onvoldoende beoordelen. Maar dat het verhaal mij prikkelde om verder te lezen is zonder meer gebeurd. De zinnen zijn wel zeer complex en je moet de gedachtelijnen wel goed volgen. Persoonlijk vind ik dat wel aangenaam om mij in te leven in het verhaal dat zo eloquent wordt weergegeven. Dat het hier om een hot item gaat, is zonder meer duidelijk, denk ik. Regelmatig worden we geconfronteerd met ernstige misdrijven die via face-book, datingsites enz. plaats vinden. Ook het feit dat mensen zich zowel qua uiterlijk als qua persoonlijkheid zo perfect mogelijk voordoen conform hun eigen visie op wat gewenst is of niet, is algemeen bekend. Ik vond het dus een aangenaam boek om te lezen en heb er zelfs wat van geleerd, of eerder bevestigd van datgene wat ik al wist, nl. de onpersoonlijkheid en de manipulatie die via deze media kan gebeuren.

Geschreven bij Peachez, een romance

Nadat de hoofdpersoon van het verhaal, een hoogleraar Latinistiek, is gearresteerd en gevangen gezet, reconstrueert hij de gebeurtenissen die aan de arrestatie vooraf zijn gegaan. De daarop volgende pagina's geven een subtiel gelaagd relaas van gebeurtenissen. De hoofdpersoon is de verteller in het verhaal en we leren hem kennen als een man met een succesvolle academische carrière, wiens werk en dagelijks leven sterk overlappen. Pfeijffer, zelf classicus, ontwikkelt hem tot een geloofwaardig personage. Via de hoofdpersoon leren we het volgende personage kennen, die via de inbox als Sarah haar intrede doet. Na een speelse correctie op een foutje ontwikkelt zich langzaam maar zeker een contact dat meer en meer de overhand krijgt, zelfs zodanig dat de carrière op het spel komt te staan en levensgrote angsten worden overwonnen. Wat we zien ontvouwen is een verhaal dat uitstekend past bij de passie van zijn studententijd, de adoratie van de afwezige liefde in de Latijnse elegieën. Dat is precies de kracht van het verhaal en de subtiele gelaagdheid die het bevat. Het liefdesverhaal is een vehikel, waar in feite grote en fundamentele vragen nooit ver weg zijn. Bij de aandachtige lezer dringen zich dan ook vragen op over het kennen van de werkelijkheid in de verhouding tot de creatieve menselijke geest. Het leidt tot een verrassend inzicht en een stoïcijnse berusting, maar waar een hoge prijs voor wordt betaald.

Geschreven bij Peachez, een romance

Het thema van het boek is interessant. De schrijfstijl echter spreekt mij totaal niet aan. Het boek is gelardeerd met Latijnse spreuken, woorden, zinsnedes. Leuk voor de intellectuele protagonist. Minder voor de doorsnee lezer.

Het is toch fantastisch dat de schrijver je genereus mee laat genieten van zijn enorme eruditie!
Wat een prachtige taal, zichzelf toch af en toe relativerend met een onverwachte banaliteit.
Aan een waargebeurd incident heeft hij deze analyse van de verbeelding, de liefde en de adoratie verbonden, knap gevonden, en komt daarmee uiteindelijk op het verschijnsel religie.
Herlezen en je gaat steeds meer zien: gun het jezelf!

Een Prof die voor het eerst te maken gekregen heeft met liefde. Hoe beïnvloedt dit zijn leven? Ilja Leonard Pfeijffer is nog niet klaar om verliefd te worden op Peachez. Het is volledig los te lezen en het focust zich op de literaire markt. Het vertelt het verhaal van een professional die per ongeluk contact opneemt met een vrouw.

Het is wennen aan de schrijfstijl van Pfeijffer. De poëtische stijl creëert de mooiste zin: "Niemand, zelfs de regen niet, heeft zulke kleine handen". Maar de onderwezen taal is niet de eenvoudigste. Lange zinnen, ingewikkelde structuren en Latijnse spreekwoorden zijn geweldig voor de hoofdrolspeler, maar ze vergen wel wat inspanning van de lezer. Sarah, dit is een mooie en toepasselijke naam, want volgens de oorspronkelijke Hebreeuwse etymologie betekent het "prinses". Zij is de stralende onder de vrouwen, beschouwd als een prinses onder de menigte.

Wat ik spijtig vind is dat het stereotype niet ironisch is, en het contrast tussen de twee hoofdpersonen lijkt te bewijzen waarom de professor die nog nooit echt liefde heeft gevoeld, dat nu doet.
Dit is natuurlijk het meest irritante element voor mij: het contrast tussen welsprekende en wereldvreemde nerds, ze missen liefdeservaring, maar elke keer dat ze ontroerd worden citeren ze klassieke werken, en er is een schattig super sexy meisje Ze was zo stom dat ze capre diem schreef in plaats van carpe diem. Hij wilde haar iets bijleren en tijdens de eerste ontmoeting een e-mail naar zichzelf schrijven om zijn "anders" uit te drukken. Deze twee karakters zijn zo clichématig dat ze soms echt ongelooflijk zijn.

Als laatst is de verbinding tussen de gebeurtenissen zelf zwak. Het verhaal bevat zeer mooie filosofische overwegingen en interessante ideeën. Het vergelijken van liefde met God en geloof is bijvoorbeeld een prachtig element in het verhaal.

Geschreven bij Peachez, een romance

Een bijzonder boeiend boek!Je wilt verder lezen!!

Heerlijk!!

Geschreven bij Peachez, een romance

Mooi geschreven

Er zijn veel betere boeken van dezelfde schrijver verkrijgbaar

Geschreven bij Peachez, een romance

Het is geen literaire roman, het is een 'proefschrift'.
Wat een ijdelheid!!